Η κυβέρνηση έκανε λάθος. Ένα κρίσιμο και αχρείαστο λάθος. Και όχι για το timing που ανακοινώθηκε, επειδή συμπίπτει με τη νομοθέτηση θετικών μέτρων που έχουν εξαγγελθεί από την τελευταία ΔΕΘ. Αλλά επί της ουσίας. Η πρώτη ανακοίνωση σημείωνε ότι, στη βάση απόφασης του Υπερταμείου και της διοίκησης των ΕΛΤΑ, σταματά τη λειτουργία του το 45% των τοπικών καταστημάτων των Ελληνικών Ταχυδρομείων στην επικράτεια της χώρας, περίπου 204 υποκαταστήματα. Πολλά από αυτά δεν βρίσκονται στο Λεκανοπέδιο, ούτε γειτνιάζουν με άλλα τοπικά καταστήματα των ΕΛΤΑ, αλλά σε αγροτικές περιοχές και νησιά σε όλη την Ελλάδα. Πώς ακούγεται όλο αυτό, πέρα από τον αιφνιδιασμό και την έκπληξη που δημιουργεί για τους κατοίκους και ειδικά αυτούς κάποιας ηλικίας που εξυπηρετούνται περιφερειακά από τα ΕΛΤΑ για διάφορες υποθέσεις της καθημερινότητάς τους; Επιστροφή στην εποχή των μνημονίων. Όταν λαμβάνονταν αποφάσεις με ξένη εντολή σε βάρος της περιουσίας και του επιπέδου διαβίωσης των Ελλήνων.
Το Υπερταμείο ουσιαστικά, παρά το γεγονός ότι η διαχείρισή του συνδέεται άμεσα με το ελληνικό Δημόσιο, οργανώθηκε από την τρόικα την εποχή της δημοσιονομικής χρεοκοπίας για να περιορίσει τις δημόσιες δαπάνες με κάθε τρόπο και ουσιαστικά να ιδιωτικοποιήσει (εκποιήσει) τη δημόσια περιουσία έναντι του υπέρογκου χρέους της χώρας. Το Υπερταμείο, άγνωστό αν αυτό γίνεται αντιληπτό από το σε λειτουργία επιτελικό κράτος της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, συνδέει το παρόν της αναβάθμισης και της ενίσχυσης της χώρας με την εποχή της χρεοκοπίας της. Έχει ουσιαστικά στα «συρτάρια» του τα χρεόγραφα του παρελθόντος. Δεν μπορεί λοιπόν από τη μία η κυβέρνηση να μιλά για αύξηση μισθών, μείωση φόρων και πλεονάσματα, να έχει τακτοποιήσει με επάρκεια οργανισμούς δημόσιας ωφέλειας πολύ πιο περίπλοκους όπως η ΔΕΗ, που κερδοφορεί ασυστόλως αντί να δημιουργεί χρέη όπως για δεκαετίες, να διατηρούνται η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ σε δημόσιο έλεγχο με το κράτος να έχει στην κατοχή του το 51% των κομβικών αυτών οργανισμών και να μην μπορεί να βρεθεί μια λογική λύση-διέξοδος εκσυγχρονισμού για τα ΕΛΤΑ.
Αν παρακολουθήσουμε, όπως κάνουν όσοι ασχολούνται με συνέπεια με τον τομέα των ταχυδρομείων, τις εκτιμήσεις της διοίκησης των ΕΛΤΑ υπό τον κ. Σκλήκα, προέβλεπαν για το 2025 ο οργανισμός να διαφύγει από την παραγωγή ζημιών και μάλιστα, αλλάζοντας τη λειτουργικότητά του, να δημιουργηθούν και 600 σημεία επαφής σε όλη την Ελλάδα με τοπικούς συνεργάτες. Ωραία, μπορεί να απέτυχε, ουσιαστικά δεν επιχειρήθηκε αυτός ο σχεδιασμός στην πράξη. Φθάνουμε στο σήμερα και ξαφνικά λουκέτο στη μισή Ελλάδα. Δεν υπήρξαν ανακοινώσεις νέες. Δεν υπήρξε καν προσπάθεια σε κεντρικό επίπεδο να βρεθεί λύση. Δεν αξιοποιήθηκαν μοντέλα τύπου ΣΔΙΤ που θα μπορούσαν να δώσουν λύσεις. Για παράδειγμα το μοντέλο της ΔΕΗ, με το ελληνικό Δημόσιο να διατηρεί στρατηγική μειοψηφία της τάξης του 35%, να δίνει το μάνατζμεντ σε ιδιώτες και σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα να οδηγεί προς το χρηματιστήριο τον οργανισμό.
Φυσικά ακούστηκε απολύτως αξιόπιστη η εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κυρία Σδούκου, όταν σε βραδινή ενημερωτική εκπομπή της δημόσιας τηλεόρασης προέβαλε ένα επιχείρημα περί συγκεκριμένου τοπικού καταστήματος των ΕΛΤΑ, που από τη μια είχε έσοδο 400 ευρώ τον χρόνο και από την άλλη έξοδα, στη βάση της μισθοδοσίας ενός και μόνου υπαλλήλου που απασχολεί και βασικών εξόδων λειτουργίας, της τάξης των 40.000 ευρώ. Αλλά υπάρχει και ένα σημαντικό «αλλά» που θα έπρεπε να μελετήσει η κεντρική κυβέρνηση και να μην επιτρέψει στη διοίκηση του οργανισμού να καταφύγει στις γνωστές «συνταγές» δημιουργικής καταστροφής του Υπερταμείου.
Η Ελλάδα οφείλει να αποκεντρωθεί από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, αν θέλει να επιβιώσει παραγωγικά και να αποκτήσει σταθερά ορίζοντα ανάπτυξης και αυξημένο ΑΕΠ. Πώς θα γίνει αυτό όταν στερείται η άλλη επικράτεια υποκαταστήματα τραπεζών, ταχυδρομεία, δικαστήρια, πολεοδομίες, εφορίες; Σωστά το κράτος ψηφιοποιείται. Οι τράπεζες το ίδιο. Ναι, αλλά θα πρέπει όλη αυτή η μετάβαση να αποκτήσει λειτουργικότητα και να εξυπηρετεί τους πολίτες στην πράξη και στην περίοδο προσαρμογής. Άλλωστε η εποχή των μονομερών ιδιωτικοποιήσεων έχει παρέλθει διεθνώς και μάλλον ανεπιστρεπτί…
Εφημερίδα Απογευματινή
