Είναι πραγματικά αδιανόητο το αθλητικό παραμύθι που αφηγείται πλέον καθημερινά ο Εμμανουήλ Καραλής στους Έλληνες φιλάθλους. Και μόνο ότι ένα δικό μας παιδί, ένας Έλληνας επικοντιστής φτάνει στο σημείο να συναγωνίζεται σε επιδόσεις τον «τσάρο των αιθέρων», Σεργκέι Μπούμπκα, συνιστά θαύμα που μέχρι πριν από λίγα χρόνια δεν θα μπορούσε να συλλάβει ακόμη και η πλέον καλπάζουσα φαντασία της αθλητικής μας κοινωνίας.
Ο θρυλικός Ουκρανός, βλέπετε, ανήκε στην κατηγορία των… εξωγήινων θεοτήτων του παγκόσμιου αθλητισμού! Των αθλητών που έχουν την ικανότητα να μετατρέπουν το αγώνισμά τους σε one man show, πετυχαίνοντας επιδόσεις που ξεφεύγουν (θεωρητικά) από τα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων. Τέτοιου επιπέδου αθλητής είναι και ο Mανόλο. Απλώς είναι και απίστευτα… γκαντέμης, καθώς τα χρόνια της δικής του βασιλείας συμπίπτουν με αυτά της ύπαρξης του φαινομένου Μόντο Ντουπλάντις.
Είναι πραγματικά οξύμωρο να πετάς ως τον ουρανό κι όμως να ξέρεις ότι το ψηλότερο σκαλί του βάθρου σε διοργανώσεις όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες ή τα Παγκόσμια Πρωταθλήματα είναι… εξ ορισμού κατειλημμένο από άλλον ένοικο. Από την άλλη, για τον Καραλή το κυνήγι του θεωρητικά αδύνατου μοιάζει να λειτουργεί με… κηροζίνη στο ντεπόζιτο της διαρκούς εξέλιξής του. Ποτέ μη λες ποτέ!
Εφημερίδα Απογευματινή
