Εκατοντάδες αναλυτές σε κάθε γωνιά της Ευρώπης πραγματοποιούσαν το τελευταίο δίμηνο τις αναλύσεις τους για τη φετινή διοργάνωση του Eurobasket και η συντριπτική πλειονότητά τους συμφωνούσε σε ένα πράγμα: η Σερβία βρισκόταν μία ταχύτητα πάνω από τον ανταγωνισμό.
Πλέον, όμως, το συγκεκριμένο δεδομένο παύει να υφίσταται. Όχι επειδή η παρέα του Γιόκιτς ηττήθηκε από την εντυπωσιακή και… αγριεμένη Τουρκία του Εργκίν Αταμάν, αλλά διότι οι απόγονοι της «μεγάλης των πλάβι σχολής» καλούνται να διεκδικήσουν το χρυσό μετάλλιο χωρίς το ένα από τα δύο «πυρηνικά όπλα» τους.
Η Εθνική Σερβίας ουδέποτε υπήρξε η ομάδα του ενός, η ομάδα του Γιόκιτς. Σε όσα τουρνουά και αν έχει μετάσχει τα τελευταία χρόνια, οι απόλυτοι πρωταγωνιστές της ήταν δύο, όχι ένας. Γιατί όσο ο «Tζόκερ» έκοβε μέσα στη ρακέτα (και όχι μόνο), υπήρχε στην περιφέρεια ένας Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς να… ράβει από παντού και να ευστοχεί στα καθοριστικά τρίποντα που υπέγραφαν θριάμβους και μετάλλια.
Δεν είναι μία απλή απουσία αυτή που καλούνται να διαχειριστούν ο Σβέτισλαβ Πέσιτς και οι συνεργάτες του τις επόμενες ημέρες. Όσο γεμάτο και αν είναι το ρόστερ των γειτόνων μας, παίκτης με το ειδικό βάρος και το σουτ του «Μπόγκι» δεν υπάρχει.
Προφανώς, παρόντος του Γιόκιτς, οι Σέρβοι συγκαταλέγονται στα απόλυτα φαβορί για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού στέμματος, σε καμία περίπτωση όμως δεν έχουμε πλέον κούρσα για έναν!
Μην παρασύρεστε από την πορεία των ομάδων στην πρώτη φάση. Από αύριο ξεκινά εδώ στη Ρίγα ένα ολοκληρωτικά καινούργιο τουρνουά. Άλλο πράγμα εντελώς να αγωνίζεσαι με την πολυτέλεια της ήττας και άλλο να γνωρίζεις ότι σε περίπτωση ήττας… πας στο σπίτι σου!
Βλέπουμε ό,τι περιμέναμε
Η ολοκλήρωση του πρώτου σκέλους του τουρνουά δεν μας έκανε ιδιαίτερα σοφότερους. Ό,τι περιμέναμε πριν ξεκινήσει το Eurobasket, αυτό πάνω-κάτω είδαμε σε Κατοβίτσε, Ρίγα, Λεμεσό και Τάμπερε.
Η Γερμανία δικαίωσε με επιβλητικές κατοστάρες τις εκτιμήσεις ότι αποτελούσε, ούτως ή άλλως, τη μεγαλύτερη απειλή για την πλήρη Σερβία, οι Τούρκοι ξέραμε ότι δεν θα είχαν καμία απολύτως σχέση με την ομάδα-φάντασμα που εμφάνιζαν τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα με τον Σπανούλη στον πάγκο και τον Αντετοκούνμπο στο παρκέ μπορεί να κερδίσει στην καλή της μέρα οποιονδήποτε αντίπαλο, ενώ η Γαλλία, παίζοντας με τα… τρίτα και όντας πλήρως αποδεκατισμένη στους ψηλούς, αποτελεί διεκδικήτρια μιας θέσης στο βάθρο, αλλά μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο να φτάσει στο ψηλότερο σκαλί του.
Θα συνιστά μεγάλη έκπληξη αν δούμε κάποια άλλη ομάδα να «φλερτάρει» με το μετάλλιο. Ίσως η γηπεδούχος Λετονία ή η πάντα υπολογίσιμη Λιθουανία να… διεισδύσει στην τετράδα αλλά μέχρι εκεί.
Μην περιμένετε, πάντως, ασφαλή προγνωστικά, γιατί ακόμη και σε σεζόν που οι αθλητές έχουν την πολυτέλεια διακοπών μακράς διαρκείας αποδεικνύεται ότι τα επιβαρυμένα κορμιά τους είναι πλέον πολύ πιο ευάλωτα σε τραυματισμούς.
Και όπως αποδεικνύεται στην περίπτωση της Σερβίας, ένας τραυματισμός αρκεί για να φέρει… τούμπα τις εκτιμήσεις για την πορεία οποιασδήποτε ομάδας. Αντιλαμβανόμαστε ότι από χθες το βράδυ οι περισσότεροι από εσάς μελετάτε χάρτες, δρομολόγια και μονοπάτια, προσπαθώντας να αξιολογήσετε τις ευκολίες ή τις δυσκολίες που θα συναντήσει η εθνική μας ομάδα στη Λετονία, αλλά πρωταρχικό ζητούμενο για την «επίσημη αγαπημένη» είναι να εμφανίζεται από εδώ και στο εξής πλήρης σε όλα τα εναπομείναντα παιχνίδια της στο τουρνουά.
Το… κανονικό Eurobasket ξεκινά το μεσημέρι του Σαββάτου στις 12.00 με τη διεξαγωγή του πρώτου νοκ άουτ αγώνα στη φάση των «16». Και ας ελπίσουμε ότι το ταξίδι της Ελλάδας στη Ρίγα θα είναι… μακράς διαρκείας!
Εφημερίδα Απογευματινή – Αποστολή στη Ρίγα
