Όταν προ πάρα πολλών δεκαετιών η αμερικανική Δικαιοσύνη και το FBI στοχοποίησαν τις εγκληματικές οργανώσεις της μαφίας στην Αμερική και τους πανίσχυρους σε χρήμα και επιρροή νονούς επικεφαλής, πέραν όλων των άλλων συστάθηκε ειδική επιτροπή στη Γερουσία για την εξέτασή τους ως μαρτύρων. Στην επιτροπή αυτή, οι εργασίες της οποίας έχουν βιντεοσκοπηθεί, είναι φανερή η ένταση και η νευρικότητα των νονών της μαφίας. Επίσης ακόμη και στους σκληροτράχηλους αυτούς κακοποιούς είναι φανερό το δέος και ο σεβασμός προς την αξιοπιστία και το θεσμικό κύρος του συστήματος της ομοσπονδίας των ΗΠΑ.
Στα ύστερα χρόνια απαριθμούμενα σε δεκαετίες, ισχυρότατοι διευθύνοντες σύμβουλοι και μεγάλοι μέτοχοι επιχειρηματικών ομίλων, για διάφορες αιτίες και σε διαφορετικές συγκυρίες, βρέθηκαν σε ανάλογη θέση, να δώσουν εξηγήσεις και μαρτυρία σε άλλες ειδικές επιτροπές του αμερικανικού Κογκρέσου. Και σε αυτούς τους πανίσχυρους επιχειρηματίες ή στελέχη πολυεθνικών ομίλων ήταν φανερό, ευδιάκριτο, το δέος και η νευρικότητα απέναντι στις επιτροπές του νομοθετικού σώματος των ΗΠΑ. Υπάρχουν ανάλογες περιπτώσεις στην ευρωπαϊκή ενδοχώρα. Σε πιο αυταρχικά καθεστώτα και όχι στις δυτικού τύπου δημοκρατίες τα πράγματα είναι πιο απλά. Όσοι στοχοποιούνται από τους ισχυρούς, ακόμη κι αν είναι μέρος του συστήματος εξουσίας, δεν καλούνται σε επιτροπές ούτε κρίνονται οι πράξεις τους από δικαστήρια. Συνήθως αυτοκτονούν, πέφτουν από τα μπαλκόνια ψηλών κτιρίων, πνίγονται στην πισίνα τους ή χάνουν τη ζωή τους σε τροχαίο.
Στην Ελλάδα, όπου εν πολλοίς υπάρχουν παρέες συμφερόντων ή εγκληματικές συμμορίες (όχι απαραίτητα οργανώσεις), τα εμπλεκόμενα πρόσωπα κινούνται με όρους τοπικής σικελικής μαφίας. Έχουν τους πολιτικούς (από όλα τα κύρια κόμματα) που για την επιρροή στις εκλογές τούς καλύπτουν, συνδικάτα που τα διαφεντεύουν, δικηγόρους με διασυνδέσεις στο σύστημα της Δικαιοσύνης που τους υπερασπίζονται ή τους συμβουλεύουν, αστυνομικούς (διεφθαρμένους ή στην υπηρεσία πολιτικών) που τους φυλάνε, κρατικούς υπαλλήλους που τους εξυπηρετούν.
Οι παρέες αυτές (με επίκεντρο την Κρήτη) κινούνται συνεκτικά σε όλο το φάσμα του πολιτικού συστήματος και όχι εντός των τειχών ενός κόμματος που σήμερα βρίσκεται στην κυβέρνηση και αύριο στην αντιπολίτευση. Ασπίδα τους οι πελατειακές σχέσεις και η διαφθορά. Αλλά το ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση είναι να εξεταστεί το κύρος και ο σεβασμός που εμπνέει το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την παρουσία του κ. Γ. Ξυλούρη (ή «Φραπέ» ή «Τζιτζή») στην Εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Ήταν η δεύτερη κλήση του. Στην πρώτη αρνήθηκε να παρουσιαστεί, υποβάλλοντας υπόμνημα και προβάλλοντας νομικό σκεπτικό ότι επειδή θεωρείται ύποπτος για κολάσιμες πράξεις από την τακτική Δικαιοσύνη δεν θα παρουσιαστεί στην Επιτροπή. Την Πέμπτη, αφού εμφανίσθηκε, υπεστήριξε στην ίδια Επιτροπή ότι την προηγούμενη φορά είχε πονόδοντο και γι’ αυτό δεν πήγε. Ταυτόχρονα όμως επικαλέστηκε και πάλι το δικαίωμα να μην απαντήσει στα ερωτήματα ως ενδεχόμενος κατηγορούμενος στην τακτική Δικαιοσύνη. Στην Επιτροπή οι μισοί είναι δικηγόροι, αλλά δεν είχαν ασχοληθεί ως προς το κατά πόσον δικαιούται μια τέτοια στάση ο κ. Ξυλούρης ή όχι. Στη συνέχεια, με ευθύνη της κυρίας Κωνσταντοπούλου, η Επιτροπή γελοιοποιήθηκε μέσα από τη μάχη της καλτσοδέτας της κυρίας Συρεγγέλα ή την ανησυχία της Κωνσταντοπούλου από τις τάχα απειλές Ξυλούρη στους διαδρόμους της τουαλέτας για τη ζωή της.
Το απόγευμα, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Χατζηδάκης και ο αρμόδιος υπουργός κ. Τσιάρας είχαν συνάντηση με τους εκπροσώπους των αγροτών και των κτηνοτρόφων της Κρήτης, κατά παρέκκλιση από την ευθύνη του πρωθυπουργού να υπάρξει ενιαία αντιπροσωπεία των αγροτών από όλη την Ελλάδα, με συγκεκριμένη λίστα θεμάτων. Σε δηλώσεις του, εκπρόσωπος των κτηνοτρόφων του νομού Ηρακλείου διαμαρτυρήθηκε για την ακύρωση της «τεχνικής λύσης» και για την ακύρωση των βοσκοτόπων εκτός Κρήτης ή τη διάλυση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Εν ολίγοις ετέθη ως αίτημα από τον νομό Ηρακλείου να αναλάβει τις υποθέσεις και πάλι ο «τεχνικός σύμβουλος» όπως πριν, και όχι το κράτος ή η εκλεγμένη κυβέρνηση.
Απλά τα πράγματα, λοιπόν, ο κ. Ξυλούρης και οι συν αυτώ είναι τα αφεντικά. Οι βουλευτές και οι κυβερνητικοί οι κολίγοι τους…
