Ο ελληνικός μουσικός κόσμος αποχαιρετά με βαθιά θλίψη τον Πετρολούκα Χαλκιά, έναν από τους σπουδαιότερους δεξιοτέχνες του παραδοσιακού ήχου και του ελληνικού κλαρίνου, που πέθανε σε ηλικία 91 ετών. Ο αυθεντικός εκπρόσωπος της δημοτικής μουσικής πέρασε στην αιωνιότητα, αφήνοντας πίσω του ένα έργο που σφράγισε την ιστορία της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής.
Λαϊκό προσκύνημα στη Μητρόπολη Αθηνών
Η σορός του Πετρολούκα Χαλκιά τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών, όπου πλήθος κόσμου έσπευσε να αποτίσει φόρο τιμής στον μεγάλο δάσκαλο του κλαρίνου. Συγγενείς, φίλοι, συνεργάτες, εκπρόσωποι του πολιτισμού και της παραδοσιακής μουσικής, αλλά και απλοί πολίτες στάθηκαν σιωπηλοί μπροστά στο φέρετρο του θρυλικού μουσικού.
Η ατμόσφαιρα ήταν φορτισμένη με συγκίνηση, με το ηχόχρωμα του κλαρίνου του Πετρολούκα Χαλκιά να μοιάζει παρόν σε κάθε βλέμμα, σε κάθε ψίθυρο αποχαιρετισμού από τους θαυμαστές της δημοτικής μουσικής.
Η ζωή και το έργο του Πετρολούκα Χαλκιά
Ο Πετρολούκας Χαλκιάς γεννήθηκε το 1934 στο χωριό Δελβινάκι της Ηπείρου και αποτέλεσε τον θεμελιωτή μιας παράδοσης που κράτησε ζωντανό τον ήχο του ελληνικού κλαρίνου για περισσότερες από επτά δεκαετίες. Έμαθε το όργανο σε νεαρή ηλικία, με δασκάλους τον παππού και τον πατέρα του, και γρήγορα έγινε γνωστός για τον ιδιαίτερο ήχο του και τη συναισθηματική δύναμη των ερμηνειών του στην παραδοσιακή μουσική.
Ο Πετρολούκας Χαλκιάς συνεργάστηκε με κορυφαίους μουσικούς και τραγουδιστές της δημοτικής μουσικής, ενώ οι ηχογραφήσεις του θεωρούνται μνημεία της ελληνικής δισκογραφίας. Ήταν επίσης εκείνος που έκανε γνωστή την ελληνική παραδοσιακή μουσική σε διεθνές επίπεδο, δίνοντας συναυλίες σε όλο τον κόσμο με το κλαρίνο του.
Ο Πετρολούκας Χαλκιάς δεν ήταν απλώς ένας βιρτουόζος του ελληνικού κλαρίνου. Ήταν ένας ζωντανός θρύλος της παραδοσιακής μουσικής, που μετουσίωνε την παράδοση σε βίωμα και τη δημοτική μουσική σε αφήγηση ζωής. Η φωνή του κλαρίνου του μιλούσε για τη φτώχεια και τη χαρά του ελληνικού λαού, την ξενιτιά και τον πόνο της αποχώρησης, τον έρωτα και τα πάθη της ελληνικής ψυχής, όλα όσα συνοδεύουν την παραδοσιακή μουσική
Το έργο του Πετρολούκα Χαλκιά θα μείνει οδηγός και πυξίδα για τις νεότερες γενιές μουσικών που επιθυμούν να τιμήσουν τις ρίζες τους και να συνεχίσουν τον ήχο της Ηπείρου στην παραδοσιακή μουσική.
Ο τελευταίος αποχαιρετισμός στον θρύλο του κλαρίνου
Το τελευταίο αντίο στον Πετρολούκα Χαλκιά αποτελεί ταυτόχρονα μια υπόκλιση στην ιστορία του ελληνικού πολιτισμού και της δημοτικής μουσικής. Η παρουσία του στη ζωή υπήρξε φωτεινή και ουσιαστική για την παραδοσιακή μουσική και η απουσία του δημιουργεί ένα δυσαναπλήρωτο κενό στον χώρο του ελληνικού κλαρίνου.
Ωστόσο, το κενό αυτό γεμίζει από τους ήχους που άφησε πίσω του ο Πετρολούκας Χαλκιάς, από τις ηχογραφήσεις του και από τη μουσική κληρονομιά που παρέδωσε στις νεότερες γενιές της παραδοσιακής μουσικής.
