Η Ελλάδα μπορεί να είναι Ευρώπη, όπως άλλωστε υπογράμμισε και ο πρωθυπουργός στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου στη Θεσσαλονίκη, και όχι να προσεγγίζει την Ευρώπη, αλλά τα ζωτικά συμφέροντα της χώρας είναι βασισμένα στη συνεργασία με τις ΗΠΑ. Και μάλιστα όχι μόνον αυτά που σχετίζονται με την ισορροπία με την Τουρκία ή τη γεωπολιτική. Αλλά εκείνα που θα χαρακτηρίσουν το προφίλ και την πορεία της χώρας στο μέλλον. Για να υπάρχει όμως σωστή και προπάντων αποδοτική συνεργασία με τους Αμερικανούς η ελληνική ηγεσία ή επιχειρηματική τάξη στο δικό της εταιρικό θα πρέπει να επιδεικνύει σοβαρότητα και ρεαλισμό.
Οι Αμερικανοί είναι γνωστό ότι γνωρίζουν να κάνουν δουλειές. Το μάνατζμεντ που τους χαρακτηρίζει μετρά σημαντικά και προπάντων μετρήσιμα αποτελέσματα. Η παρούσα Ελλάδα, είτε στο επίπεδο της διακυβέρνησης και της ηγεσίας είτε στο επίπεδο των μεγάλων επιχειρήσεων, μπορεί να δουλέψει με τους Αμερικανούς αφήνοντας πίσω της, ψευδαισθήσεις και ψευδεπίγραφες διακηρύξεις. Στις δεκαετίες που πέρασαν μπορεί να έχουν γίνει σημαντικά λάθη από ελληνικής πλευράς και το έλλειμμα αποφασιστικότητας ή το ερμητικό, κουτοπόνηρο πνεύμα να επικράτησε, αλλά σήμερα πλέον δεν υπάρχουν δικαιολογίες.
Κεντρικές χώρες στην Ευρώπη, η μία μετά την άλλη, πέφτουν σε πολιτική, οικονομική και κοινωνική περιδίνηση. Οι ίδιες οι ΗΠΑ, όπως διεφάνη από την τελευταία πολιτικού χαρακτήρα δολοφονία του Τσάρλι Κερκ βρίσκονται σε εμφυλιοπολεμική κατάσταση. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για την Ελλάδα και τη μοίρα της. Η χώρα μας από προηγούμενες δεκαετίες κινείται με διαφορετικούς ρυθμούς από άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Στην παρούσα φάση, όμως, η Ελλάδα βρίσκεται σε φάση ανάταξης και πολιτικής ισορροπίας. Το σύστημα διοίκησής της δεν έχει περιπέσει σε περιδίνηση και οι Έλληνες πολίτες με την ψήφο τους, όσα και αν είναι τα προβληματικά ζητήματα, πολύ δύσκολα θα τη ρίξουν σε περιπέτεια. Αφού τα πρώτα θύματα μιας αστάθειας θα είναι οι ίδιοι.
Στην προκειμένη πάντως περίπτωση το πιο σημαντικό είναι να αναπτύξουμε μια σοβαρή σχέση συνεργασίας με τους Αμερικανούς στις επιχειρήσεις αλλά και σε τομείς ζωτικούς για την προοπτική της χώρας. Ο ενεργειακός τομέας, η καινοτομία και οι νέες τεχνολογίες, η βιομηχανία, τα ναυπηγεία, η πρωτογενής παραγωγή είναι οι τομείς αιχμής.
Υποδεχόμενοι τον νούμερο τρία στην ιεραρχία των ΗΠΑ στη χώρα μας, Νταγκ Μπέργκαμ, και συζητώντας ενεργειακά ζητήματα αλλά κα το θέμα των ναυπηγείων, θα πρέπει να κρατήσουμε στη σκέψη μας ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Η διακυβέρνηση Μητσοτάκη έχει επιδείξει μεγάλη σοβαρότητα και συγκρότηση στο πώς θα μετατρέψει την Ελλάδα σε ενεργειακό κόμβο. Ο πρωθυπουργός έχει διορίσει πολύ ικανό υπουργό Ενέργειας τον κ. Παπασταύρου, που χειρίζεται τα θέματα από εδώ μέχρι το Τέξας.
Η κοινή κατάθεση πρότασης της εμβληματικής αμερικανικής εταιρείας Chevron με τη Helleniq Energy για έρευνα και εκμετάλλευση των οικοπέδων νότια της Κρήτης, δεν προέκυψε έτσι ξαφνικά. Ούτε η εμπλοκή της αντίστοιχα γιγαντιαίας παγκοσμίως Exxon Mobil. Φυσικά η συμμετοχή του κ. Παπασταύρου, μόνου υπουργού Ενέργειας της περιοχής στην κλειστή συζήτηση με τον Νταγκ Μπέργκαμ και την Ευρωπαία διευθύντρια Ενέργειας, Ντίτε Γιόργκενσεν, δεν ήταν αποσπασματική.
Κάτι γίνεται σωστά. Όμως υπάρχουν άλλοι τομείς, όπως ο αγροτικός και κτηνοτροφικός τα προηγούμενα χρόνια, επί διακυβέρνησης Μητσοτάκη που παρά την προθυμία των Αμερικανών να στηρίξουν τη χώρα μας στην εξέλιξη, τα ελληνικά τοπικά και πελατειακά συμφέροντα δεν το επέτρεψαν. Προέκυψαν τελικά ο ΟΠΕΚΕΠΕ και οι σκανδαλώδεις επιδοτήσεις, αντί μιας επόμενης ημέρας.
Στις τεχνολογίες πληροφορούμεθα από τη στήλη Big Mouth του ομόσταυλου Power Game ότι το αρμόδιο υπουργείο υπό τον κ. Παπαστεργίου δεν μπορεί να ανταποκριθεί από πλευράς κονδυλίων στις υποχρεώσεις του μέχρι το τέλος του έτους. Τι συνέβη εκεί με τον προγραμματισμό; Άγνωστο. Είναι απλό. Έχουμε πολλά συμφέροντα βασισμένα στη συνεργασία μας με τις ΗΠΑ. Προαπαιτούμενο όμως είναι να είμαστε σοβαροί με τους Αμερικανούς για να είναι και εκείνοι με εμάς.
Εφημερίδα Απογευματινή
