Έχω γράψει την άποψή μου για την ηλίθια ιδέα να καθιερώνονται διάφορες Παγκόσμιες Ημέρες για την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας σε διάφορα θέματα. Αν εξαιρέσει κανείς την Υγεία, στην οποία αξίζει μία Παγκόσμια Ημέρα, οι λοιπές ανάλογες Ημέρες είναι της πλάκας. Φέρω δε το παράδειγμα που ακολουθεί και αφορά μία Παγκόσμια Ημέρα, την οποία όλοι, άνδρες και γυναίκες, προσπεράσαμε, χωρίς να έχουμε προσπεράσει όμως το αντικείμενο εορτασμού της, κυριολεκτικά και μεταφορικά, σε καμία ηλικία. Ενίοτε και μέχρι βαθέος γήρατος. Προσπεράσαμε λοιπόν την Παγκόσμια Ημέρα Αυνανισμού, που ήταν η 28η Μαΐου. Δεν ξέρω αν επελέγη αυτή η ημερομηνία για να θυμίζει ότι κάποια μ@λ@κία είχαμε κάνει ώστε την επομένη, στις 29 Μαΐου, να χάσουμε την Πόλη!
Κατ’ αρχάς οφείλω να διευκρινίσω ότι από τη μεγαλειώδη αυτή πράξη -όπως τη χαρακτηρίζει και ο περίφημος Μαρκ Τουέιν, όπως θα δείξω κατωτέρω- δεν εξαιρείται κανένα μέλος οιουδήποτε επαγγελματικού χώρου. Από τη δημοσιογραφία -την οποία βάζω πρώτη για να μην παρεξηγηθώ ότι ευλογώ τα γένια μας- έως την τέχνη και την πολιτική, τη δημοσιοϋπαλληλία και την επιχειρηματικότητα. Και αυτό παρά τη σοφία του διαχρονικού ρητού ότι «τον αυνανισμόν πολλοί ηγάπησαν, τον αυνάνα ουδείς». Τέλος πάντων. Ό,τι μικρομάθεις δεν γερονταφήνεις.
Οφείλω επίσης να αποτίσω τη δέουσα τιμή στον Μαρκ Τουέιν, ο οποίος δεν μνημονεύεται καν από τους αρμοδίους στην Παγκόσμια Ημέρα Αυνανισμού, μολονότι σε αυτόν ανήκει απαράμιλλος ομιλία με τίτλο «Σκέψεις για την Επιστήμη του Αυνανισμού». Και μόνον ότι ανήγαγε την κορυφαία αυτή ανθρώπινη πράξη σε επιστήμη τού αξίζει η παγκόσμια αναγνώριση, πέραν του συγγραφικού έργου του. Καλεσμένος λοιπόν σε εκδήλωση ενός επιστημονικού συλλόγου υπό την επωνυμία «Stomach Club», που στόχο προφανώς είχε να προαγάγει την αστική ηθική, ο Τουέιν άρχισε να πλήττει αφόρητα. Οπότε όταν ήλθε η σειρά του να μιλήσει καθήλωσε το ακροατήριο μιλώντας περί της Επιστήμης του Αυνανισμού, κάνοντας τους ακροατές κοινωνούς πληροφοριών χρησίμων, που αγνοούσαν, περί της κορυφαίας, όπως είπαμε, αυτής πράξεως. Όπως λόγου χάρη ότι ο Όμηρος στο δεύτερο βιβλίο της «Ιλιάδας» αναφωνεί πως «αν είναι να μου κόψετε τη μ….κία, καλύτερα να πεθάνω». Στα δε Σχόλιά του ο Καίσαρ παρατηρεί ότι ο αυνανισμός «είναι η πιο καλή παρέα για τον μοναχικό, ο πιο καλός φίλος για αυτόν που η κοινωνία έχει παραπετάξει, η πιο μεγάλη ευεργεσία για τον γέροντα…».
Επίσης κατά τον Τουέιν ο αθάνατος Βενιαμίν Φραγκλίνος είχε αποφανθεί ότι ο αυνανισμός είναι η μητέρα των εφευρέσεων καθώς και ότι ο αυνανισμός είναι η αντιπροσωπευτικότερη πολιτική πράξη (περί της τελευταίας παρατήρησης του Φραγκλίνου δεν υπάρχει καμία αμφιβολία).
Προφανώς δεν ισχύει η απειλή των γιαγιάδων στα εγγόνια ότι το πολύ το τάκα τάκα λεπταίνει τη σπονδυλική στήλη. Ή ότι κουφαίνεσαι!
Εφημερίδα Απογευματινή
