Από τη στιγμή που έγινε γνωστό το προσωπικό deal Γιάννη Αλαφούζου – Χρήστου Πρίτσα για την πώληση του φοβερού και τρομερού διδύμου Ανδρέα Τεττέη – Παύλου Παντελίδη στον Παναθηναϊκό, επικρατεί μια… υστερία παράθεσης αλληλοσυγκρουόμενων απόψεων για την αξιολόγηση της συγκεκριμένης διπλής μεταγραφικής κίνησης.
Δεν πρόκειται για νόμισμα με μία μόνο όψη και -για να είμαστε ειλικρινείς- μοιάζει ουτοπιστικό να αξιολογηθεί πριν διαπιστώσουμε την εξέλιξη που θα έχει η καριέρα των δύο άκρως ελπιδοφόρων Ελλήνων παικτών με την πράσινη φανέλα. Ας επιχειρήσουμε όμως να ψηλαφήσουμε μία προς μία τις διαστάσεις μιας είδησης που απασχολούσε σύσσωμη την εγχώρια ποδοσφαιρική μας κοινωνία εδώ και αρκετές εβδομάδες.
Δεδομένα υπάρχει μία μεγάλη κερδισμένη στην υπόθεση και αυτή είναι η Κηφισιά! Και μόνο το γεγονός ότι θα βάλει στα ταμεία της κάπου τρία εκατομμύρια ευρώ για δύο παίκτες που το καλοκαίρι μπορούσαν να πουληθούν με… 300.000 ευρώ έκαστος συνιστά το απόλυτο deal των τελευταίων ετών στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ότι ο Χρήστος Πρίτσας κατάφερε επιπλέον να εξασφαλίσει και πολύ μεγάλο ποσοστό μεταπώλησης (30%) για τον Τεττέη (που, κακά τα ψέματα, αποτελούσε και το «καυτό» όνομα του «πακέτου») εκτοξεύει τα οφέλη της ΠΑΕ των βορείων προαστίων σε δυσθεώρητα ύψη. Απλώς επειδή η Κηφισιά έχει θέσει και μεγάλους αγωνιστικούς στόχους για την τρέχουσα σεζόν, καλείται να βρει στην αγορά του Ιανουαρίου τον παίκτη εκείνο που θα της δώσει το εύκολο γκολ, απόντος του Τεττέη που θα μετακομίσει στο Κορωπί.
Για τον Παναθηναϊκό δεν συνιστά τόσο μεγάλο θέμα συζήτησης η υπεραξία που κατέβαλε (το συγκεκριμένο φαινόμενο συναντάται πλέον σε όλες τις μεταγραφικές αγορές του πλανήτη), όσο η αναζήτηση ευθυνών για τη λανθασμένη αξιολόγηση της εξέλιξης τόσο του Τεττέη όσο και του Παντελίδη.
Ζητείται περιβάλλον ασφαλείας
Μη λησμονούμε ότι ο Παντελίδης υπήρξε επί σειρά ετών μέλος των τμημάτων υποδομής του Παναθηναϊκού και αφέθηκε να αναζητήσει ελεύθερος ποδοσφαιρική στέγη, καθώς κρίθηκε παίκτης χαμηλότερης ποιότητας από εκείνους που έμειναν στην ακαδημία ή προωθήθηκαν στην πρώτη ομάδα. Ότι εντόπισε και εξέλιξε το ταλέντο του μια ομάδα όπως η Θύελλα Ραφήνας και δεν το έπραξε κοτζάμ Παναθηναϊκός συνιστά πάνω από όλα πηγή μεγάλου προβληματισμού για ολόκληρο τον οργανισμό του «τριφυλλιού».
Πάμε όμως και στην ουσία της μεταγραφής, που δεν αφορά ούτε το χθες ούτε το σήμερα αλλά κυρίως το αύριο δύο παιδιών που είναι σε θέση να αποτελέσουν βασικά γρανάζια ακόμη και της Εθνικής Ελλάδας.
Ο Παναθηναϊκός επένδυσε «χρυσάφι» σε δύο παίκτες που λόγω του παρελθόντος τους χρειάζονται να νιώθουν ότι εργάζονται σε ένα περιβάλλον που τους παρέχει πάνω από όλα ασφάλεια.
Ο μεν Τεττέη ακολούθησε εκτός γηπέδων μια διαδρομή που θυμίζει σε μεγάλο βαθμό την αντίστοιχη του Γιάννη Αντετοκούνμπο (με ρατσιστικές επιθέσεις, βία, απόρριψη), ο δε Παντελίδης βίωσε στο πετσί του τι θα πει έλλειψη πίστης και εμπιστοσύνης στο πρόσωπό σου.
Μπορούν οι «πράσινοι» να περιβάλουν τους δύο ποδοσφαιριστές με την εμπιστοσύνη που το έπραξαν, για παράδειγμα, οι Μιλγουόκι Μπακς στην περίπτωση του «Greek Freak»; Αυτό θα είναι το «κλειδί» της αγωνιστικής επιτυχίας μιας μεταγραφικής κίνησης που προς το παρόν μπορεί να αξιολογηθεί μόνο οικονομικά και επικοινωνιακά. Το στοίχημα για τον Παναθηναϊκό είναι μεγάλο, γιατί πρόκειται για μια ομάδα που εδώ και πολλά χρόνια μοιάζει να κινείται πάνω σε… κινούμενη άμμο. Αν βρουν ηρεμία και σταθερότητα οι «πράσινοι», τότε μπορεί να ανοίξει και οποιαδήποτε συζήτηση περί σύγκρισης της απόκτησης Τεττέη – Παντελίδη με εκείνη του διδύμου Τζόρτζεβιτς – Γιαννακόπουλου από τον Ολυμπιακό το 1996. Μέχρι τότε είναι τουλάχιστον άτοπο να μπαίνουν οι δύο υποθέσεις στην ίδια ζυγαριά.
Εφημερίδα Απογευματινή
