Ο Κ. Μητσοτάκης απέδειξε με την παρουσία του στη Θεσσαλονίκη, την ομιλία και τη συνέντευξη Τύπου στο πλαίσιο της ΔΕΘ, ότι παραμένει η δεσπόζουσα πολιτική προσωπικότητα στη χώρα, ως προς την διοίκηση της. Επίσης δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αναλυτική ικανότητα για να διαπιστωθεί ότι η Νέα Δημοκρατία, άρα η Κεντροδεξιά, δεν είναι απλώς η κυρίαρχη πολιτική δύναμη στη χώρα, αλλά η κυριαρχική. Με αυτά ως δεδομένα και λόγω της διάθεσης και πρόθεσης του πρωθυπουργού να διεκδικήσει επιπλέον χρόνο, μια τρίτη θητεία, στη διοίκηση της χώρας, έχει να τοποθετηθεί σε ευρύτερα ζητήματα ως προς την προοπτική της Ελλάδας στη νέα εποχή για τον κόσμο που ήδη έχει ξεκινήσει, με ένταση μάλιστα τους τελευταίους μήνες.
Ο κ. Μητσοτάκης, ο πρωθυπουργός, με την ευκαιρία της ομιλίας του στη ΔΕΘ μάς ανέπτυξε και περιέγραψε μια νέα φορολογική πολιτική, με μειωμένες επιβαρύνσεις για όλες τις κατηγορίες του πληθυσμού, αποτέλεσμα της πορείας που έχει ακολουθηθεί την τελευταία εξαετία, μετά την έξοδο από τη μνημονική επιτήρηση. Στη συνέντευξη Τύπου όρισε τους κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού ως προς την εκλογική διαδικασία. Χρόνος των εκλογών, σύστημα που θα ισχύσει, προτεραιότητες της κυβέρνησης μέχρι τον χρόνο των εκλογών, πολιτικές και στρατηγικές που ακολουθούνται, κλίμα που προτίθεται να παρακολουθήσει σε σχέση με τους πολιτικούς αντιπάλους.
Όλα αυτά καλά. Ο κ. Μητσοτάκης όμως έχει και άλλα σημαντικά να μας αναπτύξει και να μας εξηγήσει, αφού ό ίδιος δεν θα περιορίσει την εμπλοκή του στη διοίκηση της χώρας στο 2027. Μιλάμε λοιπόν για μια χρονική περίοδο από το 2026 έως το 2031. Τα ορατά ήδη χαρακτηριστικά αυτής της περιόδου είναι πολύ διαφορετικά από εκείνα από το 2019 μέχρι και τα τέλη του 2024. Απλώς γιατί ο κόσμος κινείται με άλλες ταχύτητες και σε άλλες ατραπούς.
Όσα θεωρούνταν κανονικότητα μέχρι πριν από λίγους μήνες, σήμερα πλέον είναι ακυρωμένα. Και αυτό δεν οφείλεται μόνο στην κυριαρχία του Ντ. Τραμπ, πολιτικά και εκλογικά στις ΗΠΑ, έναντι των Δημοκρατικών. Σε διεθνές επίπεδο έχουμε το τέλος της παγκοσμιοποίησης. Στην Ευρώπη κυριολεκτικά το τέλος των μύθων και αυτό φυσικά δεν συσχετίζεται με τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία και τον ψυχρό πόλεμο με τη Ρωσία.
Ούτε όλα γυρίζουν πέριξ των δασμών και της άρνησης των ΗΠΑ να πληρώνουν τη δυτική ασφάλεια ή να μοιράζονται τα συμφέροντά τους με τους κυρίαρχους παίκτες της εταιρικής Ευρώπης. Ακόμη και το τέλος του νεοταξικού φιλελευθερισμού στον δικαιωματισμό και τη δεσποτική woke κουλτούρα αξιών για τη Δύση έχει ως εξέλιξη σημαντικό ρόλο.
Δεν υπάρχει, με λίγα λόγια, κανονικότητα όπως αυτή που πίστευε, υπηρετούσε και αναδείκνυε ο κ. Μητσοτάκης ως πολιτικός, αλλά κυρίως ως πρωθυπουργός. Η διοίκηση της χώρας την επόμενη εξαετία λοιπόν και η στρατηγική της Ελλάδας θα πρέπει να επαναπροσδιοριστούν και να δομηθούν πάνω σε νέα δεδομένα. Όχι ιδιαίτερα προσδιορισμένα επί του παρόντος.
Η Ελλάδα, εξερχόμενη από μια μακρά περίοδο όχι μόνο δημοσιονομικής επιτήρησης αλλά κοινωνικής και καθεστωτικής χρεοκοπίας, είναι φανερό ότι έχει συστημικό έλλειμμα ηγεσίας για να προχωρήσει προς τα εμπρός. Κάτι για το οποίο δεν ευθύνεται φυσικά ο κ. Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός. Οι Έλληνες, κυρίως με ευθύνη του ελληνικού μεταπολιτευτικού σοσιαλισμού/σοσιαλδημοκρατίας και του πελατειακού κράτους, με τη σύγχυση ανάμεσα στην κομματοκρατία και τη δημοκρατία, την εμπέδωση του λαϊκιστικού μοντέλου διακυβέρνησης των θετικών μέτρων με δανεικά ως του πλέον αποδεκτού, και τον ετεροκαθορισμό της εθνικής ευθύνης των εκάστοτε ηγεσιών της στο ευρωπαϊκό κοινοτικό κεκτημένο, έχουν αποκοπεί από την παραγωγή και κάθε έννοια μέτρου στην καθημερινότητα, έχοντας καταστεί απολύτως ματαιόδοξοι και χρεοκοπημένοι εθνικά, κοινωνικά, μορφωτικά, στον στρατηγικό τους ορίζοντα.
Ο κ. Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός έχει εξορθολογίσει σε πολλά τη χώρα αλλά και τη σχέση κυβέρνησης – πολιτών σε μια πορεία ισορροπίας και ευστάθειας. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση και όσον αφορά τον ορίζοντα του 2030, θα πρέπει να μας εξηγήσει ότι και προτίθεται και μπορεί από πλευράς επιτελείων να ασκήσει ηγεσία σε μια χώρα που θα αναζητήσει και θα οργανώσει το μέλλον της σε βάθος δεκαετιών μετά τη λήξη της δικής του θητείας στη διοίκησή της.
Εφημερίδα Απογευματινή
