Δεν πρέπει να υπήρχε άνθρωπος, εντός ή εκτός των τειχών του Ρέντη, που να βρίσκεται χρόνια κοντά στον Ολυμπιακό και να μην ανησυχούσε έντονα τις προηγούμενες μέρες για την εξέλιξη του σαββατιάτικου αγώνα με τον Astera AKTOR στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος της Super League. Ούτε ένας! Λίγο το κεκλεισμένων των θυρών, λίγο οι μαζικές και σημαντικές απουσίες στη μεσοεπιθετική γραμμή (Γιάρεμτσουκ, Καμπελά, Στρεφέτσα, ανέτοιμος Ζέλσον) και πάνω απ’ όλα η ικανότητα των Αρκάδων να… βγάζουν κάθε χρόνο τα συκώτια των «ερυθρόλευκων» συνέθεταν ένα παζλ που… μύριζε γκέλα από χιλιόμετρα μακριά. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι η ομάδα του Σάββα Παντελίδη ήταν η μοναδική που δεν κατάφερε να κερδίσει τόσο εντός όσο και εκτός έδρας στον περσινό της περίπατο η αντίστοιχη του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Σε μια σεζόν που… φιλοδωρούσε με τεσσάρες, πεντάρες και εξάρες ακόμη και τους βασικούς ανταγωνιστές της, τον Αστέρα δεν τον νίκησαν οι Πειραιώτες. Ούτε στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», ούτε στο «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης».
Υπό αυτή την έννοια το τρίποντο της πρεμιέρας είναι πολλαπλά σημαντικό για τους νταμπλούχους ακόμη και με… απλά μαθηματικά. Ποιος είναι ο στόχος κάθε πρωταθλήτριας ομάδας σε οποιαδήποτε λίγκα του πλανήτη; Να υπερασπιστεί το στέμμα της συγκεντρώνοντας περισσότερους βαθμούς από την προηγούμενη σεζόν. Ε, ο Ολυμπιακός βρίσκεται ήδη σε ένα άτυπο… +2. Ισοπαλία με τον Αστέρα πέρυσι στο Φάληρο, νίκη φέτος.
Αφήνοντας στην άκρη το… κίνημα παραληρήματος των social media που από το ημίχρονο των αγώνων που δεν κερδίζει ο Ολυμπιακός τα βλέπει όλα μαύρα και άραχλα απαιτώντας… ξήλωμα του ρόστερ και καμιά δεκαριά μεταγραφές, το ερώτημα που τίθεται είναι αν μας έκανε πιο σοφούς το εναρκτήριο παιχνίδι των «ερυθρόλευκων» σε ό,τι αφορά το αγωνιστικό πρόσωπο που θα εμφανίσουν τους επόμενους μήνες. Η απάντηση είναι όχι. Πολύ απλά επειδή δεν είδαμε τίποτα απολύτως που να μας αιφνιδίασε.
Δεν βολεύουν
Με τον κίνδυνο να γίνουμε κουραστικοί, επαναλαμβάνουμε για… νιοστή φορά ότι τέτοιου είδους δοκιμασίες (απέναντι σε μαζικές κλειστές άμυνες) δεν βολεύουν τον τρόπο παιχνιδιού του Μεντιλίμπαρ. Ο Βάσκος χτίζει ομάδες που αμύνονται οργανωμένα, χτυπούν σαν την… κόμπρα στις αντεπιθέσεις και λατρεύουν να βρίσκουν κενούς χώρους. Μ’ αυτήν τη συνταγή ο Ολυμπιακός έφτασε στην κατάκτηση του Conference League, με την ίδια σάρωσε τον ανταγωνισμό εντός συνόρων την περσινή σεζόν, στην ίδια θα βασιστεί και φέτος.
Ο Μεντιλίμπαρ δουλεύει όλο το καλοκαίρι μια ομάδα που θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις προκλήσεις και τις τεράστιες δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει στον… λάκκο των λεόντων που λέγεται Champions League. Χτίζει ένα σύνολο που θα μπορεί να κυριαρχήσει ξανά στα ντέρμπι των playoffs της Super League που θα κρίνουν τον τίτλο. Το αν θα καταφέρει ξανά να εμφανίσει την αποτελεσματικότητα της τελευταίας διετίας, θα το διαπιστώσουμε στο χορτάρι.
Όποιος, όμως, περιμένει να δει έναν Ολυμπιακό να… ισοπεδώνει ξαφνικά αντιπάλους που θα παίζουν μαζική άμυνα και θα ταμπουρώνονται στα καρέ τους, τσάμπα κόπος! Θα υπάρξουν και άλλα παιχνίδια -όπως αυτό της πρεμιέρας- στα οποία οι «ερυθρόλευκοι» θα δεινοπαθήσουν. Απλά φέτος έχουν προσθέσει στο ρόστερ τους παιδιά που διαθέτουν στο ρεπερτόριό τους μεγαλύτερο επιθετικό ταλέντο και ικανότητα να δημιουργούν προσωπικές φάσεις. Ο Γιαζίτσι είναι τέτοιας πάστας ποδοσφαιριστής. Ο Καμπελά και ο Στρεφέτσα επίσης. Ο Αντίνο, αν αποκτηθεί, το ίδιο.
Το συνολικό μοτίβο, πάντως, δεν θα αλλάξει. Όχι τίποτα άλλο, δηλαδή, αλλά να μην καταφεύγουν σε αγχολυτικά χάπια οι πιο απαιτητικοί φίλοι των πρωταθλητών στα παιχνίδια με τους «μικρομεσαίους» του πρωταθλήματος.
Εφημερίδα Απογευματινή
