Ο τραγικός χαμός της 16χρονης Ζωής Αννας ήταν μονάχα η κορυφή του παγόβουνου. Είναι σαφές πως δεν πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό. Το αστυνομικό δελτίο είναι πλέον επί μονίμου βάσεως γεμάτο με συλλήψεις ατόμων κατά τον νόμο υπευθύνων των καταστημάτων της νυχτερινής Αθήνας, ενώ στα κιτάπια του ΕΚΑΒ, κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ, η λίστα των ονομάτων ανηλίκων που μεταφέρονται λιπόθυμα από το αλκοόλ στα νοσοκομεία είναι τεράστια.
Η έρευνα της «Κυριακάτικης Απογευματινής» στο κέντρο της Αθήνας, ένεκα και του αδόκητου χαμού της 16χρονης στο Γκάζι, ήταν πλήρως ενδεικτική αφ’ ενός για την αδιαφορία ή την αδυναμία των καταστηματαρχών να ελέγξουν την κατάσταση, αφ’ ετέρου για τα πανούργα σχέδια που απεργάζονται οι νεαροί για να νιώσουν έστω και για λίγο -και βεβαίως με τον λάθος τρόπο- μεγάλοι.
Το Γκάζι, το οποίο βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα τις τελευταίες εβδομάδες, σφύζει από ζωή καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, αλλά και της νύχτας. Εκεί οι νεαροί, ανεξάρτητα αν μιλάμε για σχολικές ώρες ή όχι, δίνουν παρουσία στα καταστήματα από νωρίς, είτε για έναν καφέ είτε για το καθιερωμένο άραγμα στην πλατεία.
Η «Κυριακάτικη Α» συνάντησε αρκετούς από αυτούς, που μάλιστα μετά τις πρώτες τυπικές κουβέντες δεν είχαν κανένα πρόβλημα να εξιστορήσουν ιστορίες ακόμη και με… περηφάνια για το πώς ξεγέλασαν το σύστημα, για το πώς κατάφεραν να μπουν σε καταστήματα που απαγορεύεται διά νόμου η παρουσία τους, αλλά και για τις συνήθειές τους, προκειμένου να νιώσουν τη ζάλη της μέθης, χωρίς να σπαταλούν χρήματα και χωρίς ν’ απαντούν σε αδιάκριτες ερωτήσεις ανα-
φορικά με την ηλικία τους.
Ο Ερμής, ένας 16χρονος από την περιοχή του Ταύρου, ο οποίος βρέθηκε στο Γκάζι για να συναντήσει τους φίλους του, μιλώντας στην «Κυριακάτικη Α» δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να παραδεχθεί πως εκμεταλλεύεται γνωστούς του που είναι κατάτι μεγαλύτεροι από εκείνον: «Οταν αράζουμε στην πλατεία, κανείς δεν ρω-
τάει πόσων χρόνων είμαστε και πώς αγοράσαμε τα ποτά που κρατάμε. Οι μεγαλύτεροι πηγαίνουν στις κάβες και φέρνουν προμήθειες. Οταν περνά η ώρα και τα μα-
γαζιά γεμίζουν, χωριζόμαστε σε ομάδες και όσοι είμαστε κάτω των 18 μπερδευόμαστε με τους μεγαλύτερους που περνούν μπροστά». Κάπως έτσι οι νεαροί με προκάλυμμα τους φίλους τους περνούν απαρατήρητοι μέσα στα μαγαζιά. Εκεί εννοείται, αφού βρίσκονται ήδη μέσα, κανείς δεν τους ρωτά την ηλικία τους.
Πλαστογραφία
Ο Χ. από άλλη παρέα, που για ευνόητους λόγους διατηρείται η πλήρης ανωνυμία του, περιγράφει το ποινικό αδίκημα της πλαστογραφίας. Οι πλαστές, ή μάλλον κατά το ορθότερο οι παραποιημένες ή δανεικές ταυτότητες είναι ακόμη ένα κόλπο που μεταχειρίζονται απλώς και μόνο για να κοροϊδέψουν ανθρώπους της
ασφάλειας των καταστημάτων, που κατ’ εξαίρεση «φωτίστηκαν» να κάνουν έναν υποτυπώδη έλεγχο. Συνήθως οι πορτιέρηδες απλώς ρωτάνε την ηλικία. Ισα ίσα για να «τσιμπήσουν» τους «ψαρωμένους» που δεν θα απαντήσουν ακαριαία.
