Μια από τις πιο κρίσιμες φάσεις σε ό,τι αφορά τις διεθνείς ανακατατάξεις, διεργασίες και συμμαχίες διέρχεται η χώρα μας. Και ναι, είναι σωστό το επιχείρημα της αντιπολίτευσης ότι η παθητικότητα δεν ενδείκνυται για την πορεία της χώρας, ωστόσο άλλο τόσο φρόνιμο είναι να υπάρχει μια προσεκτική προσέγγιση των νέων δεδομένων, χωρίς κραυγές και λεονταρισμούς.
Μόνο τα τελευταία 24ωρα οι εξελίξεις στον διεθνή περίγυρό μας είναι τέτοιες, που σε άλλες εποχές θα έκαναν χρόνια να καταγραφούν και θα προκαλούσαν πάταγο.
Αίφνης, ο Τραμπ τα βρίσκει με τον Ερντογάν, ο οποίος επιχειρεί να παίξει ενεργό ρόλο στη διεθνή σκηνή και να επαναφέρει το αίτημα της Τουρκίας για ένταξη στην ΕΕ – με αυξανόμενο ενδιαφέρον από τις δύο πλευρές για συμμετοχή στα εξοπλιστικά προγράμματα της Ευρώπης.
Την ίδια ώρα, ο Αμερικανός πρόεδρος κρατά αποστάσεις από το Ισραήλ, κάνοντας business as usual με εμίρηδες και βασιλείς, διαπραγματευόμενος μονομερώς με το Ιράν. Πρωτοφανές!
Υπάρχουν κι άλλα. Η Ινδία αντιδρά έντονα για την τουρκική υποστήριξη στο Πακιστάν, στην πρόσφατη σύρραξη για το Κασμίρ και το #boykott Turkey σαρώνει στη χώρα, την ώρα που ηγετικά κυβερνητικά στελέχη παροτρύνουν για πιο στενές σχέσεις με την Ελλάδα.
Και επειδή τίποτα δεν είναι σίγουρο, ας καταγράψουμε εδώ και μια εξέλιξη με πρωταγωνιστή την Αίγυπτο. Λίγες μόλις ημέρες μετά την επίσκεψη του προέδρου Σίσι στην Αθήνα, το Κάιρο υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με την Άγκυρα, για εγκατάσταση μονάδας αποθήκευσης φυσικού αερίου της BOTAS στην Αίγυπτο. Μια ακόμη συμφωνία επικυρώθηκε για υδρογονάνθρακες, γεωθερμία και κρίσιμα ορυκτά υπεγράφη, ενώ έγιναν και κοινά στρατιωτικά γυμνάσια…
Το μεγάλο ερώτημα -και αγωνία για εμάς- παραμένει τι σηματοδοτούν όλα αυτά για την Ελλάδα, με δεδομένο ότι οι επιλογές Τραμπ για την περιοχή είναι άγνωστες και απρόβλεπτες. Συνεπώς, μια προσεκτική προσέγγιση των εξελίξεων που μεταβάλλονται καθημερινά είναι επιβεβλημένη. Η στήριξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τα δομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, παραμένει μια νησίδα ασφαλείας για την επόμενη μέρα. Ίσως όχι αρκετή, αλλά ορισμένα από τα ανεπιθύμητα σενάρια μόνο στο πλαίσιο της ΕΕ έχουμε ελπίδες να ακυρωθούν. Εννοείται πως η στάση αυτή δεν αφορά μόνο την κυβέρνηση αλλά το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Εκτός αν δεν γίνεται αντιληπτή η κρισιμότητα των στιγμών…
Εφημερίδα Απογευματινή
