Η άφιξη του Λούκα Γιόβιτς στην Ελλάδα για λογαριασμό της ΑΕΚ επισκίασε κατά τη διάρκεια της χθεσινής ημέρας ακόμη και την κλήρωση της Ένωσης στα playoffs του Conference League. Απόλυτα δικαιολογημένα, καθώς ανεξαρτήτως της αγωνιστικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται ο Σέρβος επιθετικός την τελευταία διετία, δεν παύει να είναι ένας παίκτης που πριν από λίγα χρόνια κοστολογούνταν 60 εκατομμύρια ευρώ!
Αυτή τη φορά, βέβαια, η άφιξη ενός τόσο διάσημου ονόματος στη Νέα Φιλαδέλφεια δεν συνοδεύτηκε ούτε από τυμπανοκρουσίες ούτε από υποδοχές… λαϊκού ήρωα στο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Βλέπετε, όταν έχεις καεί και μάλιστα εις διπλούν με τον χυλό (βλ. Μαρσιάλ και Λαμέλα) μόλις πριν από δώδεκα μήνες, μοιραία… φυσάς και το γιαούρτι με την περίπτωση ενός ποδοσφαιριστή που στο άνθος της ηλικίας του μοιάζει να έχει θέσει σε δεύτερη μοίρα το ίδιο το ποδόσφαιρο.
Η περίπτωση του Λούκα Γιόβιτς θυμίζει σε μεγάλο βαθμό την αντίστοιχη του Άντονι Μαρσιάλ! Δύο τεράστια ταλέντα που καθήλωσαν την ποδοσφαιρική Ευρώπη με τα επιτεύγματά τους λίγο μετά τα είκοσι χρόνια τους και που ξαφνικά θυμίζουν… συνταξιούχους ποδοσφαιριστές προτού καν τριανταρίσουν. Στα 28 του ήρθε ο Γάλλος στην OPAP Arena, έναν χρόνο μικρότερος (27) έρχεται ο Σέρβος.
Και μόνο το γεγονός ότι ένας ποδοσφαιριστής που μόλις πριν από έξι χρόνια ανάγκασε τη Ρεάλ να δαπανήσει 60 εκατομμύρια για να τον αποκτήσει όχι μόνο κυκλοφορεί ελεύθερος στην αγορά αλλά και… βιάζεται να κλείσει σε ομάδα της ελληνικής Super League, χωρίς καν να εξαντλήσει τα περιθώρια να αγωνιστεί σε κάποια από τις μεγάλες ευρωπαϊκές λίγκες, γεννά μεγάλα ερωτηματικά. Ακόμη μεγαλύτερη κουβέντα σηκώνει η επιλογή της ΑΕΚ να επενδύσει ξανά μεγάλο μέρος των ονείρων της και του αγωνιστικού σχεδιασμού της σε έναν παίκτη που πρακτικά βρίσκεται στα… αζήτητα και βλέπει την καριέρα του να κατρακυλά στα τάρταρα.
Τo λίαρ τζετ και η δίψα
Ο Γιόβιτς, λοιπόν, θέλησε να κλείσει άμεσα τον επόμενο σταθμό της καριέρας του και ενδεχομένως η συνεργασία του με έναν συμπατριώτη του που εκτιμά (τον Μάρκο Νίκολιτς) να τον βοήθησε να λάβει την απόφαση να ντυθεί στα κιτρινόμαυρα.
Το ζητούμενο είναι κατά πόσον έχει όρεξη να… θυσιάσει τον εκατομμυριούχο Γιόβιτς, που τα τελευταία χρόνια μοιάζει να αδιαφορεί παντελώς για το ποδοσφαιρικό σκέλος της καθημερινότητάς του και αρέσκεται να κυκλοφορεί μόνο με λίαρ τζετ, απολαμβάνοντας τη μεγάλη ζωή ενός σταρ, και να θυμηθεί εκείνο το 16χρονο αγόρι που νικούσε κάθε δυσκολία και «μάτωνε» στα βοηθητικά του «Μαρακανά» του Βελιγραδίου για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Το ίδιο -σε μεγάλο βαθμό- ερώτημα συνόδευε και την περσινή άφιξη του Άντονι Μαρσιάλ στα μέρη μας. Βλέπουν κάτι διαφορετικό στην ΑΕΚ ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις; Διακρίνουν μια διαφορετική στάση στις συζητήσεις που είχαν τις τελευταίες ημέρες με τον Σέρβο;
Σε κάθε περίπτωση, ο Μάριος Ηλιόπουλος και οι συνεργάτες του παίρνουν για άλλο ένα καλοκαίρι ένα, ελκυστικό μεν, πολύ μεγάλο δε, ρίσκο. Και η αλήθεια είναι ότι περιμέναμε διαφορετική μεταγραφική στρατηγική από τον Χαβιέρ Ριμπάλτα, με επενδύσεις σε παίκτες ψαγμένους, «διψασμένους» και ανερχόμενους. Το σίγουρο είναι ότι για άλλη μία χρονιά η μεταγραφή Γιόβιτς έχει πολύ έντονο το στοιχείο του «τζόγου» δίπλα στο βιογραφικό του Σέρβου. Και όταν παίζεις τα ρέστα σου στην πράσινη τσόχα, είτε ρεφάρεις είτε μένεις ξανά… ταπί! Αν ο Γιόβιτς βγει, άπαντες στην ΠΑΕ θα δικαιωθούν. Αν τριτώσει το κακό μετά τους Λαμέλα, Μαρσιάλ, ο κρότος του αποτυχημένου σχεδιασμού θα είναι ακόμη μεγαλύτερος από τον περσινό.
Εφημερίδα Απογευματινή
