Και ξαφνικά… τα δολάρια και οι λίρες άρχισαν να πέφτουν βροχή στον ελληνικό αθλητισμό. «Τι έγινε ρε παιδιά;», που θα έλεγε και ο Σπύρος Παπαδόπουλος. «Αποκτήσαμε εμπορικά brand names και σοβαρό αθλητικό προϊόν στη χώρα μας και αρχίζουν οι αθλητικές Ανώνυμες Εταιρείες μας να προσελκύουν το ενδιαφέρον ξένων επενδυτών;».
Μοιάζει κάπως οξύμωρη, είναι αλήθεια, η κατάσταση που βιώνουμε τις τελευταίες ημέρες, μετά τη γνωστοποίηση της αγοράς του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της ΠΑΕ Ατρόμητος από τον -αγνώστων λοιπών στοιχείων- Αγγλοαλγερινό επιχειρηματία Χαγιά Χασίν. Και έγινε ακόμη πιο ιδιαίτερη τα ξημερώματα της Παρασκευής, όταν εμφανίστηκε ως… ασιατικός τυφώνας στην επικαιρότητα της ΚΑΕ Άρης ο μόλις 24 ετών επιχειρηματίας Ρίτσαρντ Χσιάο που επιθυμεί να βγάλει τον «θεό του πολέμου» από το πολυετές τέλμα του.
Κάπου εδώ, μοιραία αρχίζουν οι συγκρίσεις δύο υποθέσεων που θα μας απασχολήσουν τις επόμενες ημέρες. Και απαντώντας στα πιο βασικά ερωτήματα μιας δημοσιογραφικής έρευνας (πού, πώς, πότε, γιατί και λοιπά), αντιλαμβάνεσαι ότι οι δύο περιπτώσεις είναι εκ διαμέτρου αντίθετες.
Ας ξεκινήσουμε από το βασικό: Γιατί να επενδύσει κάποιος ξένος επιχειρηματίας στον ελληνικό αθλητισμό; Δεν αναφερόμαστε σε περιπτώσεις… φαντομάδων, που εμφανίστηκαν σαν κομήτες στη χώρα μας και εξυπηρετούσαν άλλους σκοπούς, αλλά σε υγιή οικονομικά funds του εξωτερικού, που ενδεχομένως να έβλεπαν την Ελλάδα ως κομμάτι της διεθνούς αναπτυξιακής στρατηγικής τους. Τα προηγούμενα 20 χρόνια βγήκαν διαδοχικά στην αγορά τα μεγαλύτερα brands του ελληνικού αθλητισμού. Ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ. Είδατε να σχηματίζεται καμιά… ουρά υποψήφιων ξένων επενδυτών; Όλες οι αγοραπωλησίες προήλθαν εκ των έσω.
Γιατί, λοιπόν, να ενδιαφερθεί αυτή τη στιγμή για την αγορά του ποδοσφαιρικού Ατρόμητου και του μπασκετικού Άρη κάποιος αλλοδαπός; Δεν είναι εύλογο το ερώτημα;
Ο «κολλητός» και ο «άγνωστος»
Στην περίπτωση του Ρίτσαρντ Χσιάο όλα τα κομμάτια του παζλ μοιάζει, αν μη τι άλλο, να συνδέονται με λογική. Προσοχή! Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί την πορεία του Άρη μετά την αλλαγή της ιδιοκτησίας του (αν αυτή ολοκληρωθεί).
Απλώς όταν μελετήσει κανείς το background του επίδοξου νέου αφεντικού των «κίτρινων», πλην της μικρής ηλικίας του, όλο το υπόλοιπο μονοπάτι που τον οδήγησε στο Αλεξάνδρειο μοιάζει, αν μη τι άλλο, ρεαλιστικό.
Λάτρης του μπάσκετ, κολλητός της οικογένειας Αντετοκούνμπο (άρα με έμμεση σύνδεση με την ελληνική αθλητική αγορά), με μόνιμη θέση στα court seats του Fiserv Forum, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος ενός αθλητικού και ψυχαγωγικού fund με πολυετή δραστηριότητα στον χώρο των σπορ, με ασιατικές ρίζες αλλά μεγαλωμένος στη Νέα Υόρκη και στο Τορόντο. Δεν πρόκειται δηλαδή για έναν… κομήτη στον χώρο.
Σε μια περίοδο, λοιπόν, που επίκειται εισβολή του NBA στην ευρωπαϊκή αγορά και με την Ελλάδα να συγκαταλέγεται στις κυρίαρχες δυνάμεις της Euroleague, τι πιο λογικό να διερευνήσει ένας επιχειρηματίας την επένδυσή του στο τρίτο μεγαλύτερο, ιστορικά, μπασκετικό brand της χώρας μας, που είναι ο Άρης.
Αντίθετα, η περίπτωση του Χαγιά Χασίν μοιάζει πιο… δύσκολα ερμηνεύσιμη. Μέχρι τώρα δεν εμφάνιζε την παραμικρή επιχειρηματική δραστηριότητα στον χώρο του ποδοσφαίρου (αλλά και του αθλητισμού γενικότερα), πλην στοιχείων για τις εταιρείες όπου μετέχει, δεκάδες δημοσιογράφοι που αναζητούν τα ίχνη του… αδυνατούν να βρουν το παραμικρό και το μόνο που γνωρίζουν ακόμη και άνθρωποι του στενού διοικητικού περιβάλλοντος του Ατρόμητου είναι ότι το γενικό κουμάντο της ΠΑΕ περνά στα χέρια του Ραφίκ Τζιμπούρ.
Το σίγουρο είναι ότι, ανεξαρτήτως πώς θα καταλήξουν οι δύο υποθέσεις, τα αναπάντητα ερωτήματα της επένδυσης Χασίν μοιάζουν πολύ περισσότερα από εκείνης του Χσιάο.
Εφημερίδα Απογευματινή