Οταν η συζήτηση τραβάει, τότε βγαίνουν από πάνω οι πανούργοι νεαροί: «Ενας φίλος μου έχει βρει τρόπο για ν’ αντιγράφει τις γραμματοσειρές των ταυτοτήτων. Με λίγη κόλλα κανείς δεν καταλαβαίνει τη διαφορά, ένα νούμερο αλλάζουμε», είπε ο Χ. Τώρα, με την τεχνητή νοημοσύνη τα πράγματα γίνονται ακόμη ευκολότερα. Οποιοδήποτε έγγραφο μπορεί ν’ αντιγραφεί και να τροποποιηθεί με ευκολία. Αλλοι, πάλι, έχουν άλλες συνήθειες κομμάτι παράξενες, απλώς και μόνο για να κάνουν «κεφάλι», πριν καλά καλά βγουν στους δρόμους και να προσπαθήσουν να κάνουν… έφοδο στα μαγαζιά.
Η 17χρονη Νεφέλη, αν και οριακά ενήλικη, δεν θέλει να ρισκάρει το ξενέρωμα, όπως το χαρακτήρισε. «Πίνουμε από τα σπίτια μας. Μαζευόμαστε σε ένα από τα σπίτια της παρέας και χωρίς να το πάρει κανείς χαμπάρι ξεκινάμε από νωρίς. Αν υπάρχει και κάποιος μεγαλύτερος στην παρέα, αυτό γίνεται ακόμη πιο εύκολα. Οταν βγαίνουμε έχουμε ήδη κάνει “κεφάλι”. Ακόμα κι αν δεν καταφέρουμε να μπούμε σε ένα μαγαζί, θα μπούμε σε άλλο. Αν και αυτό δεν πετύχει, ελάχιστα μας νοιάζει».
Πραγματικός αγώνας
Την ίδια στιγμή η ΕΛ.ΑΣ. δίνει πραγματικό αγώνα για να καταφέρει να κάνει όσο το δυνατόν περισσότερους ελέγχους σε καταστήματα. Ωστόσο είναι φύσει αδύνατο να ελέγξει όλα τα μαγαζιά και συστηματικά. Οι έλεγχοι είναι συχνοί, αλλά δυστυχώς είναι στοχευμένοι. Οταν υπάρχουν εκδηλώσεις σχολείων τα πράγματα είναι απλά, καθώς είναι απαραίτητη η δήλωση της εκδήλωσης στην ΕΛ.ΑΣ.
Τις υπόλοιπες ημέρες η Αστυνομία είναι μονίμως σε σαφάρι. Από το περασμένο καλοκαίρι, όταν και αυστηροποιήθηκε ο σχετικός νόμος, η Αστυνομία πραγματοποίησε πάνω από 24.000 ελέγχους.
Ο αριθμός είναι τεράστιος, με δεδομένο πως τα νυχτερινά καταστήματα δεν λειτουργούν καθημερινά. Ακόμη κι έτσι, όμως, πάντα η κατάσταση ξεφεύγει. Η περίπτωση της άτυχης Ζωής Αννας δείχνει και έναν άλλο δρόμο όπου κάποιοι καταστηματάρχες αποφεύγουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. ∆εν είναι τυχαίο πως ο κατά τον νόμο υπεύθυνος του καταστήματος στο Γκάζι ήταν ουσιαστικά ένας άστεγος, που έχει «δανείσει» το όνομά του σε 21 εικονικές εταιρείες διαχείρισης νυχτερινών καταστημάτων… Η σύλληψή του συνεπώς δεν επηρεάζει με κανέναν τρόπο, ενώ η σφράγιση του καταστήματος από τον δήμο είναι μονάχα ένα προσωρινό μέτρο.
Κυριακάτικη Απογευματινή
