Θα πρέπει επιτέλους να μπει τάξη στη μονή του Σινά

Η κορύφωση της έντασης έρχεται σε μια πολύ δύσκολη και ευαίσθητη συγκυρία για το καθεστώς της μονής μετά την απόφαση του Εφετείου της Ισμαηλίας που προκάλεσε σύγχυση αλλά και ρωγμές στη σχέση Ελλάδας - Αιγύπτου
11:30 - 28 Αυγούστου 2025

Τα όσα βίαια και δραματικά συνέβησαν την Τρίτη στη μονή του Σινά δεν αποτέλεσαν έκπληξη ή αιφνιδιασμό για όσους παρακολουθούν τα δρώμενα εκεί. Αντίθετα, ήταν η κορύφωση μιας αντιπαράθεσης και μιας έντασης διαρκείας εντός της μοναστικής κοινότητας. Από τη μια ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός με μια μερίδα μοναχών που τον υποστηρίζει και από την άλλη μια πολύ ισχυρή και πολυμελής ομάδα μοναχών που θεωρούν ως λύση και προτεραιότητα για την όποια επόμενη ημέρα αλλά και ορθή λειτουργία στην εμβληματική μονή την παραίτησή του.

Την Τρίτη το βράδυ ο Αρχιεπίσκοπος αποφάσισε να κηρύξει αποσυνάγωγους τους έντεκα μοναχούς που τον αντιμάχονται ζητώντας την παραίτησή του. Ταυτόχρονα, όπως καταγγέλλουν αλλά και προκύπτει και από ντοκουμέντα, η ηγεσία της μονής επέλεξε να τους εξωθήσει βιαίως εκτός των τειχών του μοναστικού χώρου. Η κορύφωση της έντασης έρχεται σε μια πολύ δύσκολη και ευαίσθητη συγκυρία για το καθεστώς της μονής μετά την απόφαση του περιφερειακού Εφετείου της Ισμαηλίας που προκάλεσε σύγχυση ως προς το καθεστώς ιδιοκτησίας της ελληνορθόδοξης μονής αλλά και ρωγμές στο διπλωματικό πεδίο στη στενή σχέση Ελλάδας – Αιγύπτου.

Η ένταση και η βίαιη έξοδος των χαρακτηριζόμενων από τον Αρχιεπίσκοπο ως «πραξικοπηματιών» μοναχών προέκυψε, λίγες ημέρες πριν, μια κρίσιμη συνεδρίαση της συνόδου εκεί. Σημειώνεται ότι η Μονή στο Σινά μπορεί να χαρακτηρίζεται ως Ελληνορθόδοξη αλλά αποτελεί αυτοκέφαλη εκκλησία, όπως η Αθηνών και πάσης Ελλάδας για παράδειγμα. Πνευματικά θεωρείται ότι εντάσσεται , άρα και διαιτητικά, στο πατριαρχείο Ιεροσολύμων ενώ στο αντίστοιχο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας παρά το γεγονός ότι εδρεύει στην ίδια εθνική επικράτεια με τη μονή, την Αίγυπτο, δεν αναγνωρίζεται κάποιου τύπου αρμοδιότητα για να παρέμβει ή να εμπλακεί αποφασιστικά στις διεργασίες και τις συγκρούσεις που έχουν προκύψει.

Πολλοί διερωτώνται τι έκανε η Αθήνα ως κυβέρνηση και ως κρατική οντότητα για να αποσοβήσει τις θλιβερές εξελίξεις αυτές. Η ελληνική κυβέρνηση και τα εμπλεκόμενα υπουργεία Παιδείας και Εξωτερικών λίγα πράγματα μπορούν να κάνουν από πλευράς τυπικών αρμοδιοτήτων ως προς την κατάσταση πραγμάτων στη μοναστική κοινότητα. Πέραν του νόμου για τα περιουσιακά της μονής στη χώρα μας και την πολιτική πιέσεων που άσκησαν στην κυβέρνηση Σίσι για τη θωράκιση της προστασίας της λατρευτικής λειτουργίας της μονής ή το περιουσιακό, η εμπλοκή στα εκκλησιαστικά είναι περιορισμένη. Βέβαια η επιρροή της Αθήνας και των κυβερνητικών παραγόντων παραμένει σημαντική ως προς την εξέλιξη και τη διαχείριση των εντάσεων.

Η Αθήνα στο πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο φέρεται ότι στηρίζει με έναν κατηγορηματικό και μόνιμο τρόπο τον Αρχιεπίσκοπο Δαμιανό, υιοθετώντας τον όρο «πραξικοπηματίες» για τους αντιδρώντες μοναχούς ευθυγραμμιζόμενη με σταθερότητα στην ηγεσία της μονής. Ταυτόχρονα αντιμετωπίζει με καχυποψία τυχόν εμπλοκή του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, εξαιτίας της επιρροής εκεί της Ρωσικής εκκλησίας, υπολογίζοντας ως λύση τουλάχιστον μέχρι νεοτέρας τη μεταφορά των 11 μοναχών που έχουν κηρυχθεί αποσυνάγωγοι με ασφάλεια στην Ελλάδα.

Η ίδια όμως η πραγματικότητα στο Σινά δείχνει ότι ο υπερήλικας και συνήθως απών από τη μονή και για λόγους υγείας Αρχιεπίσκοπος δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει κατευναστικά στις εντάσεις και να δημιουργήσει συνθήκες συνοχής στην ιστορική μονή. Οι εκλεκτικές σχέσεις ταυτόχρονα του Δαμιανού στην Αθήνα και οι κατηγορίες που πάνε και έρχονται για υποθέσεις διαφθοράς άσχετα αν ανταποκρίνονται στην αλήθεια ή όχι δεν βοηθούν τη μονή που εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης αλλά και της εκκλησιαστικής παράδοσης από την εποχή του Βυζαντίου, αποτελεί στόχο ποικίλων και διαφορετικών συμφερόντων.

Με δεδομένο ότι στην παρούσα πλέον φάση οι μοναχοί που οδηγήθηκαν στην έξοδο είναι 11 και οι παραμένοντες στο πλευρό του 90χρονου Αρχιεπισκόπου μόλις 5, η αφετηρία μιας λύσης δεν μπορεί να είναι άλλη από την παραίτηση του Δαμασκηνού και τις συνοδικές διαδικασίες για την εκλογή κάποιου νεώτερου και διαφορετικού προφίλ και πνεύματος Αρχιεπισκόπου από τη μοναστική κοινότητα που θα μπορέσει να λειτουργήσει συνεκτικά και να φέρει την ομόνοια και την ειρήνη.

Εφημερίδα Απογευματινή