Οι γάτες σε σχέση με τα σκυλιά είναι αυτόνομες. Το γνωρίζουν όλοι όσοι έχουν το συγκεκριμένο ζώο στο σπίτι τους. Γνωρίζουν επίσης ότι έχουν νύχια που συχνά τα βγάζουν όταν εκνευρίζονται. Έτσι και μία «γάτα των Ιμαλαΐων» έβγαλε τα νύχια της, όχι ακριβώς η ίδια αλλά δι’ αντιπροσώπου, ευθύς ως κυκλοφόρησε το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα. Και οι αντιπρόσωποι της γάτας αυτής ήταν ο γιος και η σύζυγος του συγγραφέα του σχετικού ρεπορτάζ περί της γαλής των Ιμαλαΐων και που δεν ήταν άλλος από τον μακαρίτη εκδότη του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, τον Σταύρο Ψυχάρη.
Δεν γνωρίζουμε αν ο συγγραφέας του βιβλίου «Ιθάκη» θα απαντήσει σε ό,τι του καταλογίζουν αλλά, εδώ που τα λέμε, αν κρίνουμε από την κυβερνητική του θητεία, τόσο ο υιός Ψυχάρη όσο και η σύζυγος την αλήθεια λένε. Ας πούμε, είναι βέβαιο ότι την εποχή που ο Αλέξης Τσίπρας ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με ρεύμα μεν αλλά χωρίς μεγάλες δυνατότητες, μάλλον εκείνος είναι που ζητούσε ρουσφέτια από τον ισχυρό άνδρα του δημοσιογραφικού συγκροτήματος. Το να συνέβαινε το αντίστροφο μοιάζει απίθανο, γιατί ο μεν Αλέξης, όπως προαναφέρθηκε, δεν είχε αποκτήσει ακόμη ισχύ, ενώ αντιθέτως πρωθυπουργός ήταν ο Σαμαράς, ο οποίος συνδεόταν με διαχρονική φιλία με τον εκδότη του ΔΟΛ. Επομένως, αν ήθελε χάρες και ρουσφέτια, από ποιον θα τα ζητούσε; Από τον Αλέξη, το μειράκιο της πολιτικής;
Από την άλλη μεριά, αν λάβουμε υπόψιν τον τραγέλαφο με τις τηλεοπτικές άδειες και τις ακαταπόνητες προσπάθειες ελέγχου των μέσων ενημέρωσης από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορούμε παρά να πιστέψουμε τη σύζυγο του εκδότη που είπε ότι ο Αλέξης ζητούσε από τον Ψυχάρη να τοποθετήσει διευθυντή στο συγκρότημα πρόσωπο της δικής του επιλογής. Του Αλέξη δηλαδή.
Ερασιτεχνισμοί, θα πείτε, που επιβεβαιώθηκαν και επί του κυβερνητικού πεδίου, χωρίς γάτες και άλλα ζωντανά. Καταλήγοντας, θα πρέπει μάλλον να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι μοίρα αυτής εδώ της χώρας είναι σε κάποια φάση των ιστορικών της κύκλων να περνάει και κάποια κυβερνητική περιπέτεια, ως θεϊκή πρόβλεψη για τη δοκιμασία ενός λαού, έξυπνου μεν αλλά που αρκετές φορές έχει τα μυαλά του πάνω από το κεφάλι του. Βεβαίως, ηγέτες που έχουν έλθει στα πράγματα βάσει του μοιραίου ιστορικού κύκλου της Ελλάδας είχαν την τύχη του Αλέξη, στην οποία μάλιστα τους καταδίκαζαν εκείνοι που τους ανέδειξαν. Γι’ αυτό λένε άλλωστε ότι ο λαός είναι σοφός, έστω κι αν δεν είναι λίγες οι φορές που… παλιμπαιδίζει. Είναι τότε που προτιμάει τις κουδουνίστρες από τη λογική. Το πληρώνει μεν αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι το θυμάται για πολύ, έτσι ώστε … «ξανά προς τη δόξα τραβά»… Αλλά στραβά!
Νιάου…
Εφημερίδα Απογευματινή
