Είναι γεγονός ότι η παγκόσμια κοινότητα αναγνωρίζει τη συμβολή των Ελλήνων στον εκπολιτισμό της ανθρωπότητας. Και βεβαίως τη συμβολή τους στα πολιτεύματα και στον τρόπο λειτουργίας των κρατών. Παραμένουμε ως συνέχεια εκείνων των Ελλήνων αρκούντως οξυδερκείς και με τα ανάλογα ελαττώματα που δείχνουν τη συνέχεια του DNA. Να για παράδειγμα. Από εκείνους κληρονομήσαμε, όπως έχω αναφέρει και με άλλη ευκαιρία, τη Θεά Δωρώ, δηλαδή τη θεά της δωροδοκίας, αλλά και την κόρη της Έριδας, τη Λήθη. Σημειωτέον ότι και τη θεά αλλά και τις μάνα και κόρη τις χρησιμοποιούμε με μεγάλη αφοσίωση σε αυτό που εκπροσωπούν.
Με τον μακροσκελή αυτόν πρόλογο απλώς θέλω να υπογραμμίσω τη σημασία της λήθης που έχει την πεζή εφαρμογή της στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα, σε αντίθεση με την έννοια της λήθης στις ανατολικές φιλοσοφίες περί ζωής, του σκοπού της και άλλα μεταφυσικά. Στα καθ’ ημάς η λήθη εκλαμβάνεται από πληθώρα πολιτικών ως η μαύρη τρύπα του σύμπαντος μέσα στην οποία χάνονται οι παλιές πολιτικές αμαρτίες. Κι έτσι νομιμοποιείται να κάνει κανείς και να λέει ό,τι γουστάρει, θεωρώντας τη λήθη σύμμαχό του που απαλείφει από τη μνήμη του κοσμάκη τα πεπραγμένα του.
Διαβάζω λοιπόν ότι πρώην πρωθυπουργός, που ανέδειξε για πρώτη φορά την Αριστερά στην εξουσία, θέλοντας να επανακάμψει μάλλον στην πολιτική, πραγματοποιεί μία εκδήλωση στο ινστιτούτο του με αντικείμενο τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Προσκεκλημένη στην εκδήλωση, ασφαλώς, και η λήθη. Διότι ο ευαισθητοποιημένος περί τη δημοκρατία και τη λειτουργία της έχει ξεχάσει πώς κυβέρνησε και κυρίως θεωρεί ότι και οι υπόλοιποι τον έχουν ξεχάσει. Διότι μάλλον θεωρεί ότι δημοκρατία υπάρχει αρκεί να μαζεύεται ο κόσμος κάθε τέσσερα χρόνια ή και νωρίτερα και να ψηφίζει αυτόν που του αρέσει περισσότερο. Κατά τα άλλα, σε πλαίσιο δημοκρατίας μπορεί να κάνει όποιος κυβερνάει ό,τι θέλει, που το εφάρμοσε με συνέπεια όσο κυβέρνησε ο ίδιος.
Και μόνο να λάβει κανείς υπ’ όψιν του τις παρεμβάσεις της κυβέρνησής του στη Δικαιοσύνη -παρεμβάσεις για τις οποίες τον «κάρφωσαν» όχι μόνο δικαστικοί λειτουργοί αλλά και πρώην υπουργός του της Δικαιοσύνης-, αναδεικνύεται η προσήλωση του ανδρός στους δημοκρατικούς θεσμούς. Όσο για τα περί κοινωνικής δικαιοσύνης η ίδια η κοινωνία γνωρίζει καλύτερα για τον τρόπο που της είχε συμπεριφερθεί ο αριστερός πρωθυπουργός, που θέλει τώρα να παραδώσει και ιδιαίτερα για το πώς οι κυβερνήσεις πρέπει να συμπεριφέρονται στον λαό.
Η πρότασή μας: Όπως ο «Πεταλούδας» με τις πολλές αποδράσεις θα ήταν χρήσιμος αν έγραφε ένα βιβλίο για το πώς θα ήταν καλύτερη η ασφάλεια των φυλακών, ίσως και ο πρώην θα μπορούσε στην εκδήλωσή του να έχει θέμα «Πώς να αποφεύγετε να σας εξαπατούν οι πολιτικοί»…
Εφημερίδα Απογευματινή
