Τα τελευταία χρόνια, ειδικά αυτά μετά την πανδημία, κάθε νομοσχέδιο που έρχεται προς ψήφιση στο Κοινοβούλιο προβλέπει και νέες εφαρμογές στην πλατφόρμα εξυπηρέτησης πολιτών. Την gov.gr. Οι αρμόδιοι υπουργοί ανακοινώνουν τη νέα εφαρμογή με δικαιολογημένη περηφάνια και όλα συνεχίζουν τον δρόμο τους. Όταν οι υπουργοί ή τα άλλα κυβερνητικά στελέχη, φυσικά και ο πρωθυπουργός, αναφέρονται με διάφορες αφορμές, συνεντεύξεις ή ομιλίες στις εφαρμογές αυτές του gov.gr, θεωρούν δεδομένο ότι οι πολίτες στη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν κάνει κτήμα τους τις εφαρμογές και απολαμβάνουν τα προνόμια που παρέχονται έναντι της παλαιάς τύπου γραφειοκρατίας και της προσέλευσης στις δημόσιες υπηρεσίες.
Η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί και τα τεχνοκρατικά επιτελεία τους αυταπατώνται! Οι θετικές αυτές εξελίξεις είναι τόσο ραγδαίες, αλλά και πολυποίκιλες ή και πολυδαίδαλες για τις μεγαλύτερες ηλικίες, που δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι μια τεράστια μερίδα πολιτών είναι σε θέση να τις λειτουργήσουν. Εκπλήσσει μάλιστα το πολύ περιορισμένο εύρος στην επικοινωνία και την ενημέρωση που προβλέπεται για τη χρήση τους. Μπορεί το ψηφιακό κράτος, υπό την έννοια των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών, να χωράει μέσα σε ένα κινητό και ο καθένας από όπου βρίσκεται να εξυπηρετείται και να δύναται να κάνει τις δοσοληψίες του άμεσα, αλλά η χρηστική ενημέρωση για όλα αυτά είναι απολύτως περιορισμένη και συνοπτική.
Μοιάζει αυτονόητο για τους κυβερνώντες να γνωρίζει κάποιος πόσες δυνατότητες έχει το gov.gr, αλλά και να έχει απόλυτη άνεση στη χρήση των πλατφορμών. Παράλογο, ειδικά αν λάβουμε υπόψη μας το ηλικιακό κριτήριο, την περιορισμένη εμπειρία που μπορεί να έχει σε τέτοιου είδους λειτουργίες και χρήσεις μια τεράστια μερίδα του πληθυσμού, αλλά και την πολυπλοκότητα που διακρίνει κάποιες εφαρμογές.
Πέραν του gov.gr, η συνεχής ψηφιοποίηση αρχείων δημόσιων υπηρεσιών, τραπεζών, εταιρειών, οργανισμών μπορεί να αποτελεί θεαματική πρόοδο για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά όλα εναπόκεινται στην εξοικείωση που αποκτάται από τη χρήση τους στην καθημερινή ζωή. Από πού προέκυψε για τους πολιτικούς που εμπλέκονται στη διακυβέρνηση αλλά και για τα επικοινωνιακά τους επιτελεία ότι δεν χρειάζεται συνεχής και λεπτομερειακή ενημέρωση και επικοινωνία στο χρηστικό επίπεδο, προκειμένου να αξιοποιηθεί η λειτουργικότητα αυτών των εξελιγμένων εργαλείων; Πώς είναι δυνατόν οι υπουργοί να περιμένουν όλα να γίνουν κατανοητά και χρήσιμα μέσα από τις ρηματικές παραπομπές τους σε ψηφιακές πλατφόρμες ή επιπόλαιες αναφορές σε δημοσιεύματα του τύπου ή του διαδικτύου;
Όταν δομείται ένα νέο κράτος, όταν οι τεχνολογίες ανοίγουν νέους δρόμους, δεν αρκεί να κάνεις κάτι. Θα πρέπει να βρεις και τους τρόπους να καταστήσεις αυτήν την εξέλιξη προσιτή και στους πολλούς για τους οποίους κάνεις αυτήν την προσπάθεια. Αυτούς αφορά η εξέλιξη και όχι τον πολιτικό ή τον εκλογικό απολογισμό του κόμματος, του κάθε υπουργείου ή του κάθε πολιτικού προϊσταμένου που πήρε την πρωτοβουλία. Προφανώς προβλέπονται κονδύλια στον προϋπολογισμό των υπουργείων για ενημέρωση, τα οποία θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να γίνει προσιτή η χρήση των ψηφιακών εφαρμογών στους πολίτες.
Δεν αξιοποιούνται όμως γι’ αυτές τις κρίσιμες χρήσεις, αλλά για διάφορες ανοησίες που κάθε επιτελείο υπουργικού γραφείου ή δημόσιου οργανισμού μπορεί να φανταστεί.
Η απόσταση που χωρίζει μια διακυβέρνηση από την καθημερινότητα των πολιτών που αφορά αυτή η διακυβέρνηση κρίνεται και από το ενδιαφέρον, τη συγκρότηση και τη μεθοδικότητα ως προς την πρόσβαση των πολιτών, ασχέτως ηλικίας, μόρφωσης και εμπειρίας, στα εργαλεία του κράτους για την εξυπηρέτηση των πολιτών. Μεταξύ άλλων, οι εφαρμογές του gov.gr καταργούν τις αποστάσεις από την περιφέρεια στο κέντρο. Δημιουργούν, όπως και οι νέες εθνικές οδοί, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, μια νέα Ελλάδα. Ποιος θα συστήσει αυτήν τη νέα Ελλάδα στους πολίτες της, αν όχι οι κυβερνώντες και οι κρατικές υπηρεσίες τους;
Εφημερίδα Απογευματινή
