Νέα στοιχεία έρχονται στο φως για την υπόθεση δολοφονημένων βρεφών της Αμαλιάδας, με τη μητέρα της Ειρήνης Μουρτζούκου να καταθέτει στις αρχές πως τόσο η ίδια όσο και άλλοι συγγεννείς υποπτεύονταν την 25χρονη από τον πρώτο κιόλας θάνατο.
Η μητέρα της 25χρονης, περιέγραψε μάλιστα ένα ακόμα περιστατικό, πριν τη δολοφονία του πρώτου παιδιού. «Πήγα στο σαλόνι και είδα τη Ζωή στο πάτωμα και την Ειρήνη από πάνω της. Ρώτησα την Ειρήνη, τι έχει πάθει η Ζωή και εκείνη μου απάντησε ότι όπως καθόταν στο σαλόνι και έπαιζαν, η Ζωή έπεσε κάτω αναίσθητη», ανέφερε μεταξύ άλλων, όπως αποκάλυψε ο τηλεοπτικός σταθμός Mega. Σε εκείνη την περίσταση το παιδί είχε σωθεί.
Αναλυτικά η κατάθεση της μητέρας της Ειρήνης Μουρτζούκου:
«Τον Ιανουάριο του 2014 στο σπίτι ήμασταν εγώ με τα παιδιά μου και το μωρό, η Ζωή, που τότε ήταν 17 μηνών. Ο σύντροφός μου ήταν στην εργασία του. Εγώ έκανα δουλειές στο σπίτι και τα παιδιά έπαιζαν κρυφτό.
Κάποια στιγμή ήρθε τρέχοντας η μικρή μου κόρη και μου είπε ότι κάτι έπαθε το μωρό, η Ζωή – Ηλιάνα. Πήγα στο σαλόνι και είδα τη Ζωή στο πάτωμα και την Ειρήνη από πάνω της. Ρώτησα την Ειρήνη, τι έχει πάθει η Ζωή και εκείνη μου απάντησε ότι όπως καθόταν στο σαλόνι και έπαιζαν, η Ζωή έπεσε κάτω αναίσθητη.
Οταν πλησίασα το 17 μηνών μωρό, είδα πως ήταν κάπως μελανιασμένο στα χέρια και στα χείλη. Τρόμαξα πάρα πολύ και έτρεξα να ζητήσω βοήθεια από μία γειτόνισσα, γιατί η κόρη της ήταν γιατρός. Η κόρη της δεν βρισκόταν στο σπίτι εκείνη τη στιγμή, όμως ήρθε η γειτόνισσα και έδωσε το φιλί της ζωής στο μωρό και επανήλθε.
Αμέσως την πήγαμε στο νοσοκομείο και αφού της έκαναν όλες τις εξετάσεις που χρειαζόταν γυρίσαμε στο σπίτι. Μου είχαν πει βέβαια να την προσέχω μήπως και πάθαινε ξανά το ίδιο επεισόδιο. Περίπου ένα μήνα μετά, η Ζωή έπαθε και δεύτερο επεισόδιο και δυστυχώς πέθανε».
Σε άλλο σημείο της κατάθεσης της αναφέρει: «Ηταν 6 Φεβρουαρίου 2014 και στο σπίτι ήμασταν εγώ και τα παιδιά μου και ο πατέρας μου. Ο σύντροφός μου ήταν στη δουλειά. Επλενα τα πιάτα στην κουζίνα, ενώ ο γιος μου κοιμόταν μαζί με τον παππού του και τα τρία κορίτσια είχαν ξαπλώσει σε άλλο δωμάτιο. Οταν λέω τα τρία κορίτσια εννοώ την Ειρήνη, την αδερφή της και το μωρό, τη Ζωή. Κάποια στιγμή ήρθε η Ειρήνη στην κουζίνα και μου είπε ότι η Ζωή δεν ήταν καλά. Συγκεκριμένα μου είπε ότι, η Ζωή πήρε μία μεγάλη ανάσα και μετά σταμάτησε να αναπνέει. Εγώ αυτή την ανάσα που μου είπε η Ειρήνη δεν την άκουσα, αν και η κουζίνα ήταν δίπλα στο δωμάτιο που είχαν ξαπλώσει τα κορίτσια. Εγώ έτρεξα στο δωμάτιο και είδα τη Ζωή αναίσθητη και μελανιασμένη στα χέρια και στα χείλη της.
