Η γαλλική πολιτική σκηνή βρίσκεται σε καθεστώς σοκ καθώς η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Φρανσουά Μπαϊρού οδεύει σχεδόν βέβαια προς πτώση στην ψηφοφορία εμπιστοσύνης της 8ης Σεπτεμβρίου. Οι σύμμαχοι του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν παραδέχονται πως δεν έχουν σαφή απάντηση για το τι θα ακολουθήσει.
Οι πιθανές διαδοχές
Τα ονόματα του υπουργού Ενόπλων Δυνάμεων Σεμπαστιάν Λεκόρνου και του υπουργού Δικαιοσύνης Ζεράλ Νταρμανέν κυκλοφορούν ως πιθανοί διάδοχοι. Ωστόσο, ακόμη και ένας νέος πρωθυπουργός θα παγιδευτεί στο ίδιο τέλμα: μια κατακερματισμένη Εθνοσυνέλευση, ανίκανη να περάσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για τον περιορισμό του ελλείμματος. Ο Μπαϊρού έχει προειδοποιήσει με δραματικούς τόνους ότι η χώρα κινδυνεύει με κρίση χρέους ελληνικού τύπου, αν δεν προχωρήσει σε περικοπές ύψους 43,8 δισ. ευρώ.
Το αδιέξοδο των εκλογών
Η ιδέα πρόωρων εκλογών δεν φαντάζει ελκυστική. Ο Μακρόν γνωρίζει ότι μετά από μια νέα κάλπη, η ευθύνη για την πολιτική παράλυση θα βαραίνει τον ίδιο και όχι τον πρωθυπουργό του. Οι αγορές, εν τω μεταξύ, χάνουν την υπομονή τους απέναντι στη γαλλική αδράνεια. Δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ένα νέο κοινοβούλιο θα μπορούσε να είναι εξίσου αρνητικό, αν όχι χειρότερο, από το σημερινό. Ένας υπουργικός σύμβουλος προειδοποίησε: «Το χειρότερο σενάριο είναι μια διάλυση που δεν θα λειτουργήσει. Τότε ο πρόεδρος θα καεί πολιτικά».
Ο Μακρόν και τα διλήμματα
Από το Μέγαρο των Ηλυσίων Πεδία εκπέμπονται σήματα ότι ο πρόεδρος μάλλον θα αποφύγει τη διάλυση της Βουλής. Αντ’ αυτού, φαίνεται να προσανατολίζεται στην επιλογή του 39χρονου Λεκόρνου, ο οποίος διατηρεί στενή σχέση μαζί του αλλά και δίαυλο επικοινωνίας με το ακροδεξιό Εθνικό Συναγερμό της Μαρίν Λεπέν. Η υποψηφιότητά του, ωστόσο, δεν πείθει τους κεντρώους που θεωρούν ότι ούτε η Λεπέν ούτε οι σοσιαλιστές θα στηρίξουν περισσότερο τον Λεκόρνου από ό,τι τον Μπαϊρού. Ο Νταρμανέν, αν και φιλόδοξος, εμφανίζεται απρόθυμος να αναλάβει ένα «πολιτικό χαρακίρι».
Η σκιά της κοινωνικής κρίσης
Η αποχώρηση Μπαϊρού συμπίπτει με την προκήρυξη μαζικών διαδηλώσεων για τις 10 Σεπτεμβρίου, μόλις δύο ημέρες μετά την κρίσιμη ψηφοφορία. Ο κίνδυνος ενός κοινωνικού μπλακ άουτ τρομάζει το Ελιζέ, καθώς θα συνδυαστεί με την πολιτική κρίση. Ακόμη και η επιλογή μιας τεχνοκρατικής κυβέρνησης τύπου Ιταλίας θα έπρεπε να συνυπάρξει με ένα εχθρικό κοινοβούλιο, όπου οι βουλευτές ήδη ετοιμάζονται για τις δημοτικές εκλογές του 2026 και τις προεδρικές του 2027.
Ο Μπαϊρού και οι προσωπικές φιλοδοξίες
Ο ίδιος ο Μπαϊρού, αν και μετρά τις τελευταίες του ώρες στο Ματινιόν, προσπαθεί να βγει από τη σύγκρουση με το κεφάλι ψηλά. Εμφανίζεται σε ομιλίες και συνεντεύξεις, δίνοντας την εικόνα ότι ήδη χαράσσει πορεία για τις εκλογές του 2027. Οι υποστηρικτές του λένε πως, ακόμα και αν αποτύχει στην πρωθυπουργία, θα έχει οικοδομήσει το προφίλ του ως σοβαρού υποψήφιου για την προεδρία.
Το μέλλον
Η Γαλλία βρίσκεται αντιμέτωπη με τριπλή κρίση: πολιτική, κοινωνική και δημοσιονομική. Ο Μακρόν, αν και αρνείται να παραδεχθεί ήττα, καλείται να αποφασίσει αν θα επιλέξει νέα ηγεσία, αν θα δοκιμάσει τη λύση μιας κυβέρνησης ειδικού σκοπού ή αν θα ρισκάρει την αβεβαιότητα νέων εκλογών. Σε κάθε περίπτωση, η έξοδος από το αδιέξοδο παραμένει αβέβαιη.
