Ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, στην προτελευταία ΔΕΘ της υφιστάμενης κυβερνητικής του θητείας, με την κεντρική ομιλία του δεν θέλησε να κάνει ανάλυση στην οικονομική κατάσταση γενικά, στις ανατροπές στο διεθνές περιβάλλον και στο τι συμβαίνει στην εξωτερική πολιτική της χώρας, δεν θέλησε να προβεί σε σχόλια για την αντιπολίτευση ούτε για τις εσωκομματικές διεργασίες στη Νέα Δημοκρατία και το πολιτικό παρασκήνιο. Ο κ. Μητσοτάκης είχε αποφασίσει μαζί με τα επιτελεία του στρατηγικής στη φετινή ομιλία του στη Θεσσαλονίκη να περιγράψει μια ευρεία μείωση των άμεσων φόρων, στη βάση του διαθέσιμου για επιστροφή στους πολίτες δημοσιονομικού πλεονάσματος του περίπου 1,5-1,6 δισ. ευρώ.
Η συνεργασία και η προετοιμασία του συγκεκριμένου πλαισίου φορολογίας, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, αποτέλεσε μια επίπονη προσπάθεια από τον Απρίλιο. Συζητήθηκαν διάφορα σενάρια, από αποκατάσταση του 13ου μισθού και σύνταξης μέχρι σειρά επιδομάτων και διορθώσεων από την εποχή των μνημονίων και της δημοσιονομικής επιτήρησης. Η απόφαση που ελήφθη ήταν το ποσό του δημοσιονομικού πλεονάσματος αυτού να διοχετευθεί σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση και μόνον και να πάρει τον τίτλο της «μεταρρύθμισης». Έτσι την αποκάλεσε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, δίνοντάς της μάλιστα έναν χαρακτήρα ιστορικότητας, ως της πλέον σημαντικής στον κύκλο της μεταπολίτευσης, που μετρά σε διάρκεια μισό αιώνα. Δεν είναι φυσικά κάτι τέτοιο, αλλά μια σημαντική μείωση των άμεσων φόρων.
Ουσιαστικά περιγράφεται ως μια πτώση των φόρων κατά 2% σε όλες τις κατηγορίες εκτός από τον κατώτερο φόρο του 9%. Ταυτόχρονα όμως οι αποφάσεις έχουν «μυστικά περάσματα» και αποχρώσες ενδείξεις για έναν γενικότερο δεξιό προσανατολισμό ως προς τις προτεραιότητες που τίθενται. Υπάρχει αφορολόγητο για τους νέους μέχρι 25 ετών και επιλεκτική φορολογία για τις ηλικίες μέχρι 30 ετών. Δίδεται καθεστώς φορολογικών ελαφρύνσεων για τους τρίτεκνους, οι οποίοι ενθαρρύνονται να γίνουν πολύτεκνοι. Δημιουργείται μια πιο ευνοϊκή φορολογία για τη μέση τάξη, η οποία ορίζεται ουσιαστικά στο πεδίο των ετήσιων εισοδημάτων των 40.000-60.000 ευρώ. Με δεδομένο ότι οι ανακοινώσεις αφορούν ατομικά και όχι οικογενειακά εισοδήματα, δίδεται το μήνυμα ότι στην Ελλάδα, επτά χρόνια μετά την έξοδο από τα μνημόνια της χρεοκοπίας και της επιτήρησης, δικαιούσαι να αποκτήσεις εισοδήματα που να μην τα μοιράζεσαι μισά μισά (44%) με το κράτος. Υιοθετούνται ειδικές ρυθμίσεις για τα χωριά μέχρι 1.500 κατοίκων στην ιδιοκτησία στη βάση του ΕΝΦΙΑ και έμμεσοι φόροι πιο λογικοί, με μείωση της τάξης του 30% στον ΦΠΑ για τα νησιά με μέχρι 20.000 κατοίκους, που αποτελούν την οριογραμμή της εθνικής επικράτειας.
Για τους συνταξιούχους, λύεται εντός της υφιστάμενης κυβερνητικής θητείας το πλέον επαίσχυντο μέτρο που επιβλήθηκε σε εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς την εποχή των μνημονίων: η «προσωπική διαφορά», που τους απέκλειε ακόμη και από τις μικρές αυξήσεις στις συντάξεις που νομοθετούνται.
Ο πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο δεν προέκριναν καμία διορθωτική επέμβαση στους έμμεσους φόρους, είτε πρόκειται για τον ΦΠΑ είτε για τον επαίσχυντο ειδικό φόρο κατανάλωσης στα καύσιμα και την ενέργεια. Δεν πρωτοτύπησαν με ενίσχυση φορολογίας στους εισοδηματίες μεριδιούχους των μεγάλων επιχειρήσεων, δεν ασχολήθηκαν καν με τις διαφορές των επιτοκίων μεταξύ καταθέσεων και χορηγήσεων στις τράπεζες που συνεχίζουν να τρέχουν με spreads της τάξης του 4,5%, λες και τα μνημόνια είναι ακόμη εδώ.
Ο κ. Μητσοτάκης προέκρινε μείωση φορολογίας στους ιδιοκτήτες ακινήτων με εισοδήματα από αυτά πάνω από 12.000 ευρώ, προφανώς και από βραχυχρόνια μίσθωση, επιθυμώντας να τους δημιουργήσει κίνητρο απέναντι στη φοροδιαφυγή, και έδωσε προνόμιο στον τομέα της πολεμικής βιομηχανίας στην κατασκευή οχημάτων, με συγκεκριμένους προφανώς αποδέκτες.
Ιδιαίτερη σημασία και δεξιά στροφή υφίσταται μέσα από τις ανακοινώσεις του προς τις Ένοπλες Δυνάμεις και τον κοινωνικό ρόλο τους. Πέραν της αύξησης αποδοχών στους ενστόλους συνολικά έμεινε στη συμβολή του υπουργείου Αμύνης, με τρία στρατόπεδα, στην ενίσχυση της κοινωνικής κατοικίας που χρειάζεται επειγόντως η χώρα.
Ο κ. Μητσοτάκης παρουσιάστηκε ρεαλιστής και συγκεκριμένος στην ομιλία του. Θύμισε ότι είναι εδώ διασφαλίζοντας μια κανονικότητα σε μια ασταθή Ευρώπη και άνοιξε «παράθυρο» στη στρατηγική του για τη διεκδίκηση τρίτης θητείας, της τελευταίας, κατά δήλωσή του, ζητώντας διαβούλευση με την αντιπολίτευση για κρίσιμα θέματα εθνικού μακροχρόνιου ορίζοντα, πέραν του 2027 δηλαδή, το εθνικό απολυτήριο, την ένταξη των πολεοδομιών στην κεντρική Κτηματολόγιο ΑΕ, τον τομέα Υγείας και τον ενεργειακό χάρτη της χώρας. Δεν ήταν τοξικός και πολλά θα κριθούν και από το ποια θα είναι η αντιπολίτευση στο επόμενο κοινοβούλιο. Όμως γι’ αυτό δεν θα ρωτήσουμε τον κ. Μητσοτάκη, αλλά τον κ. Τσίπρα…
Εφημερίδα Απογευματινή
