Σύμφωνα με τον ίδιο τον πρώην πρωθυπουργό κ. Α. Σαμαρά στη δίωρη τηλεοπτική παρουσίαση των θέσεών του υπό τη μορφή συνέντευξης, δεν αποτελεί προτεραιότητά του μια επιστροφή στην πρωθυπουργία. Αντίθετα, στον σχολιασμό της συνέντευξης από ανθρώπους του στενού του πολιτικού περιβάλλοντος, ο κ. Σαμαράς προσβλέπει με τη διαφοροποίησή του από τη Νέα Δημοκρατία σε μια νέα θητεία στο Μέγαρο Μαξίμου σε σαφώς καλύτερες συνθήκες από την εποχή των μνημονίων.
Ο κ. Σαμαράς σε καμία περίπτωση δεν έδωσε κάποιου τύπου διαβεβαίωση ή τουλάχιστον εμπεδωμένη εικασία ότι μέσα σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα θα προχωρήσει σε μια συγκρότηση κόμματος, κινήματος ή δεξαμενής σκέψης με πολιτική προέκταση στη δράση. Έμεινε εκεί πίσω από το γραφείο του, κλονισμένος εύλογα από τον θάνατο της κόρης του, να μιλά με παρρησία για το χθες της διακυβέρνησής του -απέναντι στην περίοδο Τσίπρα και την «Ιθάκη» του-, για το παρόν της Ελλάδας υπό τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη και για τα νέα δεδομένα που αφορούν την επόμενη μέρα στη σκιά της δυναμικής ηγεσίας του Ντόναλντ Τραμπ όχι μόνο στις ΗΠΑ ή στη Δύση αλλά στον διεθνή συσχετισμό. Ο κ. Σαμαράς προχώρησε σε πολύ ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις και προσεγγίσεις για την οικονομία και κάποιες αλλαγές που θα πρέπει να προκριθούν στο μοντέλο που ακολουθείται από το 2019. Ο λόγος του στο συγκεκριμένο πεδίο υπήρξε ήρεμος και συμβουλευτικός. Με επιχειρήματα και δημιουργικό πνεύμα, που σχετίζεται με τις αλλαγές των μοντέλων στη Δύση, όπου ο νεοφιλελευθερισμός μοιάζει κορεσμένος με δεδομένες αποτυχίες στην πράξη, ενώ η κρατική παρέμβαση -μεικτό μοντέλο τύπου ΣΔΙΤ- επιστρέφει μαζί με την προσπάθεια εθνικοποίησης της οικονομίας, μεταξύ των άλλων, στις ευρωπαϊκές χώρες.
Στα θέματα εξωτερικής πολιτικής ο πρώην πρωθυπουργός υπήρξε απολύτως επικριτικός, με δομημένα επιχειρήματα στην τακτική και τη στρατηγική της περιόδου Γεραπετρίτη στο εν λόγω υπουργείο, από το 2023 μέχρι το 2025, παραμένοντας σιωπηλός για την προηγούμενη περίοδο της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, 2019-2023, με υπουργό Εξωτερικών τον κ. Δένδια. Στην προκειμένη ενότητα οι επισημάνσεις και οι προσεγγίσεις του κ. Σαμαρά δεν είχαν επικαιρότητα, αφού η συνέντευξη δόθηκε στις 31 Οκτωβρίου, ενώ υπήρξαν ραγδαίες εξελίξεις μετά τη Διατλαντική Σύνοδο στο Ζάππειο, που αλλάζουν το τοπίο και ανατρέπουν τις παραμέτρους στις οποίες αναφέρθηκε.
Παρωχημένη θα μπορούσε να θεωρηθεί και η κριτική που άσκησε ο πρώην πρωθυπουργός για τη woke ατζέντα και τον «δικαιωματισμό», που έχει ακυρώσει με προσωπικές τοποθετήσεις του ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης πολλούς μήνες τώρα, σχεδόν ταυτόχρονα με την ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τον κ. Τραμπ. Αναλόγως ξεπερασμένες είναι και οι αναφορές σε σχέση με το Μεταναστευτικό και τα «ανοιχτά σύνορα» στη λαθρομετανάστευση, αφού για παράδειγμα η σημερινή πολιτεία του κ. Πλεύρη δεν αφήνει περιθώρια για παρεξηγήσεις τέτοιου τύπου.
Μιλώντας γενικά «το παλιό μπορεί και να φέρνει το νέο», αλλά ο 74χρονος πλέον κ. Α. Σαμαράς, βουλευτής της ΝΔ από το 1977, έχει να αναλογιστεί πώς θα κλείσει την πολιτική διαδρομή του ως μέρος της Νέας Δημοκρατίας ή ως διασπαστής της. Μπορεί οι πέριξ να του υπογραμμίζουν μια κανονικότητα δύο κομμάτων της κεντροδεξιάς παράταξης στο μοντέλο της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας με τον μόνιμο συνασπισμό CDU-CSU, αλλά αυτός θα αποφασίσει τελικά πού θα κατευθύνει την τελευταία φάση της μακράς πολιτικής πορείας του. Με δεδομένο μάλιστα ότι τη διαδρομή εκτός Νέας Δημοκρατίας θα την πάρει μόνος του, χωρίς δηλαδή τη «συντροφιά» της πολιτικής οικογένειας Καραμανλή, που φυσικά ως εγγυήτρια της ενότητας της Νέας Δημοκρατίας θα μείνει εντός των τειχών παρά τις ενστάσεις της για την πορεία του κόμματος. Από την άλλη πλευρά, ο σημερινός πρόεδρος της ΝΔ και πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να αναλογισθεί ότι τη Νέα Δημοκρατία την ανέλαβε το 2016 ως κύρια και ενιαία κομματική έκφραση της κεντροδεξιάς παράταξης. Θα την παραδώσει λοιπόν στον επόμενο -είτε το 2027 είτε το 2031- και πάλι ενιαία ή διχοτομημένη στη δεξιά και κεντρώα έκφρασή της;
Εφημερίδα Απογευματινή
