Η Ρωσία κατέχει περίπου το 19% της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας που προσάρτησε το 2014. Οι μάχες επικεντρώνονται στις περιοχές Λουχάνσκ, Ντονέτσκ, Ζαπορίζια και Χερσώνα. Στη Λουχάνσκ η Μόσχα ελέγχει σχεδόν το σύνολο, αλλά σε Ντονέτσκ, Ζαπορίζια και Χερσώνα σημαντικά τμήματα παραμένουν υπό ουκρανικό έλεγχο.
Η μάχη για το Ντονμπάς
Το επίκεντρο των συγκρούσεων είναι το Ντονμπάς και ειδικότερα το Ποκραβσκ, μια βιομηχανική πόλη – κόμβος μεταφορών. Παρά τις συνεχείς επιθέσεις, η ουκρανική αντίσταση παραμένει ισχυρή, με τον στρατό του Κιέβου να ανακτά έδαφος και να καταστρέφει ρωσικές δυνάμεις. Το «τείχος» των πόλεων Κραματόρσκ και Σλοβιάνσκ εξακολουθεί να εμποδίζει τη ρωσική προέλαση.
Πίεση στο βορειοανατολικό μέτωπο
Στην περιοχή του Κουπιάνσκ, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν καταγράψει πρόοδο. Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας κάνει λόγο για περικύκλωση ουκρανικών δυνάμεων, ωστόσο ανεξάρτητες πηγές αμφισβητούν τον ισχυρισμό. Οι επιθέσεις εκτείνονται προς Τσουχούιβ, Ιζιούμ και Βόβτσανσκ, σηματοδοτώντας επέκταση στόχων πέρα από τις τέσσερις περιοχές που η Ρωσία είχε προσαρτήσει το 2022.
Νότιο μέτωπο: Ζαπορίζια και Κριμαία στο επίκεντρο
Η Ουκρανία θέτει ως βασικό στόχο την ανάκτηση του πυρηνικού σταθμού της Ζαπορίζια, ενώ η Κριμαία παραμένει κορυφαία στρατηγική προτεραιότητα. Στη Χερσώνα, το Κίεβο διατηρεί προγεφύρωμα στη δεξιά όχθη του Δνείπερου, παρά τις συνεχιζόμενες ρωσικές επιθέσεις.
Η δήλωση Τραμπ και τα πραγματικά δεδομένα
Η πρόσφατη δήλωση του Ντόναλντ Τραμπ ότι η Ουκρανία μπορεί να ανακτήσει τα κατεχόμενα εδάφη λειτουργεί ως πολιτική και ψυχολογική στήριξη. Ωστόσο, η πραγματικότητα στο πεδίο δείχνει ότι οι μάχες παραμένουν σκληρές, η Ρωσία εξακολουθεί να ελέγχει κρίσιμες περιοχές και το Κίεβο βασίζεται σε δυτική βοήθεια για να συνεχίσει τις αντεπιθέσεις.
