Ο Άρης είναι αυτό που λέει ο λαός… μία κατηγορία μόνος του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Από τη μια πλευρά δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε κατά διάνοια με τους Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ σε δυναμική πρωταθλητισμού και συγκομιδή τίτλων, αλλά από την άλλη είναι ο μόνος σύλλογος που μπορεί να κοιτάξει στα μάτια σε επίπεδο… λαϊκού ερείσματος τα μέλη του παραδοσιακού «Big 4».
Ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα -και πολύ περισσότερο στην καρδιά της Θεσσαλονίκης- υπάρχουν περιοχές όπου οι «κίτρινοι» παραμένουν η πιο δημοφιλής ομάδα, παρά το γεγονός ότι έχουν να κατακτήσουν κάποιον τίτλο εδώ και… μισό αιώνα.
Τις περισσότερες φορές, λοιπόν, μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο να αξιολογήσεις ως πετυχημένη ή αποτυχημένη μια σεζόν του Άρη στη Super League. Και αυτό γιατί η «φυσική θέση» των Θεσσαλονικιών στην τελική κατάταξη του πρωταθλήματος είναι λίγο-πολύ αυτή που τερμάτισαν φέτος: η πέμπτη! Οτιδήποτε παραπάνω συνιστά επιτυχία (με ρεαλιστικά και όχι οπαδικά κριτήρια), οτιδήποτε λιγότερο αποτυχία. Ιδιαίτερα για τη φετινή σεζόν, οι φίλοι των «κίτρινων» θα πρέπει να κάνουν αρκετή υπομονή για να τοποθετήσουν θετικό ή αρνητικό πρ’οσημο στη χρονιά που ολοκληρώθηκε.
Αρχικά θα πρέπει να περιμένουν μέχρι το βράδυ του ερχόμενου Σαββάτου για να διαπιστώσουν αν η πρώτη θέση των playoffs 5-8 θα τους εξασφαλίσει εισιτήριο για τα καλοκαιρινά προκριματικά του Conference League. Αν ο ΟΦΗ κάνει την έκπληξη και κατακτήσει το Κύπελλο (σφραγίζοντας αυτός το δικό του διαβατήριο για τα προκριματικά του Europa League), τότε η χρονιά για τον Άρη θα είναι 100% αποτυχημένη. Ακόμη όμως και αν επικρατήσει η λογική στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας και ο Ολυμπιακός φτάσει στην κατάκτηση ενός ακόμη νταμπλ, η τελική αξιολόγηση της πορείας του Άρη θα πρέπει να γίνει αφού ολοκληρωθούν τα καλοκαιρινά προκριματικά. Και ας ανήκουν ημερολογιακά στην επόμενη αγωνιστική περίοδο.
Ο… κομπάρσος του καλοκαιριού
Εδώ και 14 χρόνια ο Άρης έχει βαρεθεί να παίρνει στα χέρια του εισιτήρια για τα Κύπελλα Ευρώπης και να τα πετάει στα σκουπίδια με περίσσια ευκολία. Αν οι «κίτρινοι» δεν καταφέρουν να εξασφαλίσουν θέση στη λίστα εκκίνησης της League Phase του Conference League, τότε θα κλείσουν ολόκληρη δεκαπενταετία ως… κομπάρσοι στη γιορτή των διασυλλογικών διοργανώσεων της UEFA.
Και είναι πολύ μεγάλο το διάστημα για μια ομάδα που έχει χαρίσει στο ελληνικό ποδόσφαιρο ιστορικούς θριάμβους, όπως εκείνοι με την Μπενφίκα και την Περούτζια το 1979, η πρόκριση επί της Σαραγόσα το 2005 ή το επικό διπλό απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης στο Βιθέντε Καλντερόν το 2010. Δεν γίνεται ομάδα με τέτοια έδρα να γίνεται κάθε καλοκαίρι η χαρά τής κάθε… Κόλος Κοβαλίφκα ή να δεινοπαθεί για να αποκλείσει την κάθε Αραράτ.
Αν λοιπόν ο Άρης εξασφαλίσει μέσω του τελικού του Κυπέλλου μια θέση στα προκριματικά του Conference League, θα πρέπει επιτέλους να αποδείξει ότι αξίζει να βρίσκεται εκεί. Εννοείται ότι ως ανίσχυρος θα χρειαστεί μια μικρή δόση τύχης για να αποφύγει στον δρόμο του τις εκπροσώπους της Αγγλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Γερμανίας και της Γαλλίας, αλλά έτσι… μαντάρα που τα έχει κάνει την τελευταία πενταετία στα ευρωπαϊκά προκριματικά, δεν θα μπορούσε να έχει και μεγαλύτερες απαιτήσεις.
Υπομονή λοιπόν αρχικά μέχρι το προσεχές Σάββατο και εν συνεχεία μέχρι την ολοκλήρωση των προκριματικών του Conference. Οτιδήποτε λιγότερο από την παρουσία του Άρη στα playoffs της διοργάνωσης θα συνιστά αποτυχία ολκής. Μετά η αξιολόγηση θα γίνει βάσει του αντιπάλου που θα κληθεί να αντιμετωπίσει.
Εφημερίδα Απογευματινή
