Πρέπει να αποτελέσει παρελθόν για τον Ολυμπιακό ο Γιώργος Μπαρτζώκας; Έκλεισε στο μακρινό Άμπου Ντάμπι ο «ερυθρόλευκος» κύκλος ενός προπονητή που είδε ολόκληρη την Ευρώπη να υποκλίνεται στο δημιούργημά του, χωρίς καν να καταφέρει να το οδηγήσει στην κατάκτηση του τίτλου της Euroleague;
Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Αυτό είναι το κυρίαρχο ερώτημα που απασχολεί τους φίλους του Ολυμπιακού, κολυμπώντας στα απόνερα της απογοητευτικής παρουσίας της ομάδας στην πρωτεύουσα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
Είναι πολύ εύκολο μέσα στα νεύρα σου να πεις… «άντε παραιτήσου, loser». Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι o προπονητής που δοξάστηκε όσο κανένας άλλος στα εμιράτα ήταν ο μεγαλύτερος… loser στο ευρωπαϊκό μπάσκετ την τελευταία δεκαετία! Έτσι δεν αποκαλούσαν οι παντογνώστες των social media μέχρι πρότινος τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους; Πέντε στα πέντε χαμένα Final Four (εκ των οποίων τα τέσσερα συνεχόμενα) μετρούσε ο Λιθουανός.
Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σας. Αν βρισκόμουν στη θέση του Γιώργου Μπαρτζώκα, ίσως να επέλεγα την προστασία του εαυτού μου, σε περίπτωση που αντιλαμβανόμουν ότι η αγάπη του κόσμου που εισέπραττα επί σειρά ετών μπορεί να μετατραπεί σε αποδοκιμασία και συνθήματα εις βάρος μου.
Θα εμφανιζόμουν στη συνέντευξη Τύπου μετά τον μικρό τελικό της Euroleague και θα έλεγα «κύριοι, έδωσα τον εαυτό μου σε αυτή την ομάδα. Δυστυχώς το τρίποντο του Μίτσιτς και το δίποντο του Γιουλ, που μας στέρησαν δύο ευρωπαϊκά τρόπαια, έχουν βαρύνει πολύ την ψυχολογία της ομάδας και επειδή πάνω από όλα θέλω το καλό του Ολυμπιακού, θα παραιτηθώ μετά το τέλος των τελικών της Basket League. Θα δώσουμε την ψυχή μας στα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό για να πάρουμε το πρωτάθλημα και ελπίζω να τα καταφέρουμε». Ήρωας θα γινόταν ο «coach B». Ακόμη και 3-0 να έχανε τη σειρά, δύσκολα θα βρισκόταν άνθρωπος να τον αποδοκιμάσει.
Η αξία της συνέπειας
Αυτό θα έκανα εγώ. Ο Μπαρτζώκας όμως βάζει τον Ολυμπιακό πιο πάνω και από τον εαυτό του. Δεν είναι πάντα καλό αυτό κυρίως για τον ίδιο. Η παθολογική αγάπη για έναν σύλλογο προσθέτει δυσβάσταχτα ψυχολογικά βάρη στους ώμους σου.
Αν μου επιτρέπετε μια εκτίμηση, αν υπάρξουν εξελίξεις στον «ερυθρόλευκο» πάγκο μετά τους τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος, αυτές θα δρομολογηθούν από τον ίδιο τον 60χρονο (σε λίγες ημέρες) τεχνικό.
Μένουμε όλοι στην αποτυχημένη προσπάθεια του Ολυμπιακού να κατακτήσει το ευρωπαϊκό στέμμα σε τέταρτο διαδοχικό Final Four και υποτιμούμε τη σημασία που έχει η αγωνιστική συνέπεια για οποιαδήποτε ομάδα σε οποιοδήποτε άθλημα.
Επειδή υπάρχει μια λογική και αυτονόητη σύγκριση με το θρυλικό επίτευγμα της κατάκτησης του Conference League από τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό, θυμίζω απλώς ότι για να φτάσουν οι «ερυθρόλευκοι» στην ιστορική επιτυχία, χρειάστηκε για 15 ολόκληρα χρόνια να χτίσουν μια συνεπή παρουσία στα νοκ άουτ των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, που όμοιά της δεν είχαν επιδείξει ποτέ στο παρελθόν. Στην Ελλάδα μένουμε πάντα στο τελικό αποτέλεσμα, αλλά λησμονούμε την αξία της σταθερής παρουσίας στα… πέριξ της διεκδίκησης ευρωπαϊκών τίτλων.
Είναι πολύ ιδιαίτερες οι μέρες που ακολουθούν στον Ολυμπιακό. Υπάρχει, βλέπετε, και η ανυπομονησία της έλευσης του Βασίλη Σπανούλη στον πάγκο του ΣΕΦ, που αποτελεί ένα πρόσφατο… βαρίδι στους ώμους του Γιώργου Μπαρτζώκα. Και αυτό χωρίς κανείς να εγγυάται πότε θα πραγματοποιηθεί η επιστροφή του «Kill Bill» στα πάτρια εδάφη.
Σε κάθε περίπτωση ένα είναι σίγουρο: ο σεβασμός για έναν άνθρωπο δεν αγοράζεται και πουλιέται ανάλογα με τα αποτελέσματα μιας ομάδας. Και αυτόν τον σεβασμό ο Γιώργος Μπαρτζώκας τον έχει κερδίσει με το σπαθί του! Όχι μόνο στα εύκολα αλλά κυρίως στα δύσκολα!
Εφημερίδα Απογευματινή
