Ποτέ ξανά στο παρελθόν δεν έχει υπάρξει τόσο… μίσος για ελληνική ομάδα που εκπροσωπεί τη χώρα μας σε διεθνή διασυλλογική διοργάνωση σαν αυτό που παρατηρείται φέτος σε βάρος του Ολυμπιακού από ελληνικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Πάντα… βγάζαμε τα εσώψυχά μας εντός συνόρων, διαχρονικά κάνουμε ό,τι μπορούμε για να… ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα ή για να διαβάλλουμε τις επιτυχίες των εγχώριων αντιπάλων μας, αλλά αυτό που συμβαίνει φέτος με τους «ερυθρόλευκους» είναι ιστορικά πρωτοφανές! Φτάσαμε στο σημείο ελληνικά ΜΜΕ να προβάλλουν τη Ρεάλ Μαδρίτης (ποια, τη Ρεάλ Μαδρίτης) ως θύμα διαιτητικής σφαγής στη σειρά των playoffs που σφράγισε την πρόκριση στο Άμπου Ντάμπι και μάλιστα να κάνουν ακόμη και… live διαιτητικών λαθών σε βάρος της «βασίλισσας» κατά τη διάρκεια των αγώνων.
Γιατί ξεκινάμε την αναφορά μας στη νέα τεράστια επιτυχία του Γιώργου Μπαρτζώκα και των παικτών του από την καταγραφή αυτής της πρωτόγνωρης πραγματικότητας; Διότι από τη διαχείρισή της θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και το ποσοστό επιτυχίας του Ολυμπιακού στα Εμιράτα στα τέλη Μαΐου.
Όλη αυτή η πλύση εγκεφάλου στην οποία υποβάλλονται ακόμη και οι φίλοι της πειραϊκής ομάδας, πολλαπλασιάζει τους δείκτες της πίεσης στην πλάτη όλων των ανθρώπων του Ολυμπιακού και κυρίως εκείνων που θα κληθούν να φέρουν το τέταρτο ευρωπαϊκό στον Πειραιά. Γιατί κακά τα ψέματα, αυτή η πρωτόγνωρη πίεση (ακόμη και για τα δεδομένα των «ερυθρόλευκων») που ασκείται σε ολόκληρο τον οργανισμό αποτέλεσε τον μεγαλύτερο αντίπαλο της ομάδας στη σειρά με τη Ρεάλ και δεδομένα θα είναι -αν δεν νικηθεί- το υψηλότερο εμπόδιο και στο ταξίδι στο Άμπου Ντάμπι.
Είναι άδικο, ενδεχομένως και σκληρό, αλλά άπαντες στον Πειραιά γνωρίζουν ότι το πρόσημο της φετινής πολύ ιδιαίτερης χρονιάς (λόγω και του εορτασμού των 100 χρόνων από την ίδρυση του συλλόγου) θα κριθεί σε 40 ή 80 λεπτά! Στον ημιτελικό και τον τελικό του Final 4 της Euroleague.
«Πρέπει να το σηκώσουμε»
Αυτή είναι η, ίσως και απάνθρωπη, πραγματικότητα στην οποία πρέπει να ισορροπούν καθημερινά εδώ και μήνες ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι αθλητές του. Και ας έχει πετύχει ο Έλληνας τεχνικός ένα επίτευγμα που δεν είχε καταφέρει ούτε ο θρυλικός Ζέλικο Ομπράντοβιτς στα χρόνια της κυριαρχίας του στον Παναθηναϊκό.
Τέταρτο διαδοχικό Final 4, με την ίδια ομάδα! Ένα αδιανόητο παράσημο στο πέτο του που τον καθιστά μαζί με τον Εργκίν Αταμάν τους πιο πετυχημένους προπονητές των τελευταίων χρόνων στη Euroleague, αλλά που και ο ίδιος γνωρίζει ότι κανείς δεν θα θυμάται στο τέλος της ημέρας, αν ο Ολυμπιακός δεν φτάσει φέτος μέχρι το τέλος της διαδρομής. Πολύ περισσότερο, αν το τρόπαιο της Euroleague υψωθεί για δεύτερη διαδοχική σεζόν από τα χέρια του Κώστα Σλούκα.
Για να βαφτεί, λοιπόν, «ερυθρόλευκη» η ευρωπαϊκή κορυφή και να δικαιωθεί ένα απίθανο project σαν αυτό που υλοποιεί εδώ και χρόνια ο οργανισμός του μπασκετικού Ολυμπιακού, θα πρέπει να νικηθεί το άγχος του «πρέπει να το σηκώσουμε».
Ή αν προτιμάτε καλύτερα η δίψα και η αποφασιστικότητα για την κατάκτηση της Euroleague να μετατραπεί στο Άμπου Ντάμπι σε κινητήρια δύναμη της ομάδας και όχι σε… βαρίδι στα χέρια των παικτών.
Να μπορέσουν όλοι να βγάλουν τον καλύτερό τους εαυτό και να ακολουθήσουν τα βήματα της συγκλονιστικής εμφάνισης του «κάπτεν» Κώστα Παπανικολάου το βράδυ της Πέμπτης στη Μαδρίτη και να μην μεταφέρουν στις αποσκευές τους τα τραγικά ποσοστά ευστοχίας που είχαν σε όλη τη σειρά με τη «βασίλισσα». H σωστή διαχείριση της πίεσης είναι αυτή που θα ανοίξει διάπλατα τον δρόμο για το τέταρτο!
Εφημερίδα Απογευματινή
