Δεν ήταν μόνον η συνέντευξη στον τηλεοπτικό AΝΤ1. Αλλά όλες οι κινήσεις του πρωθυπουργού από τη ΔΕΘ και μετά που δείχνουν ότι ανακτά τη χαμένη αυτοπεποίθησή του. Μπορεί τα ζητήματα που πιέζουν ασφυκτικά την εικόνα και τη δημοφιλία της κυβέρνησης, έτσι όπως επιβεβαιώνονται στις δημοσκοπήσεις, να παραμένουν. Ακρίβεια και διαφθορά των «λευκών κολάρων» με άρωμα πολιτικής. Μάλιστα και οι δύο εμπλοκές κρίνονται δυσεπίλυτες. Όμως η μείωση της άμεσης φορολογίας είναι μια σταθερή στρατηγική, παρά το γεγονός ότι η επικοινωνιακή προσέγγιση της κεντρικής κυβέρνησης δεν μπορεί να διαφύγει από τη συνήθεια να μιλά με όρους επιδομάτων και φοροαπαλλαγών ώστε να εντάξει τη συγκεκριμένη στρατηγική σε όρους μέλλοντος . Πότε θα την καταλάβουν οι πολίτες; Τους επόμενους μήνες.
Τον επόμενο χρόνο. Είναι μια στρατηγική η μείωση των άμεσων φόρων, για την οποία έχει δεσμευτεί ο πρωθυπουργός και η διακυβέρνησή του. Υλοποιείται λοιπόν όπως και η βαθμηδόν αύξηση μισθών και συντάξεων. Αυτό μπορεί να δώσει επιχειρήματα στη Νέα Δημοκρατία όταν αρχίσει η προεκλογική περίοδος σε έναν περίπου χρόνο. Αλλά δεν αποτελεί αυτή η υλοποίηση των κεντρικών αυτών δεσμεύσεων από το 2019 ακόμη ανάσχεση στα κύματα της ακρίβειας που πλήττει στην καθημερινότητα τους Έλληνες. Η μείωση φόρων και η αύξηση εισοδημάτων με βάση τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους κινούνται πιο αργά από ό,τι το κόστος ζωής σε προϊόντα και υπηρεσίες. Ο κ. Μητσοτάκης και στην τελευταία συνέντευξή του επιμένει να μιλά για αντιμετώπιση της ακρίβειας. Αυτό δεν συμβαίνει. Οι τιμές ανεβαίνουν. Έχει μπροστά του ένα εξάμηνο για να βρει τη λύση με τα οικονομικά επιτελεία του.
Μέσα στο ίδιο εξάμηνο ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση και η Νέα Δημοκρατία ως κοινοβουλευτική πλειοψηφία έχουν να αντιμετωπίσουν τις εξελίξεις στο μέτωπο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Αγροτικές επιδοτήσεις και αποζημιώσεις. Μια σειρά από σκάνδαλα σε επανάληψη. Σε διάφορες εποχές και συγκυρίες. Με διαφορετικές κυβερνήσεις, αρμόδιους υπουργούς και «βασιλιάδες» του παρασκηνίου. Ή μήπως οι τελευταίοι είναι οι ίδιοι που τελικά συνδέουν όλες αυτές τις «γκρίζες εποχές»; Σε κάθε περίπτωση η Νέα Δημοκρατία έκανε καλά που ζήτησε η διερεύνηση στην Εξεταστική της Βουλής να έχει αφετηρία το 1998. Δεν έχει νόημα να κλειστεί το Κοινοβούλιο στην τελευταία περίοδο και να χαθεί η σειρά των πραγμάτων. Πώς έφθασε η Ελλάδα να έχει τόση διαφθορά; Λείπει από τις κυβερνήσεις, τους πολιτικούς και τα κόμματα το έρμα της ηθικής; Θα μας το απαντήσει συλλήβδην το Κοινοβούλιο μέσα από τις εργασίες και τα πορίσματα της εν λόγω Εξεταστικής. Τα υπόλοιπα, ό,τι μείνει επιμελημένα στο «ράφι» θα μας το αναδείξει η Ευρωπαία εισαγγελέας.
Η Ελλάδα οφείλει και θα πιεσθεί να περάσει στην επόμενη φάση της ιστορίας της με διαφορετικούς όρους ως προς την έκνομη δράση των «λευκών κολάρων» από ό,τι ίσχυσε στις προηγούμενες. Όσοι δεν μπορούν να υποψιαστούν τι θα συμβεί ας ξαναμελετήσουν τι συμβαίνει τον τελευταίο καιρό με το οργανωμένο έγκλημα και την ποινική διαφθορά των «μπλε κολάρων». Και όσοι έχουν και παραπάνω απορίες ας ρωτήσουν τον κ. Χρυσοχοΐδη και το επιτελείο των αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. τι συμβαίνει εκεί με την εν λόγω στρατηγική. Πώς φθάσαμε στην κάθαρση; Έτσι, έστω και με πιο σκληρούς όρους για προβεβλημένα πρόσωπα του πολιτικού προσκηνίου και παρασκηνίου, θα φθάσουμε και στην επόμενη κάθαρση.
Ό,τι και αν συμβεί όμως, το κεντρικό ζητούμενο παραμένει η Ελλάδα να μην περιπέσει εκ νέου στο χάος της αστάθειας, των συγκρούσεων στους δρόμους και στην κοινωνική πόλωση όπως σημαντικές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Για να μη συμβούν αυτά αλλά και για να μη μετρήσουμε εθνικές ήττες πριν ακόμη από τις επόμενες εκλογές, ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να βρει την αυτοπεποίθησή του. Τη βρήκε. Φαίνεται στις δηλώσεις, στο ύφος, στις περιοδείες του. Κυρίως στους κανόνες του παιχνιδιού που βάζει στο τραπέζι. Ο χρόνος των εκλογών, το σύστημα που θα γίνουν, ποιοι εκλέγουν τον πρωθυπουργό και την επόμενη κυβέρνηση.
Εφημερίδα Απογευματινή
