«Ο πυροσβέστης δεν θα πανηγυρίσει εάν σώσει ένα σπίτι από τις φλόγες, θα στενοχωρηθεί όμως εάν δεν καταφέρει να το σώσει», δηλώνει στην «Α» ο Νίκος Λαυράνος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος (ΠΟΕΥΠΣ).
Οι πυροσβέστες φτάνουν στα όρια της εξάντλησης κατά τη διάρκεια της κατάσβεσης των μεγάλων πυρκαγιών. Οι απίστευτα υψηλές θερμοκρασίες, το εξαντλητικό ωράριο, η ψυχική καταπόνηση και η διαρκής ψυχολογική πίεση να σώσουν πρώτα τις ανθρώπινες ζωές και μετά κάθε σπίτι που κινδυνεύει είναι ορισμένοι από τους σκληρούς αντιπάλους του επαγγέλματος. Ενός επαγγέλματος που μόλις πρόσφατα χαρακτηρίστηκε από την Επιτροπή Σοφών «επικίνδυνο», αλλά όχι «ανθυγιεινό».
«Τα ξεχνάμε όλα»
«Όταν ξεσπάσει μια φωτιά, ξεχνάμε το σπίτι μας. Τρέχουμε και σώζουμε τα υπόλοιπα σπίτια σαν να πρόκειται για το δικό μας. Επί 24, 48 έως και 50 ώρες στις μεγάλες φωτιές δίνουμε μάχη με τις φλόγες και την εξάντληση. Με την οργή του κόσμου και με την έλλειψη επιπλέον συναδέλφων», υποστηρίζει ο πρόεδρος της ΠΟΕΥΠΣ.
Όπως τονίζει ο ίδιος: «Το επάγγελμα του πυροσβέστη είναι παγκοσμίως το πλέον στρεσογόνο και ψυχοφθόρο επάγγελμα. Δυστυχώς, ο πυροσβέστης κατέχει υψηλή θέση στον χώρο της κατάθλιψης, του μετατραυματικού στρες, σχεδόν όλοι οι συνάδελφοι έχουν συναισθηματική αποστασιοποίηση. Σκεφτείτε τις εικόνες που αντικρίζει, τα διαμελισμένα ανθρώπινα σώματα σε τροχαία, τις απανθρακωμένες σορούς στις φωτιές, τα παραμορφωμένα σώματα από πνιγμούς. Όλες αυτές οι εικόνες χαράσσονται στο μυαλό του. Δεν τις αποκαλύπτει πουθενά, ωστόσο καλείται να παραμείνει συγκεντρωμένος, τόσο στην οικογένειά του όσο και στην εργασία του. Ένα λάθος μας είναι πιθανό να μας οδηγήσει σε επίπονο και μακάβριο θάνατο. Η υπηρεσία έχει ένα γραφείο Κοινωνικής Μέριμνας-Στήριξης πυροσβεστών, αλλά υπολειτουργεί».
Μάχιμος 71 ετών!
«Στατιστικά να το πάρουμε, δυο-τρεις φωτιές θα ξεφεύγανε από τις 105 που είχαμε μέσα σε μία ημέρα. Το δυστυχές είναι πως στις μεγάλες φωτιές σε Πάτρα, Πρέβεζα, Χίο έδιναν μάχη οι ίδιοι πυροσβέστες που λίγες ημέρες νωρίτερα επιχειρούσαν σε Μεσσηνία, Κύθηρα, Κερατέα και στην Κόρινθο. Στο πεδίο δεν βρίσκονται 18.000 πυροσβέστες που είμαστε στα χαρτιά», επισημαίνει ο Νίκος Λαυράνος.
Μάλιστα, προσθέτει: «Οι δυσκολίες στην καθημερινότητά μας όμως δεν έχουν να κάνουν μόνο με τις επιχειρήσεις στο πεδίο. Για παράδειγμα, φεύγουν συνάδελφοι από τον Έβρο για να πάνε στη φωτιά στον Φενεό Κορινθίας. Σε τουριστικούς προορισμούς δεν υπάρχει έστω ένα κατάλυμα, για να ξεκουραστούμε αυτές τις λίγες ώρες ανά μία ή δύο ημέρες εργασίας. Δικαιούμαστε ως εκτός έδρας μία μερίδα φαγητό με… ένα μπουκάλι νερό ημερησίως. Την ημέρα που θα κάτσει για ξεκούραση ο πυροσβέστης, συνήθως σε κρεβάτια στρατοπέδων, εάν υπάρχουν και αυτά, αλλιώς στα πυροσβεστικά οχήματα, τροφεία δεν δικαιούται.
Έχουμε μέσο όρο ηλικίας τα 47 έτη και ο γηραιότερος μάχιμος συνάδελφος είναι 71 ετών, άρα οι αντοχές είναι μειωμένες. Επίσης, όσον αφορά την αποζημίωση των εκτός έδρας: Για εργασία 07.00-22.00 λαμβάνουμε 9 ευρώ. Εάν δουλέψουμε 24ωρο, αμειβόμαστε με 36 ευρώ μεικτά και θα τα πάρουμε ύστερα από 5-6 μήνες. Για την υπερεργασία δεν λαμβάνουμε αποζημίωση, αλλά ρεπό. Όλοι μας έχουμε εκατοντάδες, αλλά δεν μπορούμε να τα πάρουμε».
«Παρών» στη ΔΕΘ
Οι πυροσβέστες θα δώσουν δυναμικό «παρών» στη ΔΕΘ, καθώς διεκδικούν μέτρα που θα βελτιώσουν το μέσο επίπεδο των μισθών, ζητούν επαναφορά 13ου και 14ου μισθού, εξίσωση αποδοχών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, κατάργηση εισφοράς αλληλεγγύης 2%, καθώς και άμεσα προσλήψεις 3.500 πυροσβεστών, αφού στα επόμενα 4-7 χρόνια συνταξιοδοτούνται περίπου 4.000 συνάδελφοί τους.
Εφημερίδα Απογευματινή