Οταν είδα τη Ζωή σε αυτή την κατάσταση πήρα τηλέφωνο τον τότε σύντροφό μου, ήρθε στο σπίτι και πήρε εμένα και το μωρό για να πάμε στο νοσοκομείο του Αργους. Δεν πήρα τηλέφωνο το ασθενοφόρο γιατί φοβήθηκα ότι θα αργούσε. Οταν φτάσαμε στο νοσοκομείο δυστυχώς οι γιατροί δεν κατάφεραν να κάνουν κάτι, για να σώσουν το μωρό. Εχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μόλις είχε πεθάνει το μωρό μου. Αργότερα οι εξετάσεις έδειξαν ότι η Ζωή πέθανε από διάμεση πνευμονίτιδα της παιδικής ηλικίας.
Δύο μέρες πριν πεθάνει Ζωή, την είχαμε πάει στο νοσοκομείο γιατί είχε βήχα και συνάχι και οι γιατροί που την εξέτασαν της είχαν γράψει ένα σιρόπι για να παίρνει και να της φύγει το συνάχι. Αφού πέθανε η Ζωή, εγώ και πολλοί συγγενείς μας πιστεύαμε ότι κάτι της είχε κάνει η Ειρήνη γιατί ήταν μπροστά και στα δύο επεισόδια της αδερφής της. Βέβαια τότε ο σύντροφός μου, μου έλεγε ότι αποκλείεται να έχει κάνει κάτι η Ειρήνη, γι’ αυτό και μέσα στη στεναχώρια μας στραφήκαμε εναντίον των γιατρών. Πιστεύω ότι Ειρήνη μπορεί να είχε κάνει κάτι στη Ζωή γιατί η Ειρήνη από μικρή ήταν δύσκολο παιδί. Τσακωνόταν συνεχώς στο σχολείο, έκανε κοπάνες και την είχαν πιάσει μεθυσμένη στην πρώτη γυμνασίου.
Στο σπίτι η Ειρήνη ζήλευε πολύ τα άλλα της αδέρφια. Τα μάλωνε συνέχεια, δεν τα άφηνε να με πλησιάζουν ή να με αγκαλιάζουν. Ηθελε συνέχεια την προσοχή μου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι εγώ δεν τα ξεχώριζα τα παιδιά μου. Η Ειρήνη δεν θα έπρεπε να είχε κανένα παράπονο γιατί σε εκείνη έδινα περισσότερη σημασία.
Στα τέλη του 2014 λόγω του θανάτου της Ζωής με τον σύντροφό μου δεν τα πηγαίναμε καλά και γι’ αυτό και χωρίσαμε. Τότε είχα αρχίσει να μιλάω με τον βιολογικό πατέρα της Ειρήνης. Ετσι πήρα τα τρία παιδιά και μετακομίσαμε στην Πάτρα για να μείνουμε μαζί με τον βιολογικό πατέρα της Ειρήνης με τον οποίο ξεκίνησα να έχω σχέση ξανά. Η Ειρήνη ήθελε να γυρίσει στον πρώην σύντροφό μου, τον πατριό της και εγώ την άφησα. Εκατσε περίπου μία εβδομάδα μαζί του γιατί δεν τα έβρισκαν και γύρισε ξανά πίσω σε μένα. Οταν τα ξαναβρήκα με τον βιολογικό πατέρα της Ειρήνης, της αποκάλυψα ότι αυτός είναι ο βιολογικός της πατέρας.
Η Ειρήνη το 2013 είχε φύγει από το σπίτι και είχε εξαφανιστεί για δύο μέρες, γιατί είχε μείνει από απουσίες στο σχολείο. Οταν τη βρήκαν οι αστυνομικοί, η Ειρήνη είπε ότι την είχαν απαγάγει και ότι την είχαν βιάσει. Κάτι που δεν αποδείχτηκε ποτέ, ούτε από την έρευνα της αστυνομίας, αλλά ούτε και από τις εξετάσεις των γιατρών. Αυτό που μας είχε πει ο ψυχολόγος που την παρακολουθούσε εκείνη την περίοδο είναι ότι Ειρήνη πάσχει από διπλή συμπεριφορά».
