Ο καθημερινός περίπατος μπορεί να επιβραδύνει την πρόοδο της νόσου Αλτσχάιμερ κατά μερικά χρόνια, σύμφωνα με πολλά υποσχόμενη έρευνα.
Οι ενήλικες που έκαναν μόλις 3.000 βήματα την ημέρα καθυστέρησαν τη γνωστική παρακμή κατά τρία χρόνια και ήταν λιγότερο επιρρεπείς στην εξάπλωση στον εγκέφαλο μιας τοξικής πρωτεΐνης, της ταυ, σύμφωνα με τους επιστήμονες.
Σημαντικές συσσωματώσεις της ταυ και μιας άλλης πρωτεΐνης, της αμυλοειδούς, μπορούν να σχηματίσουν τις πλάκες και τα συμπλέγματα που θεωρείται ότι βρίσκονται πίσω από τα συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ, της πιο κοινής μορφής άνοιας.
Για όσους έκαναν περισσότερα από 5.000 βήματα την ημέρα, η επίδραση ήταν ακόμη πιο έντονη – καθυστερώντας την εξασθένηση κατά επτά χρόνια, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές στη μελέτη τους σε σχεδόν 300 ενήλικες.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 296 ενήλικες ηλικίας μεταξύ 50 και 90 ετών, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε νευροαπεικονιστικές εξετάσεις και φορούσαν βηματόμετρα στον καρπό για να παρακολουθούν τον αριθμό των βημάτων τους. Κανείς δεν είχε ενδείξεις γνωστικής παρακμής κατά την έναρξη της μελέτης.
Κατά τη διάρκεια μιας μέσης περιόδου παρακολούθησης εννέα ετών, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι συμμετέχοντες που είχαν καθιστική ζωή είχαν «σημαντικά ταχύτερη» συσσώρευση των πρωτεϊνών ταυ στον εγκέφαλο και ταχύτερη εξασθένηση στη νόηση και την καθημερινή λειτουργικότητα.
Η μέτρια δραστηριότητα, μεταξύ 3.001 και 5.000 βημάτων την ημέρα, συνδέθηκε με την καθυστέρηση της γνωστικής παρακμής κατά τρία χρόνια. Για όσους περπατούσαν από 5.001 έως 7.500 βήματα την ημέρα, η εξασθένηση καθυστερούσε κατά μέσο όρο επτά χρόνια.
Γράφοντας στο περιοδικό «Nature», οι ερευνητές δήλωσαν επίσης ότι τα περισσότερα από τα οφέλη της σωματικής δραστηριότητας που σχετίζονται με την επιβράδυνση της γνωστικής παρακμής οφείλονται στην πιο αργή συσσώρευση ταυ.
Ο δρ Τζασμίρ Τσατγουάλ, αναπληρωτής καθηγητής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, δήλωσε:
«Οι παράγοντες του τρόπου ζωής φαίνεται να επηρεάζουν τα πρώτα στάδια της νόσου Αλτσχάιμερ, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν να επιβραδύνουν την εμφάνιση των γνωστικών συμπτωμάτων, αν δράσουμε έγκαιρα».
Η συν-συγγραφέας δρ Ράιζα Σπέρλινγκ, νευρολόγος στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, πρόσθεσε:
«Τα ευρήματα αυτά μας δείχνουν ότι είναι δυνατόν να οικοδομήσουμε γνωστική ανθεκτικότητα και αντίσταση στην ταυ στην προκλινική νόσο Αλτσχάιμερ. Αυτό είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό για την προσπάθειά μας να προλάβουμε τελικά τη νόσο Αλτσχάιμερ, καθώς και να μειώσουμε την άνοια που οφείλεται σε πολλαπλούς παράγοντες».
Η καθηγήτρια Τάρα Σπάιρς-Τζόουνς, από το UK Dementia Research Institute, η οποία δεν συμμετείχε στην έρευνα, δήλωσε:
«Τα δεδομένα αποτελούν σημαντική πρόοδο, καθώς δείχνουν ότι οι άνθρωποι που έχουν ήδη πρώιμη παθολογία της νόσου Αλτσχάιμερ στον εγκέφαλό τους μπορεί να εξακολουθούν να ωφελούνται από την άσκηση, ακόμη και σε μέτρια ένταση – πάνω από 3.000 βήματα την ημέρα».
Ο δρ Ρίτσαρντ Όουκλι, του Alzheimer’s Society, δήλωσε:
«Η μελέτη αυτή ενισχύει το μήνυμα πως ό,τι είναι καλό για την καρδιά μας είναι επίσης καλό για το μυαλό μας και πως η περισσότερη άσκηση μπορεί να υποστηρίξει την υγεία του εγκεφάλου. Ωστόσο, επειδή πρόκειται για μελέτη παρατήρησης, δεν μπορούμε να βγάλουμε μια πειστική σχέση μεταξύ του αριθμού των βημάτων και των αλλαγών στη νόηση ή των πιθανών ενδείξεων της νόσου Αλτσχάιμερ στον εγκέφαλο. Θα τους ενθαρρύναμε όλους να ασκούνται τακτικά αν μπορούν».
Από την Emily Stearn
©Associated Newspapers Limited
Εφημερίδα Απογευματινή
