Η ουσία σεμαγλουτίδη -το δραστικό συστατικό των φαρμάκων Wegovy και Ozempic- συνιστά μια επανάσταση στον αγώνα κατά της παχυσαρκίας, αλλά μια νέα δοκιμή καταδεικνύει ότι θα μπορούσε να αποβεί σωτήρια για άτομα που πάσχουν από μια σειρά σοβαρών παθήσεων.
Στη μεγαλύτερη κλινική δοκιμή που έχει πραγματοποιηθεί για τα καρδιαγγειακά οφέλη της σεμαγλουτίδης, Βρετανοί επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η μείωση της περιφέρειας της μέσης -ένδειξη περιορισμού του κοιλιακού λίπους- ευθυνόταν για περίπου το ένα τρίτο του συνολικού οφέλους για την υγεία της καρδιάς. Το πλήρες εύρος της ωφέλιμης δράσης της δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί, αλλά συνολικά μείωσε τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού κατά σχεδόν ένα πέμπτο. Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στην ιατρική επιθεώρηση «The Lancet», υποδηλώνουν ότι οι ενέσεις δεν πρέπει να χορηγούνται αυστηρά σε άτομα με σοβαρή παχυσαρκία, καθώς θα μπορούσαν να ωφελήσουν ασθενείς με καρδιακά νοσήματα, άσθμα, ακόμη και αλκοολισμό.
Ο κύριος συγγραφέας, καθηγητής Τζον Ντίνφιλντ, από το University College του Λονδίνου, δήλωσε:
«Το κοιλιακό λίπος είναι πιο επικίνδυνο για την καρδιαγγειακή μας υγεία απ’ ό,τι το συνολικό βάρος. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη η διαπίστωση συσχέτισης μεταξύ της μείωσης της περιφέρειας της μέσης και της βελτίωσης της καρδιαγγειακής υγείας. Ωστόσο, η συσχέτιση αυτή αφήνει ανεξήγητα πάνω από τα μισά οφέλη της σεμαγλουτίδης. Αυτά τα ευρήματα αναδιαμορφώνουν την άποψή μας για τη δράση αυτού του φαρμάκου. Χαρακτηρίζεται ως φάρμακο για την απώλεια βάρους, αλλά τα οφέλη του για την καρδιά δεν σχετίζονται άμεσα με την απώλεια βάρους. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα φάρμακο που επηρεάζει άμεσα τις καρδιακές παθήσεις και άλλες ασθένειες του γήρατος. Δεν είναι απαραίτητο να χάσετε πολύ βάρος».
Ο Τιμ Τσίκο, καθηγητής Καρδιαγγειακής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα, δήλωσε: «Καταδεικνύει ότι τα οφέλη δεν προέρχονται μόνο από την απώλεια βάρους. Οι επιπτώσεις… είναι πολύ τεράστιες». Ο ίδιος πρόσθεσε πως η μελέτη δείχνει πως «πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο χορήγησης αυτών των φαρμάκων σε μεγάλο αριθμό ατόμων, που είναι πιθανό να αποκομίσουν σημαντικό όφελος».
Η δοκιμή διεξήχθη σε 41 χώρες σε 17.604 ασθενείς ηλικίας τουλάχιστον 45 ετών που ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Οι ασθενείς με δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) 27 -ο μέσος όρος για ενήλικους στο Ηνωμένο Βασίλειο που κατατάσσονται ως υπέρβαροι- επωφελήθηκαν σε παρόμοιο βαθμό όπως εκείνοι που είχαν τον υψηλότερο ΔΜΣ και κατατάσσονται ως παχύσαρκοι.
ΑΠΟ ΤΗΝ EMILY STEARN
©Associated Newspapers Limited
Κυριακάτικη Απογευματινή
