«Για εμάς σημαίνει πάρα πολλά πράγματα αυτή η συμφωνία, και το επιχειρηματικό κομμάτι αυτής της συμφωνίας είναι σημαντικό μεν, αλλά δεν είναι το πρωτεύον. Σήμερα είναι μια ιστορική ημέρα για την Ελλάδα, κυρίως. Συνεπώς, το ότι σήμερα υλοποιείται η επιθυμία και της αμερικανικής και της ελληνικής κυβέρνησης για να δημιουργηθεί ένα ενεργειακό hub στην Ελλάδα, ώστε να εξυπηρετεί στην πραγματικότητα αμερικανικά και ελληνικά συμφέροντα στην Ευρώπη, είναι από τα πιο σημαντικά γεγονότα γεωπολιτικής φύσεως στην Ελλάδα, και συνεπώς είμαι πολύ υπερήφανος που συμμετέχουμε και ως AKTOR και προσωπικά. Τα επιχειρηματικά οφέλη που δίνει αυτή η συμφωνία θα μας δοθεί ο χρόνος και η άνεση να τα πούμε μετά. Για εμένα είναι εθνικής εμβέλειας η συμφωνία, γι’ αυτό και ευχαρίστησα τον πρωθυπουργό που μας έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχουμε. Είναι πιο σημαντικό αυτό από τα οφέλη που θα έχει ενδεχομένως η δική μας εταιρεία. Σήμερα ας χαρούμε αυτό που συμβαίνει για την Ελλάδα». Αυτή είναι η επιτομή της πρώτης δήλωσης του διευθύνοντος συμβούλου, Αλ. Εξάρχου, της νέας κοινοπραξίας Atlantic – See LNG Trade (ΑΚΤΟR – ΔΕΠΑ) μετά την υπογραφή της συμφωνίας με την αμερικανική Venture Global για την προμήθεια LNG με προορισμό μέσω Ελλάδας την Ανατολική Ευρώπη. Ήδη χθες υπογράφηκαν MOUs με τη Ρουμανία και την Ουκρανία που αφορούν τη δόμηση του κοινού μέλλοντος στην ενεργειακή μετάβαση από την εποχή των ρωσικών πόρων στη νέα ατλαντική εποχή για την Ευρώπη.
Σε μα πρώτη φάση μπορεί να τεθεί στη βάση των δηλώσεων του κ. Εξάρχου ένα ερώτημα. Μπορεί να υπάρξει οικονομικός πατριωτισμός; Η απάντηση είναι ναι. Το κεφάλαιο και τα επιχειρηματικά κέρδη μπορούν να έχουν πατρίδα. Αυτό το αποδεικνύει η ιστορία του νέου κράτους των Ελλήνων, που μπορεί να προέκυψε από επανάσταση, αλλά οικοδομήθηκε στη βάση ιδιωτικών κεφαλαίων και δωρεών, που προέκυπταν από διεθνή δραστηριότητα της εποχής εκτός της ελληνικής επικράτειας και εισέρρεαν για να στηρίξουν τη νέα κρατική οντότητα. Στα ύστερα χρόνια, η εγχώρια οικονομική ολιγαρχία σε πλήρη εμπλοκή με κυβερνητικούς παράγοντες κατασπατάλησαν και οικειοποιήθηκαν τον κρατικό προϋπολογισμό προς ανοίκειο πλουτισμό τους, οδηγώντας τελικά τη χώρα σε χρεοκοπία. Το κεφάλαιο όμως έχει πατρίδα επίσης στις ΗΠΑ της εποχής Τραμπ, όπου οι μεγάλες επιχειρήσεις βρίσκονται σε εναρμόνιση με τη θεσμική διακυβέρνηση. Πολλοί και διαφορετικοί το τελευταίο χρονικό διάστημα στην Ελλάδα, με άσχετες πολλές φορές προτεραιότητες μεταξύ τους, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να δημιουργήσουν πολιτική και κυβερνητική απορρύθμιση. Να αποτρέψουν ουσιαστικά αυτό το άλμα τοποθέτησης της Ελλάδας προς την ατλαντική Ευρώπη που ήδη εξελίσσεται και μάλιστα με ραγδαίους ρυθμούς. Δεν το πέτυχαν. Αφενός γιατί ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης άντεξε. Αφετέρου υπουργοί όπως ο κ. Παπασταύρου κινήθηκαν διακριτικά μεν, αλλά με μεγάλη ταχύτητα, γνώση και επιμονή.
Τα όσα συνέβησαν μέσα σε λίγα 24ωρα με επίκεντρο τη διάσκεψη στο Ζάππειο δεν είναι καθόλου συνηθισμένα και καθόλου τυχαία. Δείχνουν βάθος προετοιμασίας, σαφήνεια στόχων, οργάνωση και αμερικανικού τύπου μάνατζμεντ. Άλλωστε η παρουσία της μεγάλης αποστολής των Αμερικανών, με τέσσερις υπουργούς της κυβέρνησης Τραμπ παρόντες στην Αθήνα, δεν αφήνουν περιθώρια για σχόλια ελαφρότητας. Επίσης η άφιξη της νέας πρέσβη των ΗΠΑ, Κίμπερλι Γκιλφόιλ -που για πολλούς στην πλατεία Κολωνακίου και τα βόρεια προάστια φάνταζε πολύ υποδεέστερη ως επιλογή της Ουάσινγκτον έναντι του Αμερικανού πρέσβη στην Άγκυρα- δεν θα μπορούσε να είναι πιο θριαμβική.
Μια σειρά από συμφωνίες και επιλογές καθορίζουν τη νέα εποχή για την Ελλάδα στη σχέση της με τις ΗΠΑ, αλλά και το Ισραήλ. Πέραν της βασικής με την προμήθεια και τη διακίνηση του αμερικανικού LNG, υπογράφηκε η συμφωνία ExxonMobil – Energean – Helleniq Energy για τις έρευνες και τις γεωτρήσεις στο Ιόνιο. Υπήρξε υπογραφή συμφωνίας Ελλάδας – ΗΠΑ για στενή συνεργασία στον τομέα αιχμής της τεχνητής νοημοσύνης (Χέλμπεργκ – Θεοχάρη). Επανήλθε στο προσκήνιο ο αγωγός East Med, με δραστική εμπλοκή των ΗΠΑ πλέον στη βάση της συνεργασίας «3+1» (Ελλάδα – Κύπρος -Ισραήλ).
Η Ελλάδα αλλάζει επίπεδο. Θωρακίζεται η εθνική της ασφάλεια. Δημιουργούνται βάσιμες στρατηγικές και οικονομικές ευκαιρίες. Αλλάζουν τόσο πολλά στον συσχετισμό συμφερόντων στο εσωτερικό, που θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για «νέα τάξη πραγμάτων» υπό διαμόρφωση.
Εφημερίδα Απογευματινή
