Ως σύμβουλος εθισμού που ειδικεύεται στις καταστροφικές συμπεριφορές διατροφής, δεν εξεπλάγην όταν διάβασα στο άρθρο του Chris Pollard («Mail») ότι τα άτομα που κάνουν ενέσεις απώλειας βάρους παίρνουν ξανά κιλά «μέσα σε δέκα μήνες αφότου σταματήσουν να τις χρησιμοποιούν». Αυτό ήταν το συμπέρασμα μιας μελέτης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, και δεν πιστεύω ότι χρειάζεται να ξοδέψουμε περισσότερα χρήματα για να προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τον λόγο.
Ως πρόεδρος του Εθνικού Φόρουμ Παχυσαρκίας, ο Τομ Φράι είπε: «Δεν θα έπρεπε να εκπλησσόμαστε αν ο κόσμος ξαναπαίρνει βάρος αφού έχει χρησιμοποιήσει τις ενέσεις χωρίς να κάνει σοβαρή προσπάθεια βελτίωσης του τρόπου ζωής του». Βλέπω τις ενέσεις σαν έναν λευκοπλάστη ο οποίος απλώς θα πέσει χωρίς καμία αλλαγή.
Φανταστείτε ότι έχετε μια πανοπλία (υπερβολικό σωματικό βάρος) που σας έχει υπηρετήσει σαν προστασία, ένα άμεσα διαθέσιμο υποστήριγμα και ένας μηχανισμός αντιμετώπισης (περίσσεια τροφής) και σας το παίρνουν. Έτσι απλά, δεν έχετε πλέον τους μηχανισμούς που έχετε δημιουργήσει με τα χρόνια, πολύ συχνά από την παιδική ηλικία.
Πώς αντιμετωπίζετε το στρες, το άγχος, τις προκλήσεις της ζωής; Ποιες στρατηγικές θα ακολουθείτε αν δεν έχετε κάνει αλλαγές στη συμπεριφορά σας; Πώς θα κατανοήσετε τις βαθύτερες αιτίες που σας οδήγησαν στο να καταναλώνετε τροφή με αυτόν τον τρόπο;
Πού θα βρείτε τη συναισθηματική άνεση που σας παρέχει το φαγητό;
Όπως αναφέρει η καθηγήτρια, Τζέιν Όγκντεν, στο άρθρο του Chris Pollard: «Δεν έχει νόημα απλά να ρίχνεις τους ανθρώπους πίσω στον κόσμο της δικής τους ζωής». Πρέπει να προσφέρουμε ένα πρόγραμμα που να υποστηρίζει τον κόσμο κατά τη χρήση φαρμάκων απώλειας βάρους ή φοβάμαι ότι μακροπρόθεσμα δεν θα κάνει καμία διαφορά στη βοήθεια του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS).
Φοβάμαι, επίσης, ότι ο κόσμος θα στραφεί σε εναλλακτικούς ανθυγιεινούς μηχανισμούς αντιμετώπισης για να αποφύγουν την αύξηση του σωματικού βάρους. Δεν θα υπάρξει ελευθερία από εμμονικές συμπεριφορές.
Θα μπορούσαμε να δούμε πολλούς θυμωμένους αδύνατους ανθρώπους. Μπορεί να δούμε ακόμη και αύξηση των συμπεριφορών ιδεοψυχαναγκαστικών διαταραχών, παρορμητικών δαπανών, τζόγου, παρακολούθησης πορνό ή εθισμού στο σεξ.
Από τη ROCHELLE CRAIG, Shenley, Herts ©Associated Newspapers Limited
Εφημερίδα Απογευματινή
