Αν θέλαμε να ερμηνεύσουμε, επιπολαίως, αυτά που συμβαίνουν κάθε μέρα στους ελληνικούς δρόμους θα λέγαμε ότι κάποια κατάρα έχει αρχίσει να… αποδίδει. Επειδή, όμως, όπως λέγεται -και ίσως έτσι και να είναι- τη μοίρα μας την κρατάμε στα ίδια μας τα χέρια, δεν χωρεί αμφιβολία ότι τα καθημερινά τροχαία ατυχήματα, τα περισσότερα των οποίων είναι και θανάσιμα, δεν οφείλονται παρά στους ίδιους τους οδηγούς.
Πράγματι, καθημερινά το αστυνομικό δελτίο γεμίζει με τροχαία περιστατικά, με θανάτους ή σοβαρούς τραυματισμούς, που πρωταγωνιστές τους είναι είτε μεθυσμένοι οδηγοί είτε ταραγμένα μυαλά που θεωρούν τους δρόμους πίστες αγώνων για να επιδείξουν την αμφισβητούμενη κατά τα άλλα οδηγική τους ικανότητα. Αν όχι και επάρκεια.
Ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας, στον οποίο έχω και σε άλλο σημείωμα αναφερθεί, είναι αρκούντως αυστηρός. Μπορεί όμως κάποιος να εκφράσει αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητά του διότι αυτή εξαρτάται, όπως και να το κάνουμε, από το πόσο μυαλό έχει στο κεφάλι του κάθε οδηγός. Είτε αυτοκινήτου είτε δίτροχου. Διότι αν γράφει στα παλιά του παπούτσια το ενδεχόμενο να συλληφθεί και να υποστεί τις αυστηρές κυρώσεις του Κώδικα, επειδή θέλει να οδηγήσει έτσι όπως αυτός νομίζει, ασφαλώς και ο ΚΟΚ και οι προβλέψεις του δεν θα τον εμποδίσουν. Άλλωστε απόδειξη αυτού είναι ότι παρά την εφαρμογή του Κώδικα συνεχίζονται αμείωτα τα τροχαία και μάλιστα θανατηφόρα.
Το έχω πει και με άλλη αφορμή. Στη χώρα μας δεν υπάρχει οδηγική κουλτούρα όπως έχουν επιβεβαιώσει και οι αρμοδιότεροι που είναι παλαιοί οδηγοί αγώνων, Έλληνες και ξένοι. Ένας μάλιστα ξένος από τους πολυνίκες στο Ράλλυ Ακρόπολις κατά το παρελθόν είχε εκφράσει την κατάπληξή του για τον τρόπο που οδηγούν στην Ελλάδα, φοβούμενος μάλιστα να πιάσει τιμόνι στους ελληνικούς δρόμους.
Αν επικρατούν οι σημερινές αντιλήψεις περί οδήγησης στους Έλληνες οδηγούς ασφαλώς και οι όποιοι κανόνες όσο αυστηροί και αν είναι, δεν πρόκειται να τους συνετίσουν. Πρέπει για να αλλάξουν και να οδηγούν όπως επιβάλλεται να συνειδητοποιήσουν ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να μεταβληθούν σε φονιάδες με ό,τι συνέπειες μπορεί να έχει γι΄ αυτούς το να θανατώσουν κάποιον αθώο άνθρωπο. Συνέπειες που μπορεί να καταστρέψουν το υπόλοιπο της ζωής τους. Και πρέπει ακόμη να συνειδητοποιήσουν και οι ίδιοι ότι εκτός του ότι μπορεί να φονεύσουν κάποιον άλλον, ότι κινδυνεύουν και οι ίδιοι να χάσουν τη ζωή τους για μία απερισκεψία είτε της στιγμής είτε κατ΄ εξακολούθηση.
Λύση στο πρόβλημα αυτό που συνεχώς διογκώνεται αντί να επιλύεται δεν είναι ούτε και η αύξηση της αστυνόμευσης που και αυτό έχει λογική. Η οποία όμως ακυρώνεται από τη στιγμή που ο ασυνείδητος οδηγός δεν λαμβάνει υπ’ όψιν ούτε το ενδεχόμενο να συλληφθεί ούτε τις κυρώσεις. Δυστυχώς οι αντιλήψεις δεν είναι εύκολο να αλλάξουν…
Εφημερίδα Απογευματινή
