Για τον Ολυμπιακό του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, τα λόγια πλέον περιττεύουν! Μέσα σε 343 μέρες ο Βάσκος κατάφερε να γίνει και με τη… βούλα ο κορυφαίος προπονητής στην ιστορία του πειραϊκού συλλόγου, κατακτώντας διαδοχικά ευρωπαϊκό και νταμπλ, κάτι που δεν είχαν πετύχει «ιερά τέρατα» του «ερυθρόλευκου» πάγκου όπως ο Μάρτον Μπούκοβι, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς και ο Ερνέστο Βαλβέρδε.
Ενδεχομένως το μεγαλύτερο παράσημο στο πέτο του λατρεμένου πλέον «θείου Μέντι» είναι η καθολική αναγνώριση του έργου του από τη φίλαθλη κοινή γνώμη στην Ελλάδα, που δεν είναι και τόσο… large στο να παραδέχεται την ανωτερότητα ενός αντιπάλου.
Ο Μεντιλίμπαρ όμως παρουσίασε και στον τελικό Κυπέλλου με τον ΟΦΗ μια ομάδα που θέτει τα στάνταρ της επιτυχίας για όλους τους ανταγωνιστές της ενόψει της νέας χρονιάς. Άπαντες σε Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ γνωρίζουν ότι, για να αφαιρέσουν τα σκήπτρα της κυριαρχίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο από τα χέρια του Ισπανού, θα πρέπει να «χτίσουν» ομάδες που θα μπορούν να ανταγωνιστούν τον δικό του Ολυμπιακό σε επίπεδα έντασης, πίεσης, φυσικής κατάστασης, ισορροπίας και αποτελεσματικότητας. Δεν θα είναι εύκολο…
Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ όμως είναι κάτι περισσότερο από ένας σπουδαίος προπονητής. Είναι μια σπάνια προσωπικότητα, που διδάσκει και εκτός γηπέδων με κάθε του λέξη, κάθε του πρόταση, τι θα πει σεμνότητα και ήθος.
Για αυτό και, μέσα στην… παραζάλη και του προσωπικού του θριάμβου, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο μεγαλύτερο κέρδος της ονειρεμένης βραδιάς που έζησαν όσοι βρέθηκαν το Σάββατο στο Ολυμπιακό Στάδιο, αλλά και στο μεγάλο στοίχημα που πρέπει να ενώσει όλους όσοι ασχολούμαστε (από τους ιδιοκτήτες των ομάδων μέχρι τους τελευταίους φιλάθλους τους) με το ελληνικό ποδόσφαιρο: να μπορέσουμε να δούμε ξανά και μεγάλα ντέρμπι με οπαδούς και των δύο αντιπάλων στις εξέδρες.
Ένα ματς-ορόσημο
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο φετινός τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας θα μνημονεύεται για δεκαετίες ως ορόσημο σε επίπεδο οργάνωσης αθλητικών συναντήσεων στη χώρα μας.
Εκεί που είχαμε συνηθίσει να ντρεπόμαστε κάθε χρόνο τέτοια εποχή, βλέποντας τους Ευρωπαίους να διοργανώνουν απίθανες γιορτές για τον κόσμο και εμάς να διεξάγουμε τελικούς ντροπής μπροστά σε άδειες εξέδρες, φτάσαμε στο σημείο φέτος να διεξάγονται την ίδια ημέρα οι τελικοί του FA Cup και του Κυπέλλου Ελλάδας και να πρέπει οι Άγγλοι να… ζηλεύουν το δικό μας υπερθέαμα!
Μόνο όσοι βρέθηκαν στις εξέδρες του ΟΑΚΑ μπορούν να μεταφέρουν τα συναισθήματα που βίωσαν καθ’ όλη τη διάρκεια της ανεπανάληπτης γιορτής που διοργάνωσε η ΕΠΟ σε συνεργασία με τις δύο φιναλίστ. Μια αποθέωση της κουλτούρας, του ποδοσφαίρου, του αθλητικού πολιτισμού, από το μουσικό και χορευτικό ντέρμπι Πειραιά – Κρήτης που προηγήθηκε της σέντρας του παιχνιδιού (τι «μαγική ιδέα», Θεέ μου!) μέχρι το pasillo αναγνώρισης του θριαμβευτή Ολυμπιακού στον ηττημένο ΟΦΗ.
Τι συζητούσαμε λίγα 48ωρα πριν από τη διεξαγωγή του σπουδαίου παιχνιδιού; Να τελειώσει με pasillo ανάλογο με εκείνο που είχαν προσφέρει απλόχερα οι Κρητικοί στους «ερυθρόλευκους» πρωταθλητές του 2020 εν μέσω πανδημίας.
Ναι, είχε τεράστια ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο να βιώσει, επιτέλους, μια βραδιά που όσοι την έζησαν από κοντά θα μπορούν να λένε ύστερα από χρόνια πως «ήμουν και εγώ εκείνο το βράδυ της 17ης Μαΐου 2025 στο ΟΑΚΑ».
Αρκούσε να επιστρέψουν στα δηλητηριασμένα από μίσος και πλημμυρισμένα από… εντολοδόχους ανίκανους «υπαλλήλους» γραφεία της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας το μεράκι και η ανιδιοτελής αγάπη για το ίδιο το άθλημα του ποδοσφαίρου! Ένα τεράστιο μπράβο είναι το λιγότερο που αξίζει στον Μάκη Γκαγκάτση και τους συνεργάτες του!
Εφημερίδα Απογευματινή
