Η σύρραξη αυτή των 12 ηµερών δεν έχει τελειώσει. Η επιχείρηση «Ανερχόµενο Λιοντάρι» αποτελεί µόνο την αρχή. Είναι µόνο µια διπλωµατική και στρατιωτική «αναλαµπή» στην υπάρχουσα κατάσταση. Υπάρχει περίοδος πραγµατικού επανεξοπλισµού. ∆ιατηρείται η στρατηγική και στρατιωτική διπλωµατία. Τίποτα δεν τελείωσε. Υπάρχει µια νέα στρατηγική προσέγγιση και αλήθεια της υπάρχουσας κατάστασης που εξελίσσεται.
Η επιχείρηση αυτή θα µείνει ιστορικά από µελετητές πολεµικών συρράξεων και επιχειρήσεων ως µια πραγµατικά πολύπλοκη και πολυδιάστατη επιχείρηση συντονισµού, δεδοµένων πολλών καταστάσεων, γεωστρατηγικής τοποθεσίας του Ιράν, µυστικών υπηρεσιών, συντονισµού, συνεργασίας των ενόπλων δυνάµεων του Ισραήλ σε πολύ µεγάλο βεληνεκές, συντονισµού τεχνολογίας (σε όλα τα επίπεδα χρήσης), όπως και πρακτική χρήσης της τεχνογνωσίας ξανά σε πολύ µεγαλύτερο βεληνεκές από εκεί που γεωγραφικά βρίσκεται το Ισραήλ, και συντονισµός µε ΗΠΑ. Η σύρραξη δείχνει πως το ουσιαστικό χτύπηµα είναι των ΗΠΑ. Ιστορικής σηµασίας µε άµεση και πρωτοφανή εµπλοκή εναντίον του Ιράν. Το γεγονός αυτό αναβαθµίζει τις γεωστρατηγικές προκλήσεις, περιφερειακές και παγκόσµιες.
Η δεδοµένη και αναµενόµενη, δε, απάντηση του Ιράν µε επίθεση σε στρατιωτικά συµφέροντα των ΗΠΑ σε τρίτη χώρα (Κατάρ) εξίσου αναβαθµίζει πιθανότητες προκλήσεων. Το Ισραήλ αναβαθµίζεται ως πυλώνας στρατιωτικής µηχανής µε διπλωµατικά και στρατιωτικά µέσα στην ευρύτερη περιφέρεια της Μέσης Ανατολής, κάτι το οποίο ωστόσο επιθυµούσε. ∆ιπλωµατικά απεδείχθη διά περιπτώσεων, όπως µε τις Συµφωνίες του Αβραάµ. Πρακτικά και στρατιωτικά, πρόθεση του Ισραήλ είναι η αποτροπή του Ιράν να αποκτήσει πυρηνική ικανότητα για στρατιωτικούς λόγους. Ηταν η έκθεση της ατοµικής ενέργειας του ΟΗΕ, που εξασφάλισε τους όρους αποτρεπτικού και προληπτικού χτυπήµατος στο Ιράν. Επιχειρησιακά αποδεικνύει ότι ήταν έτοιµο το Ισραήλ να χτυπήσει ουσιαστικά «στην καρδιά του κακού», δηλαδή το Ιράν. Ενα Ιράν ωστόσο το οποίο πορεύεται πέραν των 25 χρόνων µε πρόσχηµα την πλήρη καταστροφή του Ισραήλ µε την πρώτη ευκαιρία και µέσω «πρόξι» οµάδων. ∆εν φτάνει ωστόσο να αποδοµήσουν τις εξτρεµιστικές και πολλαπλά επικίνδυνες τροµοκρατικές οµάδες «Χαµάς», «Χεσµπολάχ».
Βασικό συστατικό επιτυχίας είναι το νέο στρατηγικό πλάνο ασφαλείας το οποίο θα προωθηθεί µε πολλαπλά πλάνα, ανατροπή καθεστώτος και µε εναλλακτικές εµπορικές συµφωνίες, αλλά και νέα µέτρα ασφαλείας, καθώς χωρίς ασφάλεια δεν υπάρχει αντίκτυπος εµπορικός και αναπτυξιακός. Στο µεταξύ πιστεύεται πως θα υπάρξει έντονο κενό ασφαλείας στη περιοχή. Ισως είναι καλό να συµµετέχουµε ενεργά ως Ελλάδα, συνεπώς, στον νέο χάρτη ασφάλειας και συνεργασίας που έρχεται. Γιατί άλλες χώρες «γλυκοκοιτάζουν» την επαναπροσέγγιση µε το Ισραήλ την εποµένη της πτώσης του καθεστώτος του Ιράν µε νέες γεωεµπορικές ευκαιρίες.
Παναγιώτης Ευθυμιόπουλος / Κυριακάτικη Απογευματινή
