Ξαναβρισκόμαστε στο καθημερινό μας ραντεβού στη φιλόξενη τελευταία σελίδα της «Απογευματινής» ύστερα από μια παύση δύο εβδομάδων, με την ίδια όρεξη που επέστρεψαν στις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις οι παίκτες του Ολυμπιακού, όπως φάνηκε στο πρώτο ημίχρονο του σαββατιάτικου φιλικού με την Μπρέντα.
Και από τα πρώτα ενενήντα «ερυθρόλευκα» λεπτά της νέας σεζόν επιβεβαιώθηκε για πολλοστή φορά ότι οι πρωταθλητές Ελλάδος εξελίσσονται σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα case studies στο σύγχρονο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Όπως είναι απόλυτα εύλογο να συμβαίνει, τα φώτα της δημοσιότητας στρέφονται τις τελευταίες 24 ώρες στον Σταύρο Πνευμονίδη (κατά πρώτο λόγο), αλλά και τον Αργύρη Λιατσικούρα, τα δύο νέα φιντάνια της «μεγάλης του Ρέντη σχολής» που φιλοδοξούν να βαδίσουν στα χνάρια του Μπάμπη Κωστούλα και του Χρήστου Μουζακίτη.
Πλέον, όμως, δεν πρέπει να συνιστά έκπληξη η τόσο ελπιδοφόρα παρουσία «απόφοιτων» της Ακαδημίας του Ολυμπιακού στην πρώτη ομάδα. Ούτε υπάρχει λόγος να τίθεται σε σύγκριση η δική τους απόδοση στα φιλικά σε σχέση με αυτή ξένων ποδοσφαιριστών (ανεξαρτήτου ηλικίας) που φορούν για πρώτη φορά την ερυθρόλευκη φανέλα. Είναι άδικο για παίκτες, όπως ο Γιάρεμτσουκ, ο Καμπελά, ο Σιπιόνι, ο Νασιμέντο!
Βάζουμε στη συζήτηση και τον Ουκρανό φορ, επειδή μπορεί πλέον να έχει κατακτήσει ακόμη και τις καρδιές των πιο απαιτητικών φίλων του Ολυμπιακού, αλλά χρειάστηκε τουλάχιστον ένα εξάμηνο για να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της νέας του ομάδας, αλλά και τα ιδιαίτερα «θέλω» του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ.
Χωρίς ίχνος υπερβολής τα παιδιά που ανεβαίνουν στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού από τα «σπλάχνα» του προπονητικού του κέντρου είναι πολύ πιο έτοιμα να ανταποκριθούν στα «πρέπει» του Ισπανού προπονητή, αλλά και τις ιδιαιτερότητες του περιβάλλοντος που συναντούν, ακόμη και από πολύπειρους άσους όπως ο Γιάρεμτσουκ, ο Καμπελά, ο Γουίλιαν, ο Γιαζίτζι.
Ένας άλλος τρόπος σκέψης
Νέα ήθη, νέα έθιμα, νέα πραγματικότητα, αλλά αυτή είναι η αλήθεια! Ο Ολυμπιακός δεν συγκεντρώνει απλώς εδώ και χρόνια σπουδαία ταλέντα στα τμήματα υποδομής του, επενδύοντας μόνο στα θεόσταλτα χαρίσματά τους.
Τα προετοιμάζει πνευματικά, σωματικά, ψυχολογικά, τα εφοδιάζει με ένα ποδοσφαιρικό DNA που τους επιτρέπει να είναι πανέτοιμα να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της πρώτης ομάδας όταν κρίνει ο Μεντιλίμπαρ ότι πρέπει να ανέβουν επίπεδο. Θυμηθείτε την αυτοπεποίθηση με την οποία εμφανίστηκαν στην περσινή προετοιμασία ο Κωστούλας με τον Μουζακίτη.
Παρατηρήστε με πόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στις δυνατότητές τους εμφανίζονται φέτος στο πάλκο ο Πνευμονίδης και ο Λιατσικούρας. Πόσο πιο γρήγορη είναι η προσαρμογή τους στο «δόγμα Μεντιλίμπαρ».
Όσες μεταγραφές, λοιπόν, κι αν… απαιτούμε δημοσιογράφοι και οπαδοί (αγνοώντας πολλές φορές τι συνέπειες μπορεί να έχει η απόκτηση ενός ξένου ποδοσφαιριστή στην εξέλιξη ενός ταλέντου της Ακαδημίας) ευτυχώς στου Ρέντη ο τρόπος σκέψης των στελεχών ολόκληρου του «ερυθρόλευκου» Οργανισμού λειτουργεί πολύ πιο σύγχρονα και πολύ πιο… ποδοσφαιρικά.
Την ώρα που σε media και social media υπάρχει καθημερινά… βομβαρδισμός σεναρίων για την απόκτηση βασικών εξτρέμ από τον Ολυμπιακό, στο μυαλό του Μεντιλίμπαρ το project Πνευμονίδης δουλεύεται εδώ και μήνες για τη νέα σεζόν. Και αν συνεχίσει έτσι ο μικρός στα φιλικά, όποιος ξένος ακραίος επιθετικός κι αν πιάσει Λιμάνι, ο 18χρονος Καστοριανός θα είναι το απόλυτο φαβορί για την ενδεκάδα.
Με τους πρωταθλητές, πάντως, να στοχεύουν ξεκάθαρα στο φετινό παζάρι στις μικρές ηλικίες για να ανακαλύψουν νέους Έσε και Πιρόλα, χτίζεται ένα εγχείρημα που σε κάνει να ανυπομονείς να το δεις στην πράξη στο χορτάρι. Όπως ανυπομονούσες μια φορά κι έναν καιρό να δεις τον Άγιαξ ή την Πόρτο. Πώς αλλάζουν οι καιροί!
Εφημερίδα Απογευματινή
