Τα Χριστούγεννα συχνά περιγράφονται ως η πιο φωτεινή περίοδος του χρόνου: φωτισμένες πόλεις, οικογενειακά τραπέζια, δώρα και χαμόγελα. Ωστόσο, πέρα από τη γιορτινή ατμόσφαιρα, η περίοδος αυτή αναδεικνύει μια βαθύτερη ανθρώπινη ανάγκη: τη σύνδεση και την επικοινωνία με τους άλλους.
Ο ψυχολόγος και ειδικευόμενος στην ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία, Άκης Μακρυγιάννης, συνεργάτης του φορέα «Κλίμακα», επισημαίνει ότι πολλοί άνθρωποι αυτές τις μέρες νιώθουν την ανάγκη να μιλήσουν, να μοιραστούν και να μην αισθάνονται μόνοι. «Δεν πρόκειται για αδυναμία, αλλά για την έμφυτη ανάγκη μας να σχετιζόμαστε», αναφέρει.
Χριστούγεννα: «Μεγεθυντικός φακός» των συναισθημάτων
Σύμφωνα με τον κ. Μακρυγιάννη, οι γιορτές λειτουργούν σαν «μεγεθυντικός φακός» του ψυχισμού. Φέρνουν στην επιφάνεια απουσίες, ανεκπλήρωτες προσδοκίες και την επιθυμία για ουσιαστική σύνδεση με τους άλλους.
«Δεν είναι η λύπη ή η μελαγχολία που κυριαρχεί, αλλά η ανάγκη για εγγύτητα, φροντίδα και μια αίσθηση ασφάλειας», εξηγεί. Οι άνθρωποι συχνά αναρωτιούνται αν χωράνε όπως είναι και αν υπάρχει κάποιος να τους δει και να τους στηρίξει.
Η δύναμη των μικρών πράξεων
Ο ψυχολόγος υπογραμμίζει ότι οι άνθρωποι δεν αναζητούν μεγάλες ή εντυπωσιακές λύσεις, αλλά μικρές πράξεις σύνδεσης: ένα μήνυμα, ένα τηλεφώνημα, μια πρόσκληση ή μια απλή παρουσία. «Μια αγκαλιά ή μια πράξη αλληλεγγύης μπορεί να μη λύσει τα προβλήματα, αλλά σπάει τη μοναξιά», σημειώνει.
Στην κλινική πράξη, η εμπειρία δείχνει ότι η αίσθηση ότι κάποιος μας βλέπει και νοιάζεται έχει σημαντική θεραπευτική αξία.
Τα Χριστούγεννα ως υπενθύμιση της αυθεντικής αγάπης
Ο Άκης Μακρυγιάννης επισημαίνει ότι η ουσία των Χριστουγέννων δεν είναι η εξαναγκασμένη χαρά, αλλά η εμπειρία ότι δεν χρειάζεται να κουβαλάμε τα δύσκολα μόνοι μας. Η περίοδος θυμίζει ότι η ανθρώπινη επαφή —αυθεντική, ζεστή και ατελής— μπορεί να κάνει τη ζωή καλύτερη.
«Τα Χριστούγεννα μας αγγίζουν γιατί ξυπνούν την πιο ανθρώπινη πλευρά μας: την ικανότητα να δώσουμε αγάπη χωρίς να περιμένουμε αντάλλαγμα», τονίζει.
Μήνυμα για τις γιορτές
«Ας είναι τα Χριστούγεννα αφορμή να συναντηθούμε όπως είμαστε, με τις ατέλειες, τα καλά και τα σκοτάδια μας», καταλήγει ο κ. Μακρυγιάννης. «Να δώσουμε χώρο στον εαυτό μας και στους άλλους για συγγνώμες, τρυφερότητα και αυθεντική αγάπη».
