Η κυκλοφορία του βιβλίου απομνημονευμάτων και οράματος του πρώην πρωθυπουργού κ. Αλ. Τσίπρα αποτελεί ένα πρωτόγνωρο εκδοτικό γεγονός από πλευράς πωλήσεων από τις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας. Ο πρώτος πρωθυπουργός από την πλευρά της Αριστεράς στη μεταπολεμική ιστορία αφηγείται τη δική του «αλήθεια» για τα όσα κρίσιμα, σημαντικά και πολύπλοκα συνέβησαν, εξελίχθηκαν, προέκυψαν τη δραματική, σε συνθήκες δημοσιονομικής χρεοκοπίας, πενταετία 2015-2019. Η «Ιθάκη» του κ. Τσίπρα, όπως ήταν προβλεπτό, έφερε μια θύελλα αντιδράσεων, δηλώσεων, αναφορών, συζητήσεων, μονοπωλώντας ουσιαστικά το ενδιαφέρον. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την εσωτερική πολιτική στην Ελλάδα.
Η «Ιθάκη» είναι γραμμένη με γλαφυρό τρόπο. Ευκολοδιάβαστη, σχεδόν μυθιστορηματική. Όμως τα όσα αναφέρονται σε αυτήν αφορούν μια σύγχρονη περίοδο, εκείνη της κυβέρνησης συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία συνεχίζει να απασχολεί πολύ και να μοιάζει με ένα «ανοιχτό» κεφάλαιο της πρόσφατης ιστορίας της χώρας. Ο κ. Τσίπρας με το πόνημά του διαχωρίζει τους πρώην συντρόφους του σε αυτούς που μπορούν να έχουν «πράσινη κάρτα» για μια κοινή συνέχεια. Και στους άλλους που, αφού αποτέλεσαν «παγίδα» με τις απόψεις, τις εμμονές τους και τη στάση τους για τον τότε ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορούν πλέον ή απλώς δεν θα θέλουν να συμπορευθούν στο μέλλον με το νέο κεφάλαιο που ανοίγει για την Κεντροαριστερά και πάλι με την υπογραφή του Αλ. Τσίπρα.
Μέσα στα πολλά που συζητούνται ή αναλύονται είναι το ότι ο πρώην πρωθυπουργός και επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δεν αναλαμβάνει την πλήρη ευθύνη για την πορεία του κόμματος και του χώρου, όχι μόνο στα χρόνια της διακυβέρνησης αλλά και στα ύστερα χρόνια, όταν βρέθηκε στην αξιωματική αντιπολίτευση. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ εκλογικά δεν βούλιαξε στα χρόνια της διακυβέρνησης, αφού οι πολίτες τού έδωσαν περίπου 32% στις εκλογές του 2019, όταν πλειοψήφησε η Νέα Δημοκρατία και η Κεντροδεξιά υπό την ηγεσία Μητσοτάκη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατεστράφη πολιτικά και χρεοκόπησε εκλογικά στα χρόνια που ακολούθησαν στην αξιωματική αντιπολίτευση. Στις εκλογές του 2023 βρέθηκε κάτω από το όριο του 20% και όχι σε εκείνες του 2019. Η αποτυχία αυτή στον προνομιακό χώρο για την Αριστερά, που είναι η αντιπολίτευση, και οι διαδοχικές διασπάσεις που ακολούθησαν είχαν ως αποτέλεσμα τη δομική αρρυθμία των τελευταίων ετών για το πολιτικό σύστημα της χώρας. Με ένα κόμμα διακυβέρνησης, τη Νέα Δημοκρατία και ουσιαστικά κανένα κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφού όλα κινούνται στο μισό της δημοφιλίας του πρώτου ή και πολύ παρακάτω.
Για να γίνει αντιληπτή η «αλήθεια» του κ. Τσίπρα, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι στον κομματικό χώρο της ανανεωτικής Αριστεράς, όπου εντάσσεται ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνιστώσες του, δεν υπάρχουν αρχηγικά κόμματα όπως η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Αλλά κόμματα συμμετοχικά, όπου, ακόμη και αν θα είχαν κυβερνητική αυτοδυναμία, ουσιαστικά υπόκεινται από τις αρχές, τις αξίες και τη λειτουργικότητά τους σε μια «εσωκομματική συγκυβέρνηση». Αυτή την κατάσταση τη γνωρίζει και την έχει πληρώσει ακριβά ο κ. Τσίπρας, «γέννημα θρέμμα» της Αριστεράς των δικαιωμάτων και των κινημάτων.
Η «Ιθάκη» του κ. Τσίπρα δεν έχει «μνηστήρες». Ούτε καν Πηνελόπη. Ουσιαστικά είναι μια «γέφυρα» ανάμεσα στο χθες και στο αύριο. Απαντάει όμως σε διάφορα ερωτήματα από την πλευρά τού τότε ηγέτη της κυβέρνησης και ρίχνει φως σε κάποια παρασκήνια όχι μόνον εντός Ελλάδας αλλά και στους διαδρόμους των Βρυξελλών και τις «στοές» της Ευρώπης, εκεί όπου σύρθηκε η Ελλάδα και οι Έλληνες, ταπεινωμένοι μέχρι να βρουν και πάλι φως στην άκρη του τούνελ. Ο κ. Τσίπρας δεν ξεχνά μάλιστα να σημειώσει με ευκρίνεια ποιοι στον κόσμο ήταν οι λίγοι σύμμαχοι σε αυτή την αγωνιώδη προσπάθεια. Δεν είναι κάτι καινούργιο. Αλλά έχει τη σημασία να αναφέρεται. Οι Αμερικανοί και οι Γάλλοι.
Η «Ιθάκη» του κ. Τσίπρα από την πρώτη ημέρα εκπέμπει κάτι σημαντικό. Μπορεί να αναφέρεται ως επί το πλείστον σε αυτά που προηγήθηκαν, αλλά ουσιαστικά προαναγγέλλει αυτά που έρχονται. Η Κεντροαριστερά απέκτησε ηγεσία. Η Κεντροδεξιά υπό την ηγεσία Μητσοτάκη αντίπαλο. Το πολιτικό σύστημα στον δρόμο για τις κάλπες -βαθμηδόν- ισορροπία.
Εφημερίδα Απογευματινή
