Πιέσεις για να μπορέσει να πάρει μεγάλο μέρισμα από την ευρωπαϊκή άμυνα, ασκεί ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Γιασάρ Γκιουλέρ, καθώς είναι ενοχλημένος από κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης που αφήνουν ανοιχτό μόνο το «παραθυράκι» της ιταλικής Piaggio Aerospace, με το ευρωπαϊκό ΑΦΜ, που είχε ανοίξει η Τουρκία για την απρόσκοπτη είσοδό της στον μηχανισμό SAFE (Security Action for Europe) των 150 δισ. ευρώ.
Σε γραπτές δηλώσεις του στο πρακτορείο Reuters, ο Γιασάρ Γκιουλέρ κατέστησε σαφές πως η Άγκυρα δεν προτίθεται να μείνει στο περιθώριο των μεγάλων ευρωπαϊκών σχεδιασμών στον τομέα της άμυνας και προανήγγειλε διπλωματικές πιέσεις προς τους Ευρωπαίους συμμάχους: «Θα εντείνουμε τις προσπάθειές μας να πείσουμε τους Ευρωπαίους συμμάχους μας να χαλαρώσουν τους περιορισμούς που θέλουν η δαπάνη των αμυντικών κονδυλίων να διατεθεί αποκλειστικά στις χώρες εντός της ΕΕ», σημείωσε χαρακτηριστικά, εννοώντας το SAFE.
Εξέφρασε μάλιστα τη διαφωνία του με τη συσχέτιση του τουρκικού casus belli (σ.σ.: «αιτία πολέμου») από την Ελλάδα ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή της Τουρκίας νέο ταμείο της ΕΕ για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας για στρατιωτικούς εξοπλισμούς χωρών-μελών. Συγκεκριμένα, απαντώντας σε σχετική ερώτηση για τη θέση της Ελλάδας, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας υποστήριξε ότι τέτοιου είδους απαιτήσεις είναι λανθασμένες και «ισοδυναμούν με την εμπλοκή πολυμερών πλατφορμών σε διμερείς διαφορές».
Για το «παραθυράκι» που άνοιξε ο κανονισμός SAFE για την ένταξη τής Τουρκίας στην άμυνα της ΕΕ προειδοποίησε πρόσφατα και ο υπουργός Άμυνας, Νίκος Δένδιας, γνωρίζοντας ότι η Άγκυρα είναι ήδη μέσα στην ευρωπαϊκή αγορά, αφού η τουρκική Baykar έχει εξαγοράσει την ιταλική Piaggio Aerospace και για να πάρει χρήματα των Ευρωπαίων πολιτών αρκεί μια επιστολή της ιταλικής κυβέρνησης ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις, διότι η εταιρεία εμφανίζεται πλέον ως ιταλική και όχι τουρκική.
Αυτό σημαίνει ότι η συμμετοχή της Τουρκίας δεν θεωρείται τυπικά συμμετοχή τρίτης χώρας, άρα δεν ενεργοποιούνται οι ρήτρες προστασίας των κρατών-μελών. Υπάρχει και μία ακόμα περίπτωση, που δεν απαιτείται έγκριση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αν μία μεγάλη ευρωπαϊκή εταιρεία μπορεί να πάρει ένα έργο και να χρησιμοποιήσει τουρκική εταιρεία ως υπεργολάβο.
Εφημερίδα Απογευματινή
