Η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) με όλες τις αδιανόητες στο παρελθόν δυνατότητες που προσφέρει, αλλά και με τις δικαιολογημένες επιφυλάξεις για τον τρόπο που θα τύχει εκμετάλλευσης από τον άνθρωπο, αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα της ανθρώπινης σκέψης.
Για τον περισσότερο κόσμο η Τεχνητή Νοημοσύνη αποτελεί πεδίο άγνωστο ακόμη, όπως άγνωστη είναι και η έκταση της εφαρμογής της αλλά και οι επιπτώσεις αυτής της εφαρμογής στις καθημερινές δραστηριότητες του ανθρώπου. Βεβαίως εγείρονται και θέματα ηθικής τάξεως και νομικής φύσεως.
Μία απόπειρα μιας πρώτης προσέγγισης του τεράστιου αυτού θέματος που φαίνεται να είναι και το μέλλον της ανθρωπότητας, στο πρώτο τουλάχιστον στάδιο μιας εξέλιξης με απροσδιόριστα τελικώς όρια, επιχειρεί ένα Συλλογικό Έργο το οποίο επιμελήθηκε ο βουλευτής και πρώην υπουργός Ευριπίδης Στυλιανίδης.
Στον συλλογικό αυτό τόμο, όπως επισημαίνει και ο Στυλιανίδης στον επίλογο αυτής της σπουδαίας επιστημονικής εργασίας, «κατέθεσαν τους προβληματισμούς τους πάνω από 40 επιστήμονες από διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα, οι οποίοι προέρχονται από 10 διαφορετικά πανεπιστήμια της Ελλάδος, της Κύπρου και του εξωτερικού και το σύνολο του έργου αποτελεί μία υβριδική προσέγγιση του θέματος…».
Η ανάγκη ρύθμισης των εφαρμογών της Τεχνητής Νοημοσύνης είναι και η αιτία που το κέντρο βάρους αυτής της συλλογικής προσπάθειας εστιάζει κυρίως σε ζητήματα νομικά και πολιτικά, χωρίς όμως να αγνοεί τις οικονομικές, γεωπολιτικές, φιλοσοφικές, κοινωνιολογικές και θεολογικές διαστάσεις.
Στα επιμέρους κεφάλαια του έργου παρουσιάζονται οι σημαντικότερες εφαρμογές της Τεχνητής Νοημοσύνης καθώς συμβάλλουν στη βελτίωση της εκπαίδευσης, της υγείας, της κοινωνικής πολιτικής, της προστασίας του περιβάλλοντος, της ανάπτυξης της οικονομίας, της ανάδειξης του πολιτισμού, του επαναπροσδιορισμού των εργασιακών σχέσεων, της βελτίωσης του πρωτογενούς τομέα για την αντιμετώπιση των διατροφικών αναγκών, της εθνικής ασφάλειας και της άμυνας, της επιτάχυνσης της απονομής της δικαιοσύνης, της διεύρυνσης της πληροφόρησης και της βελτίωσης της Δημοκρατίας.
Στις απαρχές της Τεχνητής Νοημοσύνης ένα από τα θέματα τα οποία προβληματίζουν δικαιολογημένα τον άνθρωπο άπτονται της ηθικής διάστασης των εκτεταμένων εφαρμογών της. Την προσέγγιση του προβληματισμού αυτού και κάποια πρώτα συμπεράσματα επιχείρησαν ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος, που είναι και πρόεδρος της Επιτροπής Βιοηθικής της Εκκλησίας της Ελλάδος και η Φερενίκη Παναγοπούλου, αναπληρώτρια καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου.
Όπως επισημαίνουν επιλογικά, η ΤΝ δεν είναι ούτε ευλογία ούτε δαίμονας. Αποτελεί μία μορφή ανθρώπινης ενδυναμώσεως, αλλά οι τεχνικές της τεχνολογίας δεν πρέπει να καθορίζουν τους σκοπούς της. Όπως επισημαίνει ο Γιώργος Γραμματικάκης, «κίνδυνο αποτελεί η χρήση της που πάλι εξαρτάται από τον άνθρωπο και όχι η ίδια η τεχνολογία». Είναι ακριβώς αυτό που αναφέρει ο Σοφοκλής στην Αντιγόνη: Με την πολυμήχανη γνώση του που ξεπερνά κάθε προσδοκία, ο άνθρωπος προχωρεί προς το καλό ή το κακό…
Εφημερίδα Απογευματινή
