Ένα από τα πολλά… κουσούρια που μας χαρακτηρίζει ως «ποδοσφαιρική φυλή» είναι ότι κρίνουμε τα πάντα εκ του αποτελέσματος. Δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε ότι η φύση του αθλήματος είναι τέτοια που μπορεί να τα κάνεις όλα λάθος και να κερδίσεις έναν αγώνα, και αντίθετα να λειτουργείς σχεδόν υποδειγματικά για 90 λεπτά και να ηττηθείς.
Ακόμη και χθες μέχρι το απόγευμα (όταν άπαντες μπήκαμε στους ρυθμούς της αναμέτρησης του Ολυμπιακού με την Μπαρτσελόνα) η αποκαρδιωτική εικόνα της Ένωσης στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ αποτελούσε ένα από τα πιο εμπορικά trends στο twitter. Αρκετοί χρήστες των social media, μάλιστα, εξέφραζαν την έκπληξή τους για την απόδοση των γηπεδούχων, που χωρίς υπερβολή, κινήθηκε (κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο)… υπό του μηδενός.
Έχετε σκεφτεί, αλήθεια, προς τι ο συγκεκριμένος αιφνιδιασμός; Το λογικό δεν ήταν να εμφανίσει η ομάδα του Μάρκο Νίκολιτς εικόνα αποσύνθεσης απέναντι σε μία από τις πιο ταυχυδυναμικές ομάδες του πρωταθλήματος; Την ίδια ακριβώς εικόνα διάλυσης δεν είχε παρουσιάσει στο τελευταίο παιχνίδι που έδωσε στη Super League κόντρα στην Κηφισιά;
Όσοι κατάθεσαν δημόσια την έκπληξή τους για το «κιτρινόμαυρο» βατερλό του ντέρμπι «Δικεφάλων» δεν είχαν δει τον αγώνα που είχε διεξαχθεί στο γήπεδο του Περιστερίου; Δεν είχαν παρακολουθήσει την ανασταλτική λειτουργία της ΑΕΚ να γίνεται φύλλο και φτερό από το δίδυμο Τεττέη – Παντελίδη; Η απάντηση είναι «όλα τα είδαν, αλλά… έκαναν πως δεν τα είδαν». Με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο τον Οργανισμό της ΠΑΕ, αρχής γενομένης τον Μάριο Ηλιόπουλο και εν συνεχεία τον βασικό υπεύθυνο όσων βλέπουμε στο χορτάρι (θετικών ή αρνητικών), τον Μάρκο Νίκολιτς.
Η υποχρέωση του Νίκολιτς
Τότε, όμως, αντί άπαντες στο «κιτρινόμαυρο» στρατόπεδο να προβληματιστούν για την εικόνα της ομάδας, έσπρωξαν όλα τα ανησυχητικά σημάδια κάτω από το… χαλάκι και επικεντρώθηκαν σε διαφορετικού τύπου επικοινωνιακές ανάγκες, όπως η προσπάθεια να πειστεί η φίλαθλη κοινή γνώμη ότι «ένα ολόκληρο σύστημα κυνηγάει την ΑΕΚ».
Μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια. Τα έχουμε επισημάνει πολλάκις από αυτήν εδώ τη στήλη: Οργανισμός που αφήνει το «μικρόβιο» της διαιτησίας να εισέλθει στα αποδυτήριά του και κυρίως να μπολιάσει με ένα… βολικό άλλοθι τη σκέψη παικτών και προπονητών, ακόμη και σε παιχνίδια που τίποτα δεν λειτουργεί σωστά στον αγωνιστικό χώρο, οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην αυτοκαταστροφή.
Ο Νίκολιτς όφειλε πρώτος να δώσει πρόωρο τέλος στις δημόσιες κραυγές για τη διαιτησία, αντιλαμβανόμενος τον μεγάλο κίνδυνο για την ομάδα του και αρχής γενομένης από τις δηλώσεις του μετά το παιχνίδι με την Κηφισιά, να εστιάσει αποκλειστικά στα εξόφθαλμα αγωνιστικά προβλήματα της Ένωσης. Δεν το έπραξε και εισέπραξε τα αποτελέσματα και της επικοινωνιακής του στρατηγικής στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ.
Καμία έκπληξη, λοιπόν, για την εικόνα της ΑΕΚ το βράδυ της Κυριακής. Γιατί από το ξεκίνημα της χρονιάς η ομάδα του Μάρκο Νίκολιτς πορεύεται ενάντια στην ποδοσφαιρική λογική. Ουσιαστικά ο Σέρβος έχει καταργήσει μία από τις πιο νευραλγικές θέσεις στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, όπως είναι αυτή του ανασταλτικού μέσου.
Πώς μπορείς, λοιπόν, να αμυνθείς σωστά όταν όλοι οι μέσοι που χρησιμοποιείς έχουν πρώτα το μυαλό τους στην επιθετική ανάπτυξη, γιατί πολύ απλά αυτό έχουν μάθει να κάνουν στο μεγαλύτερο κομμάτι της καριέρας τους; Και όταν ακόμη και οι παίκτες σου έχουν αμφιβολία για το κατά πόσο ένα αγωνιστικό σχέδιο είναι υλοποιήσιμο, μοιραία μπολιάζονται με το μικρόβιο της αμφιβολίας και αυτομάτως υποπίπτουν σε παιδαριώδη λάθη. Με αυτά τα προβλήματα πρέπει να ασχοληθεί ο Νίκολιτς, όχι με τη διαιτησία!
Εφημερίδα Απογευματινή