Η Αμερική έκανε το καθήκον της

Η ανατροπή του καθεστώτος και η αντεπανάσταση ελευθερίας και δημοκρατίας είναι απόφαση, επιλογή και πρακτική του ίδιου του λαού της Περσίας
09:22 - 23 Ιουνίου 2025

Νύχτα Σαββάτου, ξημερώματα Κυριακής οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, με υψηλού επιπέδου διατρητικές βόμβες τύπου bunker buster από αέρος και πυραύλους Τόμαχοκ από υποβρύχια και αντιτορπιλικά, έθεσαν τέλος στις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν να βρεθεί το αμέσως επόμενο διάστημα με πυρηνικά όπλα. Οι ΗΠΑ υπό την προεδρία Τραμπ διορθώνουν με αποφασιστικό τρόπο τις αστοχίες, τη δειλία και τις λάθος στρατηγικές των τελευταίων τριάντα ετών σε σχέση με το Χαλιφάτο των Σιιτών που έχει τον έλεγχο της Περσίας. Από την εποχή Κάρτερ ή Μπους του νεότερου οι διαφορές είναι πολλές και δομικές στη γεωπολιτική προοπτική της περιοχής.

Οι ΗΠΑ δεν ενεπλάκησαν, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, στο σύνολο των πολεμικών επιχειρήσεων που διεξάγει το Ισραήλ απέναντι στο Ιράν. Ο πρόεδρος Τραμπ έδωσε εντολή για ένα χειρουργικού τύπου στρατηγικό πλήγμα στις κύριες εγκαταστάσεις της Τεχεράνης, ως προς τον εμπλουτισμό ουρανίου για πολεμική χρήση. Αυτές που βρίσκονται στο Φορντό, την περιοχή της Νατάνζ και το Ισφαχάν. Είναι χαρακτηριστικό ότι το εργοστάσιο του Ιράν που παράγει πυρηνική ενέργεια για ηλεκτρισμό και ειρηνική χρήση δεν έχει πληγεί επί του παρόντος ούτε από τις ισραηλινές ούτε από τις αμερικανικές δυνάμεις.

Αμέσως μετά την επιχείρηση εναντίον του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν ο πρόεδρος Τραμπ και ο Λευκός Οίκος μετέδωσαν το μήνυμα ότι τώρα είναι η ώρα για ειρηνευτικές συνομιλίες. Φυσικά το μήνυμα αυτό λειτουργεί ως παραίνεση προς την ηγεσία του Ιράν να επιδείξει αυτοσυγκράτηση και να μπει σε διπλωματικές συνομιλίες, αντί να επιδιώξει ισχυρά αντίμετρα όπως αυτά που από το πρωί της Κυριακής ακόμη διακινούνται. Δηλαδή να απειληθεί ο διάπλους των στενών του Ορμούζ στα δυτικά πλοία που κατευθύνονται μάλιστα προς δυτικά λιμάνια, ειδικά τα ευρωπαϊκά -και όχι προς Ασία και Αφρική- από τις δυνάμεις των Φρουρών της Επανάστασης. Ταυτόχρονα να κλιμακωθούν τα πλήγματα από τους «εκπροσώπους» του Ιράν, τους Χούθι, στο πέρασμα Μπαμπ Ελ Μπαντέμπ στην Ερυθρά Θάλασσα και πάλι εναντίον πλοίων με δυτικές σημαίες. Οι συνθήκες θα γίνουν φυσικά ακόμη πιο κρίσιμες στην περίπτωση που το καθεστώς των Φρουρών της Επανάστασης και η ηγεσία Χαμενεΐ από την πλευρά των Αγιατολάχ επιλέξουν να πλήξουν αμερικανικές βάσεις ή δυνάμεις στην περιοχή εμπλέκοντας πλέον ευθέως τις ΗΠΑ στον πόλεμο Ισραήλ – Ιράν.

Στις ΗΠΑ υφίσταται ένας διχασμός στον κύκλο Τραμπ ανάμεσα στους υποστηρικτές του πλήρους «απομονωτισμού» των ΗΠΑ, που δεν συμφωνούσαν τις προηγούμενες ημέρες με την εμπλοκή των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων στην ακύρωση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, και σε εκείνους που, ενώ υποστηρίζουν ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να πάψουν να ασκούν τον ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα ιδίοις εξόδοις για λογαριασμό όλων των δυτικών, (στην προκειμένη περίπτωση) συμφωνούσαν στην ανταπόκριση των ΗΠΑ στην ανάσχεση της Τεχεράνης ως προς την απόκτηση πυρηνικών κεφαλών. Ο «απομονωτισμός» όμως των ΗΠΑ δεν μπορεί παρά να είναι επιλεκτικός, αφού στην αντίθετη περίπτωση θα λειτουργήσει ως τέλος εποχής πλέον για την ηγεσία και όχι την ηγεμονία των ΗΠΑ στη Δύση, παραχωρώντας την βαθμηδόν στην ανατέλλουσα παγκόσμια δύναμη της Κίνας.

Στο πεδίο του Ιράν η Ουάσινγκτον με ρητό αλλά και πρακτικό τρόπο αρνείται να εισέλθει σε έναν καθεστωτικό πόλεμο στο Ιράν. Η ανατροπή του καθεστώτος και η αντεπανάσταση ελευθερίας και δημοκρατίας στους Φρουρούς της Επανάστασης και το Ιερατείο είναι απόφαση, επιλογή και πρακτική του ίδιου το λαού της Περσίας. Άλλο να δοθεί στήριξη σε επίπεδο μυστικών υπηρεσιών και άλλο να επιχειρηθεί για μια ακόμη φορά να επιβληθεί από τα έξω η Δημοκρατία. Οι αποτυχίες και οι εμπλοκές των προηγούμενων δεκαετιών στο πεδίο της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής κατευθύνουν τις επιλογές της Ουάσινγκτον.

Ως προς τους ενδιάμεσους παράγοντες που θέλησαν και θέλουν να εμπλακούν στη διαχείριση της κρίσης και στη διαμόρφωση της επόμενης ημέρας στην Ανατολή είναι πλέον σαφές ότι ούτε οι Ευρωπαίοι, πρώην αποικιοκράτες στην περιοχή, ούτε οι Τούρκοι πρώην κυρίαρχοι στην περιοχή έχουν περιθώρια και δυνάμεις να δημιουργήσουν διαφορετικά δεδικασμένα από όσα στο πεδίο χαράσσουν το Ισραήλ και οι ΗΠΑ. Η Ρωσία και η Κίνα απλώς θα περιμένουν την κατάλληλη ώρα για να συζητήσουν με τις ΗΠΑ σε λογική νέας Γιάλτας για την Ενδιάμεση Ανατολή.

Εφημερίδα Απογευματινή