Λοιπόν, απατάται όποιος νομίζει ότι η χώρα κινδυνεύει λόγω της υπογεννητικότητας και του Δημογραφικού. Από άλλα κινδυνεύει, και κυρίως από μία μερίδα της νέας γενιάς στην οποία θα παραδώσουμε τη σκυτάλη, μία μερίδα που εκπροσωπήθηκε από νεαρή φοιτήτρια της Νομικής. Η οποία καλεσμένη σε τηλεοπτικό σταθμό κατ’ αρχάς ξεσπάθωσε, ως ανιστόρητη, εναντίον των εξοπλισμών, διότι λέει ότι τα χρήματα αυτά θα έπρεπε να δίνονται για τα πανεπιστήμια και για τα βιβλία, προφανώς εννοώντας το είδος του χάλια πανεπιστημίου που η ίδια αντιπροσώπευε.
Και όταν της παρατηρήθηκε ότι οι εξοπλισμοί γίνονται για να μη βρει κάποια μέρα στο πανεπιστήμιό της γραμμένη καμιά… τουρκική επιγραφή, απάντησε ότι όποιος εξοπλίζεται είναι υπέρ του πολέμου. Ενώ με άλλη απάντησή της αποκάλυψε ότι δεν ήξερε την ελληνική ιστορία, καθώς αμφισβήτησε ότι η Ελλάδα είχε ποτέ δεχθεί επίθεση! Και ότι αυτά τα λέει η κυβέρνηση.
Η συγκεκριμένη φοιτήτρια σπούδαζε Κοινωνιολογία που βγάζει αριστερούς, κατά την κυβέρνηση, όπως είπε. Βεβαίως, δεν ήταν ανάγκη να σπουδάζει κανείς Κοινωνιολογία για να είναι αριστερός. Ήταν εμφανές ότι η κοπέλα ανήκε σε συγκεκριμένο χώρο που ανέχεται το μπάχαλο ως ένδειξη κοινωνικής αντίδρασης στην καταπίεση των αστικών καθεστώτων και, βεβαίως, ορκίζεται στο όνομα ενός διεθνισμού μέσω του οποίου τα έθνη αναμειγνύονται και γίνονται χυλός για να μην υπάρχουν εθνική συνείδηση, σημαίες (τι ωραία που καίγονται, γράφουν ορισμένα συνθήματα), σύνορα κ.λπ. κ.λπ.
Παρηγορητικό στοιχείο είναι ότι στα πανεπιστήμια, σε όλα τα χρόνια της Μεταπολίτευσης, τις φοιτητικές εκλογές τις κερδίζουν οι φοιτητές της φιλελεύθερης ιδεολογίας και όχι οι πέραν του ΚΚΕ αριστεριστές.
Βεβαίως, οι εκστασιαζόμενοι νέοι από τη μαρξιστική ιδεολογία είναι λογικό να μη θεωρούν ότι υπάρχει κάποιος κίνδυνος έξωθεν επιβουλής, ειδικά δε από την Τουρκία. Διότι οι Διόσκουροι του ιστορικού υλισμού Μαρξ και Ένγκελς ήσαν φιλότουρκοι. Πώς να παραδεχτούν αυτά που γράφει βάσει στοιχείων στο βιβλίο του «Μαρξισμός και Ιστοριογραφία στην Ελλάδα» ο καθηγητής Παύλος Τζερμιάς; Στο οποίο αποδεικνύει ότι ο Μαρξ στην υπόθεση της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 υπήρξε ιδιαιτέρως αντι-φιλέλληνας. Ο οποίος έλεγε για την ελληνική εξέγερση του 1854 στις τουρκοκρατούμενες περιοχές της Ηπείρου, της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας ότι τα εθνικά σχέδια για την ελληνική ανεξαρτησία «διακηρύσσονται από τους ληστές των βουνών, δίχως να βρίσκουν απήχηση στους αγροτικούς πληθυσμούς του κάμπου» και ότι είναι αποτέλεσμα «ρώσικων μηχανορραφιών»!
Και οι δύο εμπνευστές του επιστημονικού σοσιαλισμού ήσαν τόσο φανατικά ανθέλληνες, ώστε ο μεν Μαρξ χαρακτήριζε τους Κρητικούς όταν είχαν εξεγερθεί «όργανα των Ρώσων», ο δε Ένγκελς ενέτασσε τους Έλληνες στους «λαΐσκους που είναι και παραμένουν τσιράκια του τσαρισμού», καθώς και ότι πρέπει «κι αυτοί οι ίδιοι και το δικαίωμά τους για ζωοκλοπή να θυσιαστούν ανελέητα στα συμφέροντα του ευρωπαϊκού προλεταριάτου»!
Εφημερίδα Απογευματινή
