Πέρασε απαρατήρητη αυτή η σημαντική Παγκόσμια Ημέρα. Κακώς. Η Παγκόσμια Ημέρα των Γαϊδουριών! Ήταν στις 8 Μαΐου. Ναι, υπάρχει και τέτοια, δεδομένου ότι είναι μία ανόητη, κατά τα άλλα, εκ του εξωτερικού έμπνευση να αφιερώνονται κάποιες μέρες σε γεγονότα και καταστάσεις προκειμένου να ερεθιστεί η ανθρώπινη ευαισθησία. Τώρα, θα μου πείτε αν είσαι εκ φύσεως γαϊδούρι, ποια ευαισθησία να σου ερεθίσει μια τέτοια μέρα;
Για να μην παρεξηγηθώ, ορισμένες από αυτές τις Παγκόσμιες Ημέρες είναι χρήσιμες, ιδιαίτερα όταν αναφέρονται σε θέματα υγείας και αποσκοπούν στο να κινητοποιήσουν αντανακλαστικά πρόληψης που σώζουν ζωές. Από την άλλη πλευρά, βεβαίως, με την υπερβολή που διακρίνει τον άνθρωπο καθιερώθηκαν και κάποιες μέρες όπως -λέω, φανταστικά, διότι δεν ξέρω αν πράγματι υπάρχει τέτοια μέρα- η Παγκόσμια Ημέρα Βόα ή η Παγκόσμια Ημέρα Σαύρας, που έχει απ’ ό,τι λέγεται και τη δική της χρησιμότητα στον κόσμο τούτο.
Επειδή ξεφύγαμε όμως από το θέμα μας, σε σχέση με τα παραπάνω και τις υπερβολές ως προς τις Παγκόσμιες Ημέρες, ίσως, να κάνω λάθος και η Παγκόσμια Ημέρα των Γαϊδουριών να είναι από τις πλέον σημαντικές. Όχι μόνο για να μας ευαισθητοποιήσει ώστε να προστατεύουμε το συμπαθές αυτό τετράποδο, αλλά και διότι βρίθει η κοινωνία μας γαϊδουριών, ιδίως διπόδων. Δεν ξέρω, γιατί δεν είμαι κτηνίατρος, αν εκτός από την υπομονή του συγκεκριμένου τετραπόδου υπάρχει και κάποιο άλλο χαρακτηριστικό του που συνέβαλε ώστε να καθιερωθεί η ελάχιστα τιμητική φράση «αυτός είναι γαϊδούρι». Φράση για την οποία υπάρχει και ο υπερθετικός βαθμός, όπως «αυτός είναι γαϊδούρι ξεσαμάρωτο».
Υποθέτω ότι ο γάιδαρος που δεν φέρει σαμάρι συμπεριφέρεται περισσότερο απρεπώς από τον γάιδαρο που το έχει στη ράχη του.
Λοιπόν, δεν υπάρχει άνθρωπος σε τούτο τον κόσμο, και ειδικότερα στη χώρα μας, που να μην έχει συναντήσει γάιδαρο. Δεν εννοώ τετράποδο σαν κι αυτά τα κακόμοιρα που σε ανεβάζουν στη Σαντορίνη και ο οδηγός τους φωνάζει «ντε λάξο, ντε λάξο» (σ.σ.: δεν γνωρίζω τι σημαίνει, αλλά δεν έχει σημασία, αφού το γνωρίζει ο γάιδαρος). Αναφέρομαι στους δίποδους συμπατριώτες μας, τους οποίους όλο και συχνότερα συναντάς. Άλλος θα έχει κλείσει κάποια ράμπα για αναπήρους, άλλος δεν θα παραχωρεί τη θέση του σε κάποιον άλλο που έχει ανάγκη, ή λ.χ. όπως το περιστατικό που συνέβη στα ΕΛΤΑ Καλαμάτας, που μία «κυρία» εξανέστη επειδή έδωσαν προτεραιότητα οι υπόλοιποι σε μία εγκυμονούσα!
Έτσι, μάλιστα, και πέσεις σε δημόσια υπηρεσία σε υπάλληλο-γαϊδούρι, είναι σαν να παίζεις «31» και να τραβάς Ρήγα από 22!
Κάποιος, επί τη ευκαιρία, με ρώτησε. Στην πολιτική δεν υπάρχουν γαϊδούρια; Τι να σου πω, φίλε μου. Αν υπάρχουν, εσείς τα προστατεύετε!
Εφημερίδα Απογευματινή
