To ότι ασχολούνται πλέον και οι φορολογικές αρχές και μάλιστα με τους πλέον έμπειρους εκπροσώπους τους με το σκάνδαλο στον ΟΠΕΚΕΠΕ δείχνει ασφαλώς ότι κυβερνητική πρόθεση είναι να εντοπιστούν όλοι οι επιτήδειοι τόσων ετών, ακόμη και αν μεταξύ αυτών υπάρχουν πρόσωπα προερχόμενα από την κυβερνητική παράταξη.
Ασφαλώς και το θέμα έχει τέτοια έκταση σήψης, που προσφέρεται για σφοδρή αντιπολίτευση απέναντι σε οποιαδήποτε κυβέρνηση θα «έσκαγε» το σκάνδαλο στα χέρια της. Ανεξαρτήτως του πότε άρχισε, μολονότι όλοι γνωρίζουν ότι άρχισε πολύ καιρό πριν. Είναι από έναν αλησμόνητο καιρό που ξεκινάει η παρακμή και εξαπλώνεται η διαφθορά στην ευρύτερη κρατική μηχανή. Αν άρχισε το κακό αυτό επί κυβερνήσεων άλλων κομμάτων, που τώρα καταφέρονται κατά της κυβέρνησης, είναι για τα κόμματα αυτά αδιάφορο. Ίσως και για τους πολίτες, που έχουν το άλλοθι ότι εδώ και καιρό έχουν καταδικάσει τα κόμματα αυτά στο πολιτικό περιθώριο.
Αν θέλαμε να διευρύνουμε το ζήτημα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι, γενικά, το θλιβερό αυτό ζήτημα της διαφθοράς στη χώρα μας δεν αφορά μόνο τις επιλογές μιας κυβέρνησης. Κι αυτό διότι θα ήταν ύποπτοι αυτοί που επιλέγουν τα πρόσωπα για να στελεχώσουν τις καίριες θέσεις των Οργανισμών και της κρατικής μηχανής ΜΟΝΟ στην περίπτωση που η διάβρωση της κοινωνίας δεν θα ήταν τόσο μεγάλη. Και επομένως η δεξαμενή των χειρίστων θα ήταν περιορισμένη, οπότε καθένας θα μπορούσε να υποπτευθεί την κάθε εξουσία ότι επιλεκτικώς τοποθετεί τους επιτήδειους, για να έχει και αυτή όφελος.
Δυστυχώς, όμως, η δεξαμενή καλύπτει ευρύ πεδίο της ελληνικής κοινωνίας. Διότι το μεγαλύτερο κακό που έγινε διαχρονικά από μια λαϊκιστική πολιτική που ακολουθήθηκε ήταν η διάβρωση μεγάλων στρωμάτων του ελληνικού λαού, με αντιλήψεις περί ήσσονος προσπάθειας, περί «θεμιτής κονόμας» και περί συναλλαγής, σε βάρος κυρίως του δημοσίου χρήματος. Εξ ου και η εκτεταμένη φοροδιαφυγή και η ακόμη πιο εκτεταμένη παραοικονομία. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και ο ΟΠΕΚΕΠΕ.
Από αυτήν την κοινωνία, που διαπλάστηκε με τέτοιες αντιλήψεις, προέρχονται όσοι είναι μπλεγμένοι στο συγκεκριμένο σκάνδαλο.
Είναι αφελές να πιστεύεται ότι ο όποιος πρωθυπουργός με πραγματικά έντιμες προθέσεις, που θα ήθελε να περιορίσει το φαινόμενο της διαφθοράς, θα χρησιμοποιούσε στη στελέχωση των κορυφαίων θέσεων της κρατικής μηχανής… Ελβετούς ή Λουξεμβούργιους!! Ελληναράδες θα χρησιμοποιούσε, που εξελίχθηκαν σε τέτοιους ύστερα από μια… συνεπή προπόνηση της κοινωνίας σε αθέμιτες συναλλαγές, σε δωράκια και λαδώματα, ανεκτά ανάλογα με το ύψος τους. Ήταν μια… αναδιανομή εισοδήματος από λαϊκιστές που κυβέρνησαν τον τόπο, επειδή το ίδιο το κράτος και η οικονομική του πολιτική δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν πλούτο για να τον μοιράσουν!
Εξαίσια έμπνευση…
Εφημερίδα Απογευματινή
