Αν επιχειρήσει κανείς να διαβάσει… από πάνω προς τα κάτω (ανά γκρουπ δυναμικότητας) τη λίστα των οκτώ αντιπάλων του Ολυμπιακού στη League Phase του Champions League, αντικρίζει τα πρώτα τρία ονόματα και… πιθανότατα σταματάει εκεί την ανάγνωση απογοητευμένος λέγοντας «άντε και του χρόνου».
Κακά τα ψέματα, και κανέναν βαθμό να μην συγκεντρώσει ο πρωταθλητής απέναντι σε Μπαρτσελόνα, Ρεάλ και Άρσεναλ (με τα δύο παιχνίδια, μάλιστα, να διεξάγονται εκτός έδρας) δεν θα συνιστά και… βόμβα μεγατόνων.
Υπάρχει όμως ένας σημαντικός αστερίσκος στην ανάλυση του βαθμού δυσκολίας της κλήρωσης των «ερυθρόλευκων». Άλλο πώς τη διαβάζουμε όλοι εμείς που βρισκόμαστε εκτός των τειχών του Ρέντη και άλλο τι συναισθήματα προκαλεί σε όσους μετέτρεψαν τα τελευταία χρόνια τον Ολυμπιακό σε μια απίστευτα υπολογίσιμη δύναμη στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Επιπλέον είναι εντελώς διαφορετική η δική μας προσέγγιση με εκείνη του ανθρώπου που… θρέφεται να διαχειρίζεται επικίνδυνες καταστάσεις και υπερβάσεις: Του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ!
Στα μάτια του Ισπανού ενδεχομένως οι δύο αναμετρήσεις με Πάφο και Καϊράτ να «κρύβουν» μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας σε σχέση με τις υπόλοιπες μονομαχίες της ομάδας του στο ταξίδι της στ’ αστέρια. Και αυτό επειδή τα παιχνίδια απέναντι στις δύο, θεωρητικά και πρακτικά, πιο αδύναμες ομάδες απ’ όσες θα αντιμετωπίσουν οι Πειραιώτες θα θυμίζουν τους αγώνες που δίνουν στη Super League απέναντι σε εκπροσώπους του… μικρομεσαίου μπλοκ.
Όταν καλούμαστε να αναλύσουμε παιχνίδια του Ολυμπιακού, δεν πρέπει να τα εξετάζουμε υπό το πρίσμα του ονόματος του αντιπάλου, αλλά υπό αυτό του ποδοσφαίρου που παίζει.
ΔΩΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ
Να το πούμε πιο απλά; Αν δώσεις χώρο και ελεύθερο πεδίο δράσης στους πρωταθλητές του Μεντιλίμπαρ, μπορούν να σε «σκοτώσουν» χωρίς να το καταλάβεις! Όσο βαρύ όνομα κι αν κουβαλάς, όσο θρυλική φανέλα κι αν φοράς.
Αντίθετα, έχει αποδειχτεί πολλάκις την τελευταία τριετία ότι είναι πολύ πιο επίφοβο για τον Ολυμπιακό να μπλοκάρει σε παιχνίδια που καλείται να διασπάσει «κλειστές» άμυνες. Εκεί δυσκολεύεται πολύ περισσότερο!
Υπό αυτή την έννοια οι αναμετρήσεις των Πειραιωτών με δύο ολλανδικές ομάδες, τον Άγιαξ και την Αϊντχόφεν (τις δύο αντιπάλους που… ψάρεψε από το τρίτο γκρουπ δυναμικότητας) όχι μόνο αποτελούν το «κλειδί» της πρόκρισης στους «24», αλλά ενδεχομένως να κάνουν τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ να χαμογελά πονηρά κάτω από τα μουστάκια που δεν έχει!
Βλέπετε, δεν υπάρχει πιο αφελές ποδόσφαιρο στην Ευρώπη από το ολλανδικό! Ομάδες που παίζουν σε παιχνίδια… όσα πάνε κι όσα έρθουν, που παίζουν ανοιχτά, που αφήνουν άφθονους ελεύθερους χώρους στον αντίπαλο προς εκμετάλλευση. Με λίγα λόγια, το ποδόσφαιρο που λατρεύει να αντιμετωπίζει ο «θείος Μέντι».
Όλα αυτά, βέβαια, είναι θεωρίες. Το «κλειδί» της πετυχημένης πορείας του Ολυμπιακού στη διάρκεια της σεζόν (όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και εντός συνόρων) θα είναι η πνευματική διαχείριση των αποτελεσμάτων που θα φέρνει στη διάρκεια της μακριάς διαδρομής του στη League Phase του Champions League.
Τα παιχνίδια κυρίως με Μπαρτσελόνα, Ρεάλ και Άρσεναλ ελλοχεύουν τον κίνδυνο συντριβών (όχι μόνο για τον Ολυμπιακό, αλλά για οποιονδήποτε αντίπαλο) αλλά ειδικά για την ομάδα των συνεχών υπερβάσεων προσφέρονται και για… θρυλικές νίκες μεγαλείου που μένουν στην ιστορία. Σε ποιο παιχνίδι, άλλωστε, στάθηκε περισσότερο απ’ όλα στις δηλώσεις του μετά την κλήρωση ο Βαγγέλης Μαρινάκης; Σε αυτό με τη «βασίλισσα της Ευρώπης», Ρεάλ Μαδρίτης, στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης»! Και αν μια φορά κι έναν καιρό κάποιοι ειρωνεύονταν και χλεύαζαν τα όνειρα του διοικητικού ηγέτη του Ολυμπιακού, πλέον δεν τολμούν να το πράξουν!
Εφημερίδα Απογευματινή
