Δεν γνωρίζουμε αν ανήκετε στην κατηγορία των φιλάθλων που δηλώνουν σοκαρισμένοι, απογοητευμένοι ή ακόμη και οργισμένοι από την ισοπαλία του Ολυμπιακού με την Πάφο, δεδομένα όμως δεν πρέπει να είστε… φανατικοί αναγνώστες της τελευταίας σελίδας της «Απογευματινής». Και τούτο γιατί από αυτήν εδώ τη γωνιά είχαμε επισημάνει από τις 30 Αυγούστου ότι η πρωταθλήτρια Κύπρου αποτελούσε τον χειρότερο και πιο ύπουλο αντίπαλο για να κάνουν πρεμιέρα οι «ερυθρόλευκοι» στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Ούτε μάντεις ήμασταν ούτε θεωρούμαστε… προφέσορες του ποδοσφαίρου. Μια απλή καταγραφή δεδομένων πραγματοποιήσαμε, που ήταν ορατή διά γυμνού οφθαλμού για όσους ήθελαν να αξιολογήσουν τον ουσιαστικό βαθμό δυσκολίας της προχθεσινής βραδιάς βάσει των πραγματικών αγωνιστικών χαρακτηριστικών των δύο αντιπάλων και όχι της πείρας ή του βάρους της φανέλας τους.
Απαραίτητη διευκρίνιση: ενδεχομένως αν η Πάφος ερχόταν στο «Καραϊσκάκης» την έβδομη ή την όγδοη αγωνιστική της League Phase να ήταν ιδανικός αντίπαλος για την ομάδα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Οι Κύπριοι μαχητές του Καρσέδο, βλέπετε, πιθανότατα θα έχουν απολέσει και τις τελευταίες μαθηματικές πιθανότητες πρόκρισης τον Ιανουάριο, ενδεχομένως να έχουν υποστεί και κάποια συντριβή από «θηρία» τύπου Μπάγερν, Τσέλσι ή Γιουβέντους. Και πάντα τέτοιου είδους «Σταχτοπούτες» ξεκινούν γεμάτες ενθουσιασμό και ορμή το ευρωπαϊκό τους παραμύθι, αλλά σταδιακά απογοητεύονται, αδυνατώντας να διαχειριστούν συνεχή ανεπιτυχή αποτελέσματα.
Στις 17 Σεπτεμβρίου, όμως, η Πάφος δεδομένα θα εμφανιζόταν πιο «παιγμένη» από τον Ολυμπιακό (πάντα είναι καλό να αποφεύγεις στις πρώτες αγωνιστικές ομάδες που έρχονται με… πατημένο γκάζι και την ψυχολογία στα ύψη από τα καλοκαιρινά προκριματικά), ενώ επαναλαμβάνουμε και σήμερα τον όρο «κλώνος του Ολυμπιακού» που της αποδώσαμε τις τελευταίες τρεις εβδομάδες.
Το κλειδί των στατικών φάσεων
Μια ομάδα που δεν σταματά να ονειρεύεται, που έχει μάθει να ξεπερνά δυσκολίες και αντιξοότητες σαν αυτές που της παρουσιάστηκαν στο Φάληρο μετά την αποβολή του Μπρούνο και που -τη δεδομένη χρονική στιγμή- πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσει οποιονδήποτε αντίπαλο, ακόμη και αν αυτός είναι μια… μεικτή Ρεάλ Μαδρίτης, Λίβερπουλ και Παρί Σεν Ζερμέν!
Επιπλέον, γνωρίζαμε εκ των προτέρων ότι πρόκειται για μια άκρως κυνική ομάδα (όπως ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ), που δεν θα ντραπεί να… ταμπουρωθεί στην άμυνα για να αποκομίσει αγωνιστικά οφέλη. Σε απλά ελληνικά, μια ομάδα που δεν βόλευε καθόλου τους Πειραιώτες, ειδικά σε μια εντός έδρας πρεμιέρα τους στη League Phase.
Θα επαναλάβουμε για άλλη μία φορά ό,τι γράφουμε πολλάκις εδώ και έναν χρόνο για τους πρωταθλητές Ελλάδας: μην κρίνετε τη δυσκολία ενός αγώνα τους από το όνομα ή το βάρος της φανέλας των αντιπάλων τους. Τη μέρα της κλήρωσης της 28ης Αυγούστου εκφράζαμε την απορία κατά πόσο θα αποδειχθούν πιο ζόρικα στο χορτάρι τα παιχνίδια με τα δύο ολλανδικά εμπόδια που θα συναντήσουν οι «ερυθρόλευκοι» (τον Άγιαξ και την Αϊντχόφεν) ή αυτά με τις Πάφο και Καϊράτ.
Ο Ολυμπιακός έχει πάντα πρόβλημα όταν αντιμετωπίζει κλειστές άμυνες και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει, γιατί πολύ απλά το συγκεκριμένο μοντέλο δεν ταιριάζει στο ποδοσφαιρικό δόγμα που εκφράζει ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Δεν είναι θέμα προσώπων, είναι καθαρά ζήτημα που άπτεται των δεδομένων χαρισμάτων του Ισπανού όταν οι ομάδες του βρίσκουν ελεύθερους χώρους και των επίσης δεδομένων προβλημάτων που δυσκολεύεται να διαχειριστεί όταν πέφτει σε άμυνα από… μπετόν.
Τι μπορούν να κάνουν στον Ρέντη για να βοηθηθούν σε τέτοιου είδους εξισώσεις; Να δουλέψουν περισσότερο στην αξιοποίηση στατικών φάσεων. Είναι αφελής ο τρόπος που ο Ολυμπιακός πετά στα σκουπίδια εκτελέσεις κόρνερ ή φάουλ κοντά στην αντίπαλη περιοχή.
Εφημερίδα Απογευματινή
