Ήταν ηλίου φαεινότερον ότι η πώληση-μαμούθ του Μπάμπη Κωστούλα θα προκαλούσε αμηχανία στον τρόπο διαχείρισης του φετινού μεταγραφικού καλοκαιριού ακόμη και από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Όλοι όσοι ασχολούμαστε καθημερινά με το ελληνικό ποδόσφαιρο, βαδίζουμε σε πρωτόγνωρα μονοπάτια που οριοθετήθηκαν την άνοιξη του 2024.
Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε πόσο διαφορετική είναι η εγχώρια ποδοσφαιρική μας πραγματικότητα μετά τον διπλό θρίαμβο του Ολυμπιακού με την κατάκτηση του Conference League και του UEFA Youth League. Οι συγκεκριμένες επιτυχίες αποτέλεσαν ουσιαστικά το κλειδί που χάρισε στις ελληνικές ομάδες πρόσβαση σε κόσμους που αδυνατούσαν να πλησιάσουν τα προηγούμενα χρόνια. Οδήγησαν χώρες που σνόμπαραν (ενδεχομένως και δικαιολογημένα) το ελληνικό ποδόσφαιρο, για να ασχοληθούν μεθοδικά μαζί του.
Απόλυτα λογικό, λοιπόν, παιδιά όπως ο Κωστούλας, ο Μουζακίτης, ο Κωνσταντέλιας, ο Βαγιαννίδης, ο Ιωαννίδης και πολλά ακόμη Ελληνόπουλα ή και ξένοι παίκτες που αγωνίζονται στη Super League να βρίσκονται στα ραντάρ συλλόγων με πολύ «βαριά» πορτοφόλια και ιδιαίτερα ελκυστικά brand names.
Καταγράφουμε αρχικά τη νέα πραγματικότητα που καλούμαστε όλοι να συνηθίσουμε, για να πάμε και στην ουσία: Τα τελευταία 24ωρα το όνομα του Χρήστου Μουζακίτη βρίσκεται για τα καλά στην επικαιρότητα προκαλώντας… ντέρμπι στα ΜΜΕ., «Ο Ολυμπιακός αποφάσισε να τον πουλήσει» υποστηρίζουν κάποιοι, «ο Ολυμπιακός αποφάσισε ότι δεν τον πουλάει», απαντούν κάποιοι άλλοι.
Χωρίς την παραμικρή αμφισβήτηση στο ρεπορτάζ των συναδέλφων, τίποτα από τα δύο δεν ισχύει. Το ρήμα «αποφασίζω» είναι το πλέον αδόκιμο για την περίσταση.
Ο Ολυμπιακός και ο κάθε Ολυμπιακός μπορεί ως οργανισμός να έχει μια πρόθεση, μια επιθυμία, αν προτιμάτε: να πουλήσει ή να μην πουλήσει. Το τι θα πράξει, όμως, θα το διαμορφώσει η ίδια η αγορά.
Ένα ευρωπαικό ντόμινο
Πάρτε παράδειγμα την περίπτωση Κωστούλα; Ήθελαν σώνει και ντε οι πρωταθλητές να πουλήσουν το πιο αστραφτερό διαμάντι της ακαδημίας τους, έπειτα από μόλις μία σεζόν στην πρώτη ομάδα; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά «όχι».
Ήρθε, όμως, η μυθική πρόταση της Μπράιτον και έκαμψε κάθε αντίσταση του «ερυθρόλευκου» οργανισμού. Δεν υπάρχει «θέλω» ή «δεν θέλω» πλέον στις μεταγραφές! Υπάρχει μόνο «πόσο έτοιμος είμαι να προσαρμοστώ σε κάθε δυνατή συνθήκη».
Για να μην τρελαίνεστε, λοιπόν, κι εσείς με όσα διαβάζετε, για όλους, μα όλους τους ποδοσφαιριστές των μεγάλων ελληνικών ομάδων υπάρχει τιμή πώλησης! Το κατά πόσο ένας οργανισμός, όπως ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ, θα συναινέσει στην παραχώρηση ενός βασικού ποδοσφαιριστή εξαρτάται από πολλές και διαφορετικές παραμέτρους.
Από το ύψος μιας οικονομικής προσφοράς που θα κατατεθεί, την ταυτότητα και το ειδικό βάρος ενός υποψήφιου αγοραστή, την επιθυμία του ίδιου του ποδοσφαιριστή, τη χρονική στιγμή που θα δοθεί επίσημη μορφή σε μια πρόταση, τον τρόπο καταβολής των χρημάτων, τις λεπτομέρειες μιας συμφωνίας (ποσοστό μεταπώλησης κ.λπ.).
Το ζητούμενο δεν είναι αν πωλούνται παιδιά όπως ο Μουζακίτης, ο Έσε, ο Τζολάκης, ο Βαγιαννίδης, ο Ιωαννίδης, ο Κωνσταντέλιας, ο Κοτάρσκι (προσθέστε όποια άλλα ονόματα θέλετε στη λίστα), αλλά κατά πόσο προετοιμασμένες θα είναι οι ελληνικές ομάδες να διαχειριστούν ορθόδοξα προτάσεις που ενδέχεται να προκύψουν ακόμη και στα μέσα Αυγούστου.
Πόσο θα έχουν προετοιμάσει σωστά το έδαφος για να περιορίσουν τις αγωνιστικές παρενέργειες που θα προκαλέσει η αποχώρηση ενός βασικού παίκτη, πόσο καλή συνεργασία θα έχουν υπεύθυνοι μεταγραφικού σχεδιασμού και προπονητές. Θα είναι μακρύ το φετινό καλοκαίρι και τα δεδομένα θα ανατρέπονται διαρκώς, καθώς η διεθνής αγορά μοιάζει με ένα μεγάλο ντόμινο, στο οποίο διαφοροποιούνται καθημερινά μεταβλητές. Όποιος μαγειρέψει καλύτερα λοιπόν τις κινήσεις του, θα είναι αυτός που θα… πεινάσει λιγότερο το επόμενο δίμηνο.
Εφημερίδα Απογευματινή
