Καθώς πλησιάζει η συνάντηση του Ντόναλντ Τραμπ με τον Βλαντίμιρ Πούτιν στην Αλάσκα, ο Αμερικανός πρόεδρος προβάλλεται ως «πρόεδρος της ειρήνης».
Σύμφωνα με το Politico, επιδιώκει να παρουσιάσει κάθε σύγκρουση ως ευκαιρία διαπραγμάτευσης, ενισχύοντας παράλληλα το προσωπικό του προφίλ στη διεθνή σκηνή.
Από το «America First» στη διεθνή μεσολάβηση
Παρά την εκστρατεία του 2024 με σύνθημα «America First», η δεύτερη θητεία του Τραμπ χαρακτηρίζεται από έντονη διπλωματική δραστηριότητα. Ο ίδιος δηλώνει ότι μέσα σε έξι μήνες έχει συμβάλει στην επίλυση έξι πολεμικών συγκρούσεων, όπως μεταξύ Αρμενίας–Αζερμπαϊτζάν, Ιράν–Ισραήλ, Ινδίας–Πακιστάν και Αιγύπτου–Αιθιοπίας.
Ωστόσο, η εμπλοκή του δεν είναι πάντα ξεκάθαρη, ενώ ορισμένες συμφωνίες —όπως εκείνη Καμπότζης–Ταϊλάνδης— έχουν ήδη δοκιμαστεί από νέα επεισόδια βίας.
Φιλοδοξίες και επικρίσεις
Ο τελικός στόχος του Τραμπ φαίνεται να είναι η απόκτηση του Νόμπελ Ειρήνης. Σύμφωνα με την ανάλυση, έφτασε να επικοινωνήσει ακόμη και με τον υπουργό Οικονομικών της Νορβηγίας για να μάθει λεπτομέρειες της διαδικασίας.
Η Ουάσιγκτον προβάλλει τις διπλωματικές επιτυχίες της σε συνδυασμό με εμπορικά οφέλη για τις ΗΠΑ, κάτι που ενισχύει τις κατηγορίες των επικριτών του —όπως του πρώην συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας Τζον Μπόλτον— ότι η ειρηνευτική του στρατηγική εξυπηρετεί κυρίως οικονομικά και προσωπικά συμφέροντα.
Η μεγάλη δοκιμασία: Ουκρανία
Η πιο κρίσιμη πρόκληση βρίσκεται μπροστά του. Ο Τραμπ καλείται να πείσει τον Πούτιν να βάλει τέλος στον πόλεμο στην Ουκρανία. Αν και αρχικά θεωρούσε την υπόθεση «την πιο εύκολη», πλέον παραδέχεται ότι είναι «η πιο δύσκολη». Επισήμως, η συνάντηση στην Αλάσκα παρουσιάζεται ως «πρώτη επαφή». Ωστόσο, θα αποτελέσει βαρόμετρο για το αν ο Τραμπ μπορεί να διατηρήσει τον ρόλο του «βασιλοποιού» στη διεθνή σκηνή ή αν οι γεωπολιτικές πραγματικότητες θα διαψεύσουν τις φιλοδοξίες του.
