Άλλοι υποστηρίζουν ότι όλα οφείλονται στην κλιματική αλλαγή και την αρνητική επίδραση που προκαλεί η εξέλιξη των ανθρώπων στο περιβάλλον. Άλλοι μιλούν συνεχώς για τις ευθύνες τής εκάστοτε κυβέρνησης και το απορρυθμισμένο κράτος. Σε κάθε περίπτωση υπάρχει μια πραγματικότητα. Η Μεσόγειος είναι μια ζώνη όπως και άλλες σε διάφορες πλευρές του πλανήτη που δοκιμάζεται το καλοκαίρι και βαθμηδόν και το φθινόπωρο από μεγάλες πυρκαγιές. Αυτό δεν μπορεί να αλλάξει και δεν αφορά μόνο τοπικά και εθνικά την Ελλάδα. Η απειλή για ανθρώπινες ζωές τεράστια. Η καταστροφή περιουσιών και δασών συντριπτική. Το κόστος της οικονομικής στήριξης στους πυρόπληκτους σημαντικό και μάλιστα απρόβλεπτο κάθε χρόνο στον υπολογισμό του. Οι δομές και τα μέσα που απαιτούνται για την ανάσχεση των πύρινων μετώπων επίσης δραματικές ως προς το κόστος τους.
Οι πυρκαγιές στη βάση εξελίσσονται επειδή υπάρχουν ξηρασία, υψηλές θερμοκρασίες και σφοδροί άνεμοι. Αυτό δεν θα αλλάξει. Έχουμε πυρκαγιές από εμπρησμούς. Αυτό μπορεί να αλλάξει. Μάλιστα η ενίσχυση των ανακριτικών υπηρεσιών της Πυροσβεστικής και η χρήση νέων τεχνολογιών βοηθούν στον εντοπισμό και στη σύλληψη των εμπρηστών. Εδώ τίθεται ένα ερώτημα. Γιατί τα προσωπικά τους στοιχεία παραμένουν επιμελώς καλυμμένα; Από τη στιγμή που αποδίδονται κατηγορίες στη βάση ισχυρών ενδείξεων τουλάχιστον, που οδηγούν στη σύλληψή τους και στην ακροαματική διαδικασία, γιατί οι πολίτες δεν μπορούν να πληροφορηθούν τι τους οδήγησε στην αποτρόπαια πράξη τους, ποια είναι τα χαρακτηριστικά τους, η ψυχολογία τους, όπως τουλάχιστον την περιγράφουν οι ίδιοι ή οι ειδικοί; Ανάμεσα στους εμπρηστές υπάρχουν και δολιοφθορείς που λειτουργούν για λογαριασμό ξένων μυστικών υπηρεσιών ενάντια στην εθνική ασφάλεια της χώρας. Εδώ τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο σύνθετα. Στις ανακοινώσεις και τις διαρροές προς τα μέσα ενημέρωσης εμπλέκονται και οι υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας ή η αντικατασκοπεία. Στο παρόν κεφάλαιο η αποσιώπηση των προσωπικών στοιχείων αλλά και των διαδρομών πίσω από τους εμπρηστές, στην προκειμένη περίπτωση φορείς δολιοφθοράς, δεν μπορεί να συμβαίνει. Δεν μπορούν να υπάρχουν διακριτικές δίκες, αποφάσεις για τις ποινές και θολή ατμόσφαιρα για να μην επηρεαστεί η δημόσια διπλωματία. Την πραγματικότητα και την αλήθεια δικαιούνται οι πολίτες να γνωρίζουν.
Οι περισσότερες πυρκαγιές που παίρνουν όγκο, έκταση και ένταση δεν προέρχονται από εμπρησμούς. Η κατάσταση των δασών και οι αντιπυρικές ζώνες, η υπογειοποίηση των καλωδίων της ΔΕΗ, οι οδηγίες που δίδονται για την αποφυγή ενεργειών που μπορεί υπό τις συγκεκριμένες καιρικές συνθήκες να προκαλούν πυρκαγιά είναι τα κύρια ζητούμενα για την προστασία από τα πύρινα μέτωπα. Η αναβάθμιση των δομών, το «112», η ενίσχυση των χερσαίων και εναέριων μέσων πυρόσβεσης, οι δομές υποστήριξης από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και ειδικά τις Περιφέρειες, η ευρωπαϊκή συνδρομή, η συνεχής εκπαίδευση και οι εμπειρίες που έχουν τα στελέχη και τα μέλη της Πυροσβεστικής, ο όγκος των εθελοντών και το επίπεδο ετοιμότητάς τους, το επιτελικό κράτος της πυρόσβεσης εν γένει δίνουν λύσεις και περιορίζουν την καταστροφή. Σε αυτό το τελευταίο κοστοβόρο και όχι απλό πεδίο ανάσχεσης έχει δώσει ειδικό βάρος η διακυβέρνηση Μητσοτάκη, στην επταετία που έχει την ευθύνη της διοίκησης της χώρας.
Τι κρύβουν τελικά πίσω τους τα πύρινα μέτωπα; Πέρα από μυστικά, αλήθειες και ψέματα, κρύβουν έκπληξη, τρόμο, απώλεια, οδύνη, οργή, μελαγχολία. Δεν επιτρέπονται λοιπόν ψευδαισθήσεις. Χρειάζεται η απόκτηση εμπειρίας και η εξαγωγή συμπερασμάτων για το τι πήγε καλά και τι δεν πήγε καλά φέτος. Η προετοιμασία για την επόμενη χρονιά. Είναι περιττός ο μονόδρομος του «πετροβολητού» στην εκάστοτε κυβέρνηση. Τον εκάστοτε υπουργό. Ο πόλεμος με τη φωτιά δεν θα έχει τέλος. Ας προετοιμασθούμε ακόμη καλύτερα για την ανάσχεση, το δυνατόν, των επόμενων πύρινων μετώπων και των καταστροφών που θα φέρουν.
Εφημερίδα Απογευματινή
